แวะกลับเขียนแฟนตาซีอีกครั้ง
แนะนำตัวละคร
ลูคัส แวมไพร์ที่มีอายุยาวนานมาหลายพันปี นิสัยเจ้าชู้ เจ้าเล่ห์ เย็นชาไร้ซึ่งหัวใจ
เมโลดี้ สาวน้อยผู้ถูกเลือกให้เป็นเจ้าที่5 ของตระกูล ซิมมอนส์ เธอคือสาวน้อยที่มาพร้อมแสงสว่างผู้กุมซะตา หัวใจแวมไพร์อย่างเขา
เนื้อหา บางส่วน
"เจ้าคืดว่าเจ้าเป็นใครถึงได้มากล้ามาปากดี กับท่านลูคัส"
"ฉันเป็นใครนะเหรอ?...ก็มนุษย์ที่ยังมีเลือดเนื้อมีก้อนหัวใจที่ยังเต้นอยู่ไม่ได้ตายด้านเหมือนพวกผีดิบอย่างเธอ" เมโลดี้ยกแก้วไวน์ขึ้นมาจิบเธอยักคิ้วให้กับแม่สาวแวมไพร์ปากแดงที่กำลังกัดฟันอยากจะกระโจนเข้ามาดูดเลือดเธอเต็มที สายตาที่เย็นชาของเมโลดี้ สีหน้าท่าทางไร้ความกลัวของเธอทำให้เหล่าแวมไพร์ต่างก็จ้องมองมาที่ สาวน้อยผมสีทองถักเปียยาว
"เท่าที่ฉันรู้ บรรดาเมียๆแม่ผีดิบพวกนั้นแก่เกินที่ตั้งท้องแล้วใช่มั้ยล่ะ" ริมฝีปากชมพูเหยียดยิ้มเยาะเย้ย
"แกอย่างนั้นเหรอ เจ้าว่าใครแก่"
"อยู่มานานเกินร้อยปี ไม่เรียกยายก็ดีแค่ไหนแล้ว หรือจะให้เรียกดี" เมโลดี้ยกมือขึ้นปิดปากเธอแกล้งหัวเราะทว่าสายตากับมองไปที่ลูคัส
"ฉันไม่ใช่คนที่นี้ ไม่ใช่แวมไพร์หรือตัวประหลาดในป่านั้น" น้ำเสียงของเธอเริ่มเปลี่ยนไป ลูคัสยกมือขึ้นเขาใช้นิ้วกุมขมับสายตาสีแดงจ้องมองสำรวจร่างกายหญิงสาวตรงหน้า
"เจ้าจะเป็นอะไรได้ นอกจากอาหารของพวกข้า" อิซาเบลแสยะยิ้มโชว์เขี้ยวอันแหลมคม
"แต่อาหารอย่างฉันจะกินก็ยาก ถ้าหากอาหารอย่างฉันตายไปเผ่าพันธุ์แวมไพร์เองก็ดับสูญ"
"ปากเจ้าช่างหวานยิ่งนัก เลือดของเจ้าคงจะหวานไม่น้อย" เคย์ล่ากระโจนเข้าหาเมโลดี้ทว่านางกับต้องกรีดร้องเมื่อใบหน้าแสนงดงามของนางเพียงหนึ่งเดียวเวลานี้ได้กลับมาเน่าตามการเวลา นางยกมือขึ้นปิดหน้าที่เสียโฉม
"อย่าลืมว่าน้ำมนต์ศักดิ์สิทธิ์ศักดิ์ กับ" เมโลดี้เดินไปที่หน้าต่างมือเล็กกระชากผ้าม่านเหล่าแวมไพร์ต่างก็พากันถอยห่าง ลูคัสแอบยิ้ม
"แสงแดดก็ฆ่า แวมไพร์ได้เหมือนกัน"
+++++
"ถ้าก้าวเข้ามาอีกก้าวเดียว ฉันจะตะโกน" มีเมียถึงสามคน ทำไมถึงวนมาถึงฉันเร็วจัง หรือว่าดขาจะลืมหรือข้ามบรรดาเมียทั้งหลายของเขาไป
"นั่นปากเจ้า ไม่ใช่ปากข้าจะตะโกนบอกใครข้าต้องห้าม?" เป็นเด็กสาวที่ปากแจ๋วเอาเรื่อง
"แวมไพร์หน้าด้าน" ต่อให้ฉันชี้หน้าด่าเขา ชักแม่น้ำทั้งห้าออกมา ลูคัสแวมไพร์ตาแก่บ้ากาม ลามกก็ยังหน้าด้านหน้าทนเดินเข้ามาในห้อง ที่หน้าหนาไปกว่านั้นเขาไม่สนใจเดินสะบัดก้นมานอนบนเตียงกับฉันหน้าตาเฉย
"เมียท่านก็มี ข้ามใครไปถึงได้วนมาฉันเร็วขนาดนี้ ลืมกินข้าวเย็นหรือไง"
"อ่า นั้นสิข้าคงลืมทานอาหารเย็นเช่นนั้น"
"...."
"คืนนี้ข้า ขอดูดเลือดเจ้าได้หรือไม่ แม่สาวน้อย"
"ไม่ได้ ฉันไม่บริจาคเลือดให้ใครทั้งนั้น"
Guest
