เล่ห์ละมุน
(จิรกร x ต้นเตย)
โดย พระจันทร์กลางสายฝน
“แม่จั๊บ พาตุ๊ดตู่เข้าย่มนะ เดี๋ยวน้องไม่ฉะบาย” ลูกชายวัยสองขวบครึ่งของต้นเตยมักเรียกสิ่งของรอบตัวหรือแม้แต่สัตว์เลี้ยงที่ตัวเล็กกว่าว่าน้อง ถึงพวกมันจะเกิดก่อนก็เถอะ
“เตฟังแม่นะ ตุ๊ดตู่ต้องอยู่กลางแดด แดดร้อนๆ จะทำให้ตุ๊ดตู่แห้ง คืนนี้เตจะได้นอนกอดตุ๊ดตู่ไงครับ” ต้นเตยอธิบายเหตุผลให้เจ้าขาวอวบฟังอย่างใจเย็น เพราะเข้าใจหัวอกลูกชายดีว่ารักตุ๊กตาหมีที่ชื่อตุ๊ดตู่มากแค่ไหน ถ้าอยู่บ้านก็จะตัวติดกันตลอดเวลา
“แต่แดดมันย้อนมากเยยนะแม่” เพราะถูกคุณยายสอนไว้ว่าห้ามวิ่งเล่นกลางแดดจ้าเดี๋ยวจะเป็นไข้ ตั้งเตจึงเป็นห่วงน้องตุ๊กตาว่าจะไม่สบายได้
“ยิ่งร้อนยิ่งดี”
“แม่ใจย้าย” เจ้าขาวสะบัดหน้าพรืดจนผมปลิวแล้ววิ่งออกจากห้องทำงานแม่ไป
“เอ๊า! ฉันผิดเฉย”
เรื่องนี้ feel good ปมไม่ซับซ้อน จริงๆ แทบไม่มี เล่าแบบเรื่อยๆ แนวครอบครัว โทนเรื่องละมุนสมชื่อเลยฮับ
🐻🍼
ใครเคยอ่านปรายรักคงรู้จักปั๋นปั๋นแล้ว ตั้งเตก็น่ารักแบบปั๋นปั๋นเลยแต่แสบกว่านิดหน่อย
"มาจีบแม่อ่อ?"
"เปล่าครับ แค่เอาส้มกับแคบหมูมาฝาก"
"งั้งเข้ามาได้"
‼️ตอนพิเศษมีแค่ในอีบุ๊กนะคะ‼️
(อีบุ๊กมาช้าตามสไตล์มูนเลยฮะ อ่านรายตอนไปพลางๆ น้าา)
อ่านฟรีจนจบ!
จะทยอยติดเหรียญเป็นตอนๆ ไป แนะนำให้อ่านถึงตอน ปจบ ไว้นะคะ
สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ.2537
ฝาก FB page ของเค้าด้วยน้าา
Guest
