“ง่ายๆ” มันยกมือข้างหนึ่งขึ้นมาสัมผัสข้างแก้มผมแล้วแล้วบีบเบาๆ “เป็นเมียกูสิ” และมันทำให้ผมได้รู้อีกว่าไม่เคยเจอใครไร้สาระเท่ามันมาก่อน
“กูปวดหัวกับมึงว่ะ มึงจำกูได้มั้ย”
“อืม”
“กูคือใคร”
“ชู้”
________________________________________________________________________
คุณเคยจำกลิ่นใครไหม แบบที่ว่าแค่ได้กลิ่นก็ทำให้นึกถึงใบหน้า บุคลิกและนิสัยขึ้นมาได้เลย แค่ได้กลิ่นก็นึกถึงสัมผัสและความรู้สึก
“น้ำหอมนี่กลิ่นเดียวกับวันนั้นเลย มึงไม่ใช้แล้วหรอ” ผมหยิบน้ำหอมขวดสวยขึ้นดมแล้วถามมัน กราฟหันมองผมสลับกับมองน้ำหอมในมือแววตามันมีความเศร้าขึ้นมาครู่นึงเท่านั้นก่อนเปลี่ยนเป็นแววตาง่วงๆ สีหน้าเรียบนิ่งตอบผมมาว่า
“เสือก”
PHEROMONES #เทปติดกราฟ
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของนักเขียนเท่านั้น ตัวละครบุคคลในเรื่องไม่ได้มีตัวตนจริงและอาจมีลักษณะนิสัยความเป็นมนุษย์ที่ไม่ใช่แบบอย่างที่ดีเท่าไหร่นักผู้แต่งไม่ได้มีเจตนาทำให้ผู้ใดเสียหาย โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน สุดท้ายขอให้นักอ่านช่วยคอมเม้นต์อย่างสุภาพด้วยนะคะ
****ไม่อนุญาติให้นำไปดัดแปลงทำซ้ำแก้ไขใดๆทั้งสิ้น***
Gen:กราบสวัสดีท่านนักอ่านค่าาา เรื่องนี้คือไรท์แต่งพล็อตไว้นานมากแต่ยังไม่ได้ฤกษ์ปล่อยซักที ตอนนี้สุกงอมได้ที่แล้ว หวังว่านักอ่านทุกท่านจะชื่นชอบพี่กราฟคนซึนและน้องเทปคนสวยสายมึนของไรท์นะคะ