“ฉันไม่อยากเห็นหน้าใครทั้งนั้น ออกไป!”
เพล้ง!
เสียงตะโกนด่าลั่นในห้องของคฤหาสน์หรูย่านชานเมือง ดังออกไปถึงหน้าโถงที่หญิงสาวนางหนึ่งกำลังย่างเท้าขึ้นบันไดมา เธอชะงักแล้วเงยหน้าขึ้นมองคนนำทาง
“ขึ้นมาเถอะครับ ไม่ต้องกลัว”
หญิงสาวพยักหน้าหวั่นๆ เธอรับงานนี้มาแล้ว อย่างไรเสียก็ต้องรับมือให้ได้ ชายหนุ่มวัยกลางคนนำทางเธอมาหยุดที่ประตูทางด้านปีกขวาของตัวตึก สวนกับสาวใช้ที่รีบลนลานออกจากห้อง
“คุณท่านอารมณ์ไม่ดีค่ะ อย่าเพิ่งเข้าไปตอนนี้เลย”
“คุณเล็กส่งมา”
ชายวัยกลางคนตอบสั้นๆ แต่ก็ทำให้สาวใช้พยักหน้ารับ พร้อมปรายตามองหญิงสาวด้วยความเห็นใจ ก่อนรีบออกไปจากบริเวณนั้น
“เชิญครับ”
“จะดีหรือคะ ฉันว่า...รอให้เขา....เอ่อ คุณท่านอารมณ์ดีก่อนดีกว่านะคะ”
ชายหนุ่มหันมองเธอนิ่งๆ
“หรือจะเปลี่ยนใจ”
หญิงสาวนิ่งงันไป เธอจะเปลี่ยนใจได้อย่างไร ยังมีภาระอีกมากมายที่เธอต้องแบกรับ
“ถ้าไม่เปลี่ยนใจ ก็ตามเข้ามา”
ชายหนุ่มบิดลูกบิดผลักประตูเข้าไป เพล้ง!
เศษแจกันเซรามิกเนื้อดีที่กระแทกกรอบประตูกระเด็นเข้าใส่ชายหนุ่มและหญิงสาวทันทีที่ประตูถูกเปิดออก
“ออกไปเดี๋ยวนี้! ก่อนที่ฉันจะลากปืนลูกซองมายิงให้หมด”
ร่างสูงใหญ่ที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ถูกบดบังด้วยความมืดภายในห้อง จนดูเหมือนเงามัจจุราชส่งเสียงดุๆ ออกมา
“คุณเล็กส่งของขวัญมาให้ครับ”
***************
Guest
