เพราะคำสัญญาที่ให้กับแม่ไว้ก่อนท่านจะลาจากโลกไป ทำให้ อาย หรือ ' อรัญญา ' นักศึกษาจบใหม่จากรั้วมหาวิทยาลัยเอกชนอายุ23ปี ที่พร้อมก้าวเข้าสู่วัยทำงาน อาศัยอยู่ในเมืองกรุงมาตั้งแต่เกิด แม้ไม่ได้มีฐานะร่ำรวยมากมายก็มีความสุขดี หากแต่ความสะดวกสบาย ความอิสระ ที่ได้รับมาตลอดกำลังจะจบลง
' อาย ถ้าแม่ไม่อยู่แล้ว อย่าลืมดูแลคุณท่านให้ดีนะ ไม่ว่าท่านจะให้ทำอะไรก็ต้องทำ ตอบแทนพระคุณท่านที่ช่วยชีวิตแม่กับอายไว้ หากไม่มีท่าน เราสองคนคงไม่มีชีวิตรอดถึงทุกวันนี้ ' อรปรียา บอกบุตรสาวเสียงแผ่ว เธอนอนอยู่ที่โรงพยาบาลมานานกว่าสามเดือน เนื่องจากการรักษามะเร็งโดนการให้คีโมไม่ดีขึ้น ร่างกายไม่ตอบสนองทั้งยังทรุดลงเรื่อยๆ คุณท่านที่พูดถึง คือคุณวิสุทธิ์ ดำรงค์ เจ้าของกิจการร้านขายของชำขนาดกลาง ท่านรักและเอ็นดูหนูอายเสมือนลูกคนหนึ่ง เพราะท่านไม่สามารถมีลูกได้ จึงช่วยอรปรียาเลี้ยง เด็กหญิงอรัญญามาตั้งแต่อยู่ในท้องแม่
' ค่ะแม่ อายจะทำทุกอย่าง จะดูแลท่านให้ดีที่สุด ไม่ลืมพระคุณท่านเลย ' อรัญญานั่งกุมมือมารดาเอาไว้ แม้จะทำใจไว้แล้วว่าแม่คงมีชีวิตอยู่ได้อีกไม่นาน หากแต่ยังมีความหวังเล็กๆให้มีปาฏิหาริต์เกิดขึ้นกับแม่
Guest
