เฝ้าตามหารัก

“เราเลิกกันเถอะ” เธอพูดกับเขาด้วยความรู้สึกที่เต็มไปด้วยความอัดอั้น ทั้งโกรธ ทั้งไม่เข้าใจ ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นตอนนี้มันคืออะไรกันแน่ เธอไม่ใช่เหรอที่เป็นคนพิเศษของเขา แต่ทำไมกัน? ทำไมเธอถึงรู้เป็นคนสุดท้ายว่าเขาจะต้องย้ายไปเรียนที่อื่น 

ช่วงเวลาที่สับสนวุ่นวายแบบนี้ เธอยังต้องมาได้ยินจากปากเพื่อนสนิทของเธออีกว่า เห็นเขาพาผู้หญิงคนอื่นขึ้นรถไปด้วย ความน้อยเนื้อต่ำใจที่ถาโถมทำให้เธอเลือกที่จะบอกเลิกเขา 

“ถ้าแพรตัดสินใจดีแล้ว คีย์ก็จะเคารพการตัดสินใจของแพร” 

เขา… เขาไม่มีแม้แต่จะอธิบาย ไม่ถาม ไม่ยื้อ เขาปล่อยเราไปง่ายๆ แบบนี้เลยเหรอ? 

โอเค นี่คือบทเรียนราคาแพง แพรวาได้แต่คิดอยู่ในหัวที่เต็มไปด้วยความสับสนและความไม่เข้าใจ อยากจะถาม แต่เพราะท่าทางที่เย็นชาของเขาแบบนี้ ทำให้เธอเลือกที่จะปล่อยให้ปมนี้ติดอยู่ในใจไปตลอด…