จบ คำสาปแห่งรัตติกาล
27
ตอน
2.8K
เข้าชม
17
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
30
เพิ่มลงคลัง
"คุณต้องมาเป็นแฟนผม" | "ห้ะ! พูดอะไร ผู้ชายที่ไหนเป็นแฟนกัน คุณจะบ้าหรือไง" 

'สวี่หลิน' ชายหนุ่มผู้ต้องคำสาปนับพันปี เมื่อความมืดมิดแห่งรัตติกาลได้คืบคลานเข้ามา เขาจำต้องหลบให้พ้นแสงจากดวงจันทราช่วงเวลาสี่ทุ่มตรง  

 

คำสาปที่ติดกายเขามานั้นส่งผลให้ตัวของสวี่หลินต้องทนอยู่กับความทุกข์ทรมาน อยากชราก็ไม่ได้ ยิ่งอยากจะตายก็ยังไม่บังอาจ เหนือสิ่งอื่นใดคำสาปที่เปรียบดั่งตราบาปในชีวิตดันเป็นคำสาปที่ตนไม่ได้เป็นคนก่อเสียด้วยนี่สิ มันน่าเจ็บใจแต่ก็ทำได้เพียงก้มหน้ารับชะตา  

 

หนทางเดียวที่จะทำให้สวี่หลินคลายคำสาปนับพันปีนั้นลงได้ คือการตามหาทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลไป๋เซ่อ และนั่นนับว่าเป็นการงมเข็มในมหาสมุทรเลยก็ว่าได้  

 

ทายาทตระกูลไป๋เซ่อสามารถเวียนว่ายตายเกิดได้ตามครรลองของวัฏสงสาร และสวี่หลินไม่รู้เลยว่าทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลเฮงซวยนั่น จะเกิดเป็นตัวอะไร หมู หมา กา ไก่ หรือว่ามนุษย์ เขารู้เพียงตนต้องตามหาสายเลือดของตระกูลที่ว่านั่นให้พบเพื่อคลายคำสาปอันเปรียบดั่งชนักติดหลังให้จงได้ 

 

ถ้าหากทางนั้นไม่ได้เกิดเป็นคน แล้ววิธีแก้คำสาปเขาจะทำได้อย่างไร คงต้องจับอีกฝ่ายมาแล้เนื้อเอาเกลือทาจนกว่าไอ่สายเลือดเฮงซวยนั่นจะได้เกิดเป็นคนสักทีแล้วล่ะมั้ง  

 

 

 

…*…*…*…*… 

 

ยะ...ยิ้ม นี่เขากำลังฉีกยิ้มให้ผมแบบนั้นหรอ รอยยิ้มเย็นเยียบอย่างนี้น่ากลัวเกินไปแล้ว แววตาของผมเริ่มไหวระริก กระบอกตาก็เริ่มรู้สึกร้อนผ่าว คล้ายจะมีน้ำปริ่มออกมาอย่างไม่รู้ตัว ไม่จริงน่า…ผมเป็นลูกผู้ชายอกสามศอกจะร้องไห้ได้ยังไง 

 

“เด็กน้อย เจ้ากำลังหวาดกลัวข้าเช่นนั้นหรือ?” 

 

ว่าพลางไอ่โจรเรียกค่าไถ่นี่ก็ค่อย ๆ เอื้อมมือเข้าปาดหยาดน้ำสีใสออกจากหางตาของผมด้วยความเบามือ 

 

ชะ…ใช่ เบามือ นั่นเรียกเบามือจริง ๆ นะครับ 

 

โจรประหลาดหน้าตาดีเสียด้วย แต่ว่าพูดจาอย่างกับอยู่ในยุคดึกดำบรรพ์ หรือจะเป็นคนสติไม่ดี แต่ที่แน่ ๆ ไอ่โจรหน้าหล่อนี่มันดูรวยกว่าคนที่ตัวเองจะปล้นเป็นล้านเท่า อืมสมัยนี้มิจฉาชีพก็ทำตัวเองให้ดูดีทั้งนั้นล่ะนะ ผมว่าข้อสันนิษฐานอันนี้เป็นไปได้สุดละ  

 

แววตาดุดันคล้ายสัตว์ร้ายในตำนานนั่น บรือ...หล่อหรือหลอนกันครับนี่ ใจผมตอนนี้เริ่มกระเพื่อมไหวไม่เป็นจังหวะเสียแล้วสิ  

 

โอ้พระเจ้า นี่ท่านกำลังเล่นตลกอะไรกับผมครับเนี่ย! 

 

"เด็กน้อยไม่ต้องกลัว คืนนี้ผมแค่ต้องการทดลองเท่านั้น ผมรับรองว่าจะไม่ทำให้คุณต้องเป็นอันตรายถึงชีวิต" 

 

ห้ะ! อะไร อะไรกันครับเนี่ย เขาเป็นโรคจิตหรือเป็นตัวอะไรอ่ะ เดี๋ยวข้าเดี๋ยวผม ป๊าม้าครับช่วยซือชิงด้วย ผมยังไม่ได้อยากตายแบบนี้เสียหน่อย แต่ถึงก่อนหน้านั้นจะบอกว่าอยากตายก็เถอะ พระเจ้าได้โปรดลืม ๆ คำพูดของผมไปซะ! ฮือ… 

 

⚠️Tigger Warning⚠️ 

Phobia : ความหวาดกลัว 

Consent : การยินยอมพร้อมใจ 

Blood : คำบรรยายเกี่ยวกับเลือด 

Panic : อาการตระหนก ตกใจ หวาดกลัว 

 

คำเตือน นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงจินตนาการของไรท์เท่านั้นนะคะ ไม่ได้มีการอ้างอิงบุคคลหรือกล่าวถึงสถานที่จริง ๆ แต่อย่างใด การบรรยายของนิยายเรื่องคำสาปแห่งรัตติกาล เป็นการบรรยายรูปแบบบุรุษที่ 1 ซึ่งเป็นครั้งแรกที่ไรท์เขียนการบรรยายรูปแบบนี้ อาจจะรู้เรื่องบ้างหรือคุณรี้ดอ่านแล้วอาจมีมึนงงบ้าง ได้โปรดอภัยให้ไรท์เบบี๋ผู้นี้ด้วยนะคะ ไรท์จะพยายามทำให้ดีที่สุดค่ะ อย่างไรแล้วก็โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านนะคะคุณนักอ่านที่น่ารัก 

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว