หลงเหลือไว้เพียงความทรงจำ

ๆ

หลังจากที่ภรรยาของหมอภัชตายจากไปเค้าแทบไม่เป็นผู้เป็นคนจนต้องหยุดงานนับครึ่งปี และในวันนี้เค้ามีอาการดีขึ้นมากแล้วและไม่อยากอยู่เฉยๆเพราะมันทำให้เค้าคิดถึงภรรยาเค้าตัดสินใจกลับไปทำงานแต่ก่อนออกไปทำงานเค้าได้ทำอาหารไว้สองที่เพื่อนังทานคนเดียวแต่อีกที่เค้าเตรียมให้ภรรยาของตนที่เหลือเพียงเถ่ากระดูก เค้าทำแบบนี้ทุกวันตื่นเช้ามาทำอาหารเพื่อนั่งทานกับเถ่ากระดูกของภรรยาและนั่งคุยกับเถ่ากระดูกของภรรยาประหนึ่งว่าอีกคนยังคงมีชีวิตอยู่

" วันนี้พี่ต้องไปทำงานแล้วนะครับ หลินรอบพี่อยู่บ้านนะเดียวพี่รีบกลับมา พี่รักหลินนะคนดี ฮึก พะ พี่ขอโทษ ฮื่อ"

หมอภัชร้องไห้ก่อนออกจากบ้านทุกวันและเค้าก็พร่ำบอกรักเถ่ากระดูกภรรยาแม้จะรู้ดีอยู่แล้วว่าหลินไม่มีทางได้ยินแต่เค้าอยากบอกหลินเหลือเกินว่าเค้ารักหลินรักแค่หลินคนเดียวแม้มันจะสายไปแล้วก็ตาม

วันเวลาผ่านไปสังขารร่วงโรยคำนี้จริงเสมอเมื่อวันนั้นมาถึงทุกคนก็จำต้องกลับคืนสู่ดินหลงเหลือไว้เพียงความทรงจำที่จักอยู่ในใจคนที่ยังมีชีวิตอยู่ตลอดไป