คนป่า (Y | NC18+)

เนื้อหาบางตอนถูกซ่อนไว้ ส่วนตอนที่ติดเหรียญสูงเป็นเพราะตั้งใจไม่อยากให้คุณนักอ่านกดซื้อเพิ่มค่ะ ความจริงเราต้องการลบเรื่องหรือกดซ่อนทั้งเรื่องไว้ แต่ระบบนิยายธัญวลัยไม่ให้ลบ เราต้องขออภัยในความไม่สะดวกด้วยนะคะ

หากต้องการอ่านเรื่องเต็มทั้งหมด สามารถอ่านได้ใน E-book ของ Meb ค่ะ

คนป่า (18+)

เมะคนป่าโจ้ยยักษ์ x เคะคุณหนูสุดเริ่ด

" ไอ้บ้า พาฉันมาที่นี่ทำไม? พาฉันกลับเดี๋ยวนี้นะ! "

แม้จะกลัวแต่ก็ทำใจดีสู้คนป่าตะโกนด่าต่อว่าไม่พอใจ คุณหนูเลี่ยงเฟิ่งหน้าบูดบึ้งที่คนป่าร่างยักษ์ทำเป็นไม่ได้ยินเสียงเขา เอาแต่นั่งเขี่ยกองไฟอยู่นั่น

ด้วยนิสัยเอาแต่ใจเป็นทุนเดิม เลี่ยงเฟิ่งหงุดหงิดมือไม้ควานหยิบก้อนหินเล็กๆ แถวนั้นได้เขาก็โยนใส่คนป่าร่างยักษ์ทันที

ปั่ก

" ไอ้บ้า! ไม่ได้ยินที่ฉันพูดหรอ?! "

" กร๊าซซ! "

คุณหนูเลี่ยงเฟิ่งรีบถอยหลังหนีชิดกำแพงทันทีเมื่อคนป่าร่างยักษ์เงยหน้ามาขู่คำรามใส่ท่าทางไม่พอใจ นัยน์ตาสีเทานั้นวาววับ แค่นี้ใจก็หดเหลือเท่ามดแล้ว แต่อีกฝ่ายยังคลานเข้ามาหาอีก หัวใจเลี่ยงเฟิ่งตอนนี้เต้นแรงตุบๆ เพราะกลัวสุดๆ

" อย่า..อย่าเข้ามานะ "

ใบหน้าน่ารักหันหนีเกร็งสุดกำลังเมื่อคนป่าคลานเข้ามาดมฟุดฟิดใกล้ใบหน้าและซอกคอเขา ปลายจมูกอีกฝ่ายเฉี่ยวผิวเนื้อเลี่ยงเฟิ่งไปมา

น่ากลัวกว่าหมีตัวเมื่อกี้อีก...

เลี่ยงเฟิ่งกลั้นหายใจไม่กล้าขยับ เพราะคนป่านี่ตัวใหญ่มากแถมพละกำลังก็เยอะ สู้กับหมีหมียังวิ่งหนี แล้วนับประสาอะไรกับคุณหนูเลี่ยงเฟิ่งตัวเท่าเมี่ยง มือใหญ่นั้นทุบมาทีเดียวมีหวังคงหัวแบะ

อยากร้องไห้...

- โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน -

เรื่องนี้ไม่ได้เป็นแบบอย่างที่ถูกต้องตามศีลธรรมทุกอย่าง ถ้าไม่ชอบแนวนี้หรือลองดูแล้วไม่สามารถจัดการกับอารมณ์ตัวเองได้ แนะนำให้กดผ่านค่ะ

🌲ติดเหรียญหลังจากลงตอนทั้งหมดได้ 3 วัน🌲