นั่งถ่างตาแต่งนิยายอยู่ดีๆ ผมก็หลุดเข้ามาในนิยายของตัวเอง แถมยังเป็นแค่ไอ้บ่าวตัวประกอบ
บ่ะ!! คนอื่นเขาทะลุมิติมาเป็นตัวเทพ ตัวบอส ตัวเอก
แต่ผม...
เจือกได้เป็นแค่พสุมดี บอบบาง ขี้โรค แถมยังตัวเตี้ยปุ๊กปิ๊กไม่ต่างจากหมากระเป๋า
จะเกิดใหม่ทั้งทีทำไมไม่ได้บทเป็นพระเอกหล่อๆ มาดแมนแฮนซั่ม ชาติตระกูลดีๆ กระบองประจำตัวใหญ่ๆ ยาวๆ ฟะ!
เออ...ไอ้อย่างหลังนี้น่าเจ็บใจสุดละ โลกจริงที่ว่าพอไปวัดไปวาฟาดหน้าใครได้ไม่อาย พอเข้ามาในนิยายเสือกเล็กกระจิ๋วเท่ากล้วยไข่ที่เพิ่งงอกออกจากหวี
พูดแล้วเจ็บใจฉิบหาย...ให้ตายเถอะ!
//////////////////
“หากไอ้บ่าวตัวใด มันกล้าเอ่ยปากขอเองกับพ่อแลเเม่ข้า ข้าจักจับมันเฆี่ยนแล้วตัดลิ้นของมันเสีย”
ผมกลืนน้ำลายอย่างฝืดคอ อดรู้สึกเสียวสันหลังวาบไม่ได้กับน้ำเสียงดุดันและท่าทีเอาจริงของคนตรงหน้า
“จำไว้! หากข้ามิได้เองมาครองก็อย่าหวังว่าไอ้อีหน้าไหนจักได้เองไปเช่นกัน!”
⚠️ได้โปรดอ่านก่อนนะคะ
เรื่องนี้ไรท์ได้เคยลงแบบ ช-ญ ไปแล้ว จบมาสักพักใหญ่ๆ รู้สึกอยากเห็นตัวละครแบบ ช-ช บ้าง มันคงสนุกดีเลยนำมารีเมคใหม่(ไม่รู้ใช้คำดีถูกไหม)
ดังนั้นโครงเรื่องกว่า 80 % จึงเหมือนเดิม แต่การดำเนินเรื่องหรือฉากบางฉากอาจเปลี่ยนไปตามบริบทของตัวละคร กระซิบนิดหนึ่งว่าตอนจบต่างจาก ช-ญ อีกทั้งชื่อตัวละครเอกก็ได้มีการเปลี่ยนเพื่อที่ทั้งคนอ่านหรือแม้กระทั่งตัวผู้เขียนเองไม่ต้องรู้สึกกระดากใจอีกด้วยค่ะ
เนื่องจากเรื่องนี้เป็นนิยายแนว Omegaverse เรื่องแรกของไรท์ อาจมีผิดพลาดหรือไม่ถูกใจไปบ้างก็ต้องขออภัยไว้ก่อนล่วงหน้าด้วยนะคะ
และหากมีความคิดเห็นอย่างไรสามารถคอมเมนต์แนะนำได้เลยค่ะ
🍎จะพยายามอัปทุกวัน วันละ 1 ตอน นอกจากคึกมากหน่อยอาจจะมา 2 ตอน
🍎🍎 มีการติดเหรียญ
***นิยายเรื่องนี้ถูกแต่งขึ้นจากจิตนาการของผู้เขียนและมีจุดประสงค์เพื่อความบรรเทิง ไม่ได้มีเจตนาจะพาดพิงเอ่ยถึงบุคคลหรือช่วงเวลาใดเป็นพิเศษ อีกทั้งยุคสมัยที่ใช้กล่าวอ้างก็เป็นเพียงเรื่องสมมุติขึ้นมาเท่านั้น
หากมีข้อผิดพลาดประการใดต้องขออภัยมา ณ.ที่นี้ด้วยนะคะ
ผู้เขียนแต่งนิยายเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อความบันเทิงยยหวังว่าผู้อ่านทุกท่านจะมีความสุขไปกับนิยายเรื่องนี้ค่ะ^^
Guest
