ร้านชำมั่วสวาท

สปอยเบา ๆ 

“จะทำอะไร ปล่อยนะโว้ย”เสียงบ่นอู้อี้พยายามดิ้นหนี ทัดจับร่างเจ๊กดลงให้นอนคว่ำบนลังกระดาษแล้วขึ้นคร่อมทับขาขาวไว้ มืออีกข้างปลดกระดุมกางเกงยีนส์ส่วนมืออีกข้างยังคงปิดปากเจ๊ไม่ให้ร้องแม้จะดิ้นแรงแค่ไหนก็รอดเงื้อมมือลูกน้อง

“บ่นเก่งนัก กูจะล่อให้พูดไม่ออกเลยมึง!”เสียงทุ้มแข็งกร้าวพยายามงัดท่อนลำใหญ่ออกมาจากเป้ากางเกงแล้วรูดชักสาวท่อนลำซวบ  ซวบ จนพองโตแข็งปึ๋งปั๊ง เจ๊ที่นอนคว่ำแล้วโดนทับขาปิดปากไม่ให้ร้องเธอรวบรวมแรงเฮือกสุดท้ายเพื่อดิ้นรนหนีแต่ก็ไร้ผล มือหนาถกกระโปรงตัวยาวเนื้อผ้าบางเบาที่เจ๊ชอบสวมใส่ทัดจับหมับที่โหนกสวาทคลึงขยี้อย่างมันเขี้ยวก่อนจะใช้นิ้วแหวกกางเกงในออกเผยโหนกเนื้ออวบปลิ้นตรงหว่างขา  เจ๊นาวหวาดกลัวสีหน้าตื่นตระหนกดีดดิ้นร้องโวยวายซึ่งดังที่สุดก็แค่มีเสียงอู้อี้ที่หลุดลอดออกมา ทัดไม่รอช้าสภาพนี้ไม่น่าเล้าโลมกันได้  เลยรีบตัดจบก่อนที่จะมีใครมาเห็น