ส้านชะวา
(San chawa)
เราจะมาเล่าถึงเรื่องราวของเด็กชายนามว่า “ส้านชะวา” เขาเติบโตขึ้นมาท่ามกลางสภาพแวดล้อมที่ห้อมล้อมไปด้วยทุ่งนา ป่าข้าว ที่ขาดไม่ได้ก็คงเป็นน้ำใสไร้สี กลิ่นดี บาดคอ เครื่องดื่มชูกำลังยอดฮิตติดอันดับตลอดกาลของชาวภาคอีสาน อีกทั้งยังมีเหล่าสตรีอารมณ์ดีมากความสามารถทั้งด้านการร้อง เล่น เต้น แห่ ไม่ว่าจะเป็นลูกเด็กเล็กแดงคนไหน เมื่อเกิดหายไป ไม่ต้องห่วงว่าจะเกิดเรื่องอะไร พ่อผู้ใหญ่ช่วยได้เสมอ นายอำเภอสบายใจได้เลย เรื่องนี้ ‘ส้าน’ รับประกัน เพราะทั้งหมดที่พูดมานี้ล้วนป็นสิ่งที่เด็กชายนั้นประสบพบเจอมากับตัวเองทั้งนั้น
“เฮ้ย! ไอ้ส้าน ไปนั่งทำแบ้อะไรอยู่นั้นห้ะ บิดรมึงเรียกหาแล้วนั่น” เสียงแว้ดดังลั่น คั่นจังหวะอารมณ์ที่กำลังได้ที่ “ดูทำหน้า เดี๋ยวแม่ก็สับหญ้าให้กินแทนข้าวเหมือนแบ้ซะนี่ ดูดู๊ดูสิเนี่ย ไม่รู้ว่าไปได้ไอ้หน้าแบบนั้นมาจากไหน ถ้าได้จากกูสักนิดนี่คงจะพอถูๆ ไถๆ ไปแข่งไอ้รายการไอเด้าไอดอลอะไรนั้นได้ล่ะ”
“โห้ว คุณนาย” เด็กหนุ่มที่ถูกคั่นจังหวะถึงกับร้องอุทานออกมาอย่างเสียดาย “พูดงี้ถ้าบิดรผมได้ยินขึ้นมาจะเครียด (ทางภาคอีสาน หมายถึงน้อยใจ งอน) เอานะครับ ผมเตือนละน้า” น้ำเสียงลากยาวหยอกเย้าผู้เป็นแม่
“จะเป็นไรไป ก็นั่นบิดรมึงนิ” หญิงวัยกลางคนยักไหล่ ไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับสิ่งที่เด็กหนุ่มพูด
“อ้าว บิดรผม ก็ผัวคุณนายไม่ใช่หรือไง หรือว่าที่คุณนายพูดงี๊หมายความว่า ผมไม่ใช่ลูกคุณนายอย่างงั้นหรอ!?” เด็กหนุ่มแสร้งตีหน้าเศร้า ก่อนจะเซถลาตัวจนล้มลงไปนั่งกองอยู่ที่พื้นช้าๆ อย่างกับภาพที่ถูกตั้งโหมดสโลไว้ “โถ่ถังไอ้ส้านเอ๋ย ชีวิตน้อชีวิตอะไรมันจะน่าเศร้าขนาดนี้ ที่แท้เรามันก็เด็กถูกเก็บมาเลี้ยง” นิ้วเรียวถูกยกขึ้นมาจิ้มที่ปากตัวเอง ก่อนจะมีน้ำใสๆ ติดออกมา นำมาแปะป้ายเข้าที่บริเวรใต้ตา “คือสิมาเหลือตนจของเด้น้อ (ทางภาคอีสาน หมายถึง สงสารตัวเองจัง) ”
“สกปรก!” หญิงวัยกลางคนใบหน้าบิดเบี้ยว ทำท่าลูบแขนตัวเองที่ดูเหมือนมันกำลังขนลุกขนพองกับสิ่งที่ลูกชายของตัวเองทำ
“หื้ม?” เด็กหนุ่มยักคิ้ว ก็จะผุดรอยยิ้มที่ดูชั่วร้ายขึ้นมา จนคนเป็นแม่ที่เห็นแบบนั้นเริ่มตั้งท่า เตรียมตัวอย่างคนที่รู้ไส้รู้พุงกันว่ากำลังจะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้น
“เฮ้ยๆๆๆ ไอ้ส้านหยุดเลยนะเอ็ง” หญิงวัยกลางคนรีบยกมือขึ้นชี้นิ้วไปที่เด็กหนุ่ม พร้อมกันกับสองเท้าที่ค่อยๆ กระเถิบไปช้าๆ ข้างหลัง
“ถ้าสกปรกก็ช่วยล้างให้ผมหน่อยสิค้าบบบ” เด็กหนุ่มพุ่งตัวพร้อมกับชี้นิ้วที่เปื้อนน้ำลายไปทางที่หญิงวัยกลางคนยืนอยู่ หลังจากนั้นก็คงไม่ต้องพูดถึงว่าเหตุการณ์มันจะเป็นยังไง สภาพมันคงจะคล้ายๆ กับแมวที่วิ่งหนีหนูเลยละมั้งนะ
“กรี๊ดดด ไปห่างๆ กูเลยนะไอ้ลูกคนนี้ ไอ้สกปรกหลวงเอ้ยยย”