“นี่นามบัตร จะลองสมัครเข้ามาก่อนก็ได้ หรือชวนเพื่อนมาสมัครก็ได้” เขายื่นให้พร้อมปล่อยมือออก
“ค่ะ” นิดหลบตารับนามบัตรนั้นไว้ก่อนจะเดินเลี่ยงหนีไป ไม่พูดขอบคุณหรืออะไรทั้งนั้น เธอควรจะห่างจากคนพวกนี้
“หรือสมัครมาทำงานส่วนตัวกับฉันก็ได้” เขาเอ่ยขึ้นในที่สุด ยิ้มมุมปากเมื่อเธอหยุดเดิน ‘ใครบ้างจะไม่สนใจรถหรู ๆ ตรงหน้า แสดงออกชัดเจนขนาดนี้เธอคงรู้ว่าเขามีอำนาจขนาดไหน
“.....” นิชาดาทำหน้านิ่งมองดวงตาที่ดุดันของเขา เธอเดินเข้าไปหาเพียงสองก้าวและโยนนามบัตรของเขาลงถังขณะที่อยู่ตรงหน้าพอดีแถมไม่หลบตาเสียด้วย น่าแปลกที่เขายิ้มมุมปากค้างอยู่แบบนั้น เธอเกลียดผู้ชายแบบนี้ที่สุด นิชาดาเดินออกจากซอยนั้นโดยเร็วไม่แม้จะหันกลับมามองเขาอีกครั้ง