รักร้ายดวงใจร้าว

“นั่นคุณคิดจะไปไหน!” 

“ไปจากที่นี่ ไปจากคนสารเลวอย่างคุณค่ะ ในเมื่อคุณเป็นฝ่ายผิดสัญญาก่อน ก็ไม่มีความจำเป็นอะไรที่ฉันจะต้องทนอยู่ที่นี่อีก ปล่อย!” นอกจากเขาจะไม่สนใจคำตอบที่ได้รับแล้วนั้น ยังรั้งเธอเข้ามาใกล้อีกด้วย 

“มันง่ายไปหน่อยมั้ง ผมไม่ให้คุณไปไหนทั้งนั้น!” 

“คุณไม่มีสิทธิ์มาห้ามฉัน!” 

“สิทธิ์ของความเป็นผัวก็น่าจะมากพอแล้วมั้ง หรือคุณคิดจริงๆ ว่าเรื่องมันจะจบแค่นี้ ไม่มีวัน! เพราะผมเลือกแล้วว่าจะเก็บคุณเอาไว้ทรมานเล่นไปจนกว่าพี่ชายคุณมันจะสำนึก แต่ไม่ต้องห่วงไป ผมไม่ให้คุณอยู่ฟรีๆ แน่ เพราะจากนี้ผมจะจ่ายให้ ครั้งละเท่าไหร่ดีล่ะสำหรับผู้หญิงอย่างคุณ…” เขาไม่เพียงแต่ใช้คำพูดดูถูกกันเท่านั้น ยังกระชากเธอให้เดินตามเข้าในห้อง ก่อนที่เขาจะเหวี่ยงเธอลงพื้นจากนั้นก็เดินออกไปจากห้องพร้อมล็อกประตูจากด้านหลังอย่างแน่นหนาเพื่อไม่ให้เธอได้หลบหนีไปไหน 

“คนเลว! คุณไม่มีสิทธิ์มากักขังฉันเอาไว้แบบนี้นะคะ เปิดประตูให้ฉันเดี๋ยวนี้นะ ฉันจะไปจากที่นี่! เปิดประตูสิคนบ้า!” หญิงสาวตะโกนร้องสุดเสียง หากแต่สิ่งที่ได้รับกลับมานั้น มันกลายเป็นความเงียบแทนเท่านั้น