รับอรุณหนีหน้าพี่ชาย(นอกไส้)อย่างกรภัทร์ที่ปฏิเสธความรักของเธอไปเรียนไกลต่างประเทศถึงห้าปี ครั้นกลับมาแทนที่เขาจะผลักไสเธอเหมือนเดิม แต่กลับมาวอแวเข้าใกล้ไม่หยุดหย่อน
-------------------------------------------
"ปากเก่งขึ้นเยอะนะ"
"สวยขึ้น ฉลาดขึ้นด้วยค่ะ"
"งั้นมาพิสูจน์อีกอย่างแล้วกัน... อยากรู้ว่าใจจะแข็งขึ้นด้วยไหม"
พิสูจน์!
"อื้อ.." รับอรุณไม่ทันได้ตั้งตัวตั้งสติ ริมฝีปากก็ถูกเขากดจูบแนบแน่น
ไม่ได้นะ! แค่ถูกเขาจูบเธอจะมาใจอ่อนกลับไปเป็นเห็บหมัดในสายตาเขาไม่ได้เด็ดขาด
พลัก! ตั้งสติได้รับอรุณจึงรวบรวมแรงผลักคนตัวโตออกห่าง เขาออกห่าง แต่ไม่ถอยห่าง ยังคงใช้ดวงตาที่เต็มไปด้วยเสน่ห์แฝงความเย้ยหยันจางๆ เอาไว้จ้องมองเธอ
"เป็นไงคะได้คำตอบไหม มองแบบนี้คือผิดหวังในคำตอบสินะคะ"