“เจ้ามาอาลัยตอนนี้ก็คงไม่ทันเสียแล้วล่ะนางหนู ตอนนี้เจ้ากับโลกนั้นหาได้เกี่ยวข้องกันอีกต่อไป ตอนนี้ เวลานี้ เจ้าคือคนของโลกใบนี้ไปแล้วอย่างปฏิเสธไม่ได้ ยอมรับเสียเถอะ แล้วจงเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นี่ให้ดี และนี่คือที่ที่เจ้าต้องมาอยู่”
“ตามข้ามานี่สิ ข้าจะพาเจ้าไปดูอะไรสักหน่อย เผื่อจะช่วยทำให้สบายใจขึ้นมาบ้าง” คุณยายดึงฉันลุกขึ้น ก่อนจะจูงมือพาเดินไปด้านหลังของบ้านหลังนี้
“หลิวไป๋หลานเหรอคะ แล้วหนูเกี่ยวอะไรกับพวกนาง”
“ไม่เกี่ยวได้อย่างไร ในเมื่ออีกหน่อยเจ้าต้องเข้าไปอยู่ในร่างของนาง แต่เอาไว้ข้าพาเจ้าไปที่หนึ่งก่อน ไม่ต้องรีบร้อนใจไป เจ้าจะได้เห็นหน้านางแน่นอน”
“เจ้าเห็นอะไรพอให้สะดุดตาบ้างหรือไม่” ฉันกวาดสายตามองตามที่ท่านบอกดี ๆ อย่างพิจารณา
เจ้าป่า เจ้าเขาเถอะ นี่มันป่าวิเศษชัด ๆ ที่นี่มีความแปลกประหลาดเป็นอย่างมาก ทุกสิ่งอย่างในป่านี้มีข้อมูลเกี่ยวกับพวกมันเต็มไปหมด ฉันเดินเข้าไปยืนตรงใกล้ต้นกล้วยน้ำว้า ซึ่งในความเป็นจริงไม่น่าจะมีอยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ
“เป็นอย่างไรบ้าง พอใจกับสิ่งที่ข้าได้มอบให้หรือไม่ ความจริงแล้ว หากเดินลึกเข้าไปจะมีน้ำตกอยู่สองที่ ที่หนึ่งเสมือนมหาสมุทร หากเจ้าอยากกินอาหารทะเลที่ชอบเจ้าก็สามารถไปจับพวกมันจากตรงนั้นได้ ส่วนอีกที่เสมือนแหล่งน้ำทั่วไป หากอยากกินปลาอะไรเจ้าก็สามารถไปจับที่นั่นได้ อยู่ที่นี่เจ้าไม่ต้องกลัวอดตายหรอกนะ”
Guest
