ไป๋หนิงฮวาบุตรสาวเพียงคนเดียวของเสนาบดีไป๋เฉิง ได้หมั้นหมายกับหยางซีซวนบุตรชายของอดีตแม่ทัพหยางมาตั้งแต่ทั้งสองยังเยาว์วัย เสนาบดีไป๋เฉิงและแม่ทัพหยางนั้นเป็นสหายรู้ใจกันมาตั้งแต่สมัยหนุ่ม จึงได้แลกจอกสาบานกันว่า ในอนาคตข้างหน้าหากตนมีลูกชายและลูกสาว จะต้องให้ลูกทั้งสองของตนหมั้นหมายกัน
ราวกับว่ามันเป็นพรหมลิขิตเสนาบดีไป๋เฉิงมีบุตรสาวเพียงคนเดียวคือไป๋หนิงฮวา และ แม่ทัพหยางก็มีบุตรชายคนเดียวคือหยางซีซวน เขาจึงได้ให้ลูก ๆ หมั้นหมายกันตามคำมั่นสัญญา
แต่แล้ววันหนึ่ง เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น รถม้าของแม่ทัพหยางและฮูหยินพลัดตกจากหน้าผา บ่าวไพร่รวมถึงสองสามีภรรยาไม่มีใครรอดชีวิตกลับมา หยางซีซวนจึงได้ขึ้นเป็นผู้นำตระกูลตั้งแต่อายุยังน้อย โดยมีไป๋หนิงฮวาและเสนาบดีไป๋เฉิงคอยช่วยเหลือ
ด้วยความสามารถที่ส่งต่อกันมาจากสกุลหยาง หยางซีซวนได้เป็นแม่ทัพหลังจากเข้ารับราชการได้ไม่นาน ด้วยเพราะเป็นบุตรชายเพียงคนเดียวที่เหลืออยู่ของอดีตแม่ทัพหยาง รวมถึงความสามารถที่หยางซีซวนมี ก็เพียงพอสำหรับการขึ้นเป็นผู้นำกองทัพตั้งแต่อายุยังน้อย
ไป๋หนิงฮวา มีเพื่อนคนสนิทเพียงคนเดียวคือหยางซีซวนผู้เป็นทั้งคู่หมั้นและสหายรู้ใจ ทั้งสองมีความรู้สึกดี ๆ ต่อกันมาโดยตลอด
หนิงฮวารักหยางซีซวนจากใจจริง ในยามที่ชีวิตของหยางซีซวนอยู่ในจุดที่ตกต่ำที่สุด ก็มีเพียงนางที่คอยฉุดรั้งขึ้นมา นางเปรียบดั่งแสงสว่างในชีวิตของคนที่มืดหม่น ไม่ว่ามรสุมชีวิตจะโหดร้ายเพียงใด เมื่อหยางซีซวนหันกลับมา เขาจะเห็นนางคอยส่งยิ้มให้เขาอยู่เสมอ
เขาและนางเป็นคู่ที่เหมาะสมกันราวกับกิ่งทองใบหยก ใคร ๆ ต่างก็รู้กันว่าหนิงฮวาและหยางซีซวนเป็นพรหมลิขิตที่ฟ้าส่งมาให้เจอกัน
หยางซีซวนได้รับราชโองการให้ยกทัพไปปกป้องชายแดนลั่วหยาง สงครามในครั้งนั้นกินเวลาเป็นปี ไป๋หนิงฮวาจึงทำได้เป็นสวดภาวนาขอให้คนรักของตนกลับมาอย่างปลอดภัย แต่สงครามนั้นยาวนานกว่าที่คิด นับวันนางยิ่งกินไม่ได้นอนไม่หลับ เมื่อจดหมายที่คู่หมั้นเคยส่งมาให้อยู่เสมอขาดหายไป และนางขาดการติดต่อจากเขาอยู่หลายต่อหลายเดือน นางก็ยังเฝ้ารอจดหมายจากผู้เป็นที่รักอยู่เสมอ
ไป๋หนิงฮวาเฝ้ารอฟังข่าวคราวจากทางชายแดนวันแล้ววันเล่า เฝ้าฝันถึงตอนที่หยางซีซวนจะกลับมาอย่างปลอดภัย นางจะได้แต่งงานกับเขาเสียที
แต่ใครจะรู้ว่าชีวิตหลังแต่งงานที่ไป๋หนิงฮวาใฝ่ฝันถึงจะไม่เป็นอย่างที่เคยวาดฝันไว้เลยแม้แต่น้อย..
หลังจากหยางซีซวนชนะศึกสงครามกลับมา เขาก็นำสตรีคนหนึ่งมาแนะนำให้หนิงฮวารู้จัก คำนั้นเหมือนมีฟ้าผ่าลงกลางใจของนาง นี่ไม่ใช่สิ่งที่นางต้องการเลยสักนิด
"นี่คือหลิวลี่ถังผู้ที่จะมาเป็นฮูหยินรองของข้า"
"ฮูหยินรอง? เจ้าหมายความว่าอย่างไรซีซวนเจ้ายังไม่ทันได้แต่งกับข้าเสียด้วยซ้ำ เหตุใดจึงมีฮูหยินรองเร็วเช่นนี้"
"ข้ากับถังเอ๋อร์พบกับโดยบังเอิญ นางเป็นผู้ช่วยชีวิตข้านางนับเป็นผู้มีพระคุณ"
” หากนางเป็นผู้มีพระคุณ เจ้าก็ตอบแทนพระคุณของนางสิ การแต่งงานสำหรับเจ้าคือการตอบแทนพระคุณอย่างนั้นหรือ”
"ข้ามิได้แต่งกับนางเพื่อตอบแทนบุญคุณ ข้ารักนาง ข้าจึงอยากแต่งนางมาเป็นฮูหยินรองของข้า!!”