พิพรรษพรคือสาวโสดวัยเลขสามที่ไม่ได้สนใจการมีความรักเลยแม้แต่น้อย หากแต่ในคืนนั้นโชคชะตาก็เหมือนจะเล่นตลกกัน เพราะเธอดันได้สบสายตาเข้ากับชายหนุ่มนัยน์ตาคมกริบ และเท่านั้นยังไม่พอ เพราะเช้าวันถัดมาที่เธอลืมตาตื่นขึ้น เธอกลับพบว่าตัวเองอยู่ในโรงแรมแห่งหนึ่งด้วยสภาพที่มัน...
“เอาคืนมานะ!!!”
“พี่ครับ”
เสียงแหบพร่าเอ่ยออกมา ใบหน้าหล่อเหล่าที่อยู่ห่างเพียงแค่ปลายจมูก ทำให้หญิงสาวลมหายใจสะดุดไปชั่วครู่ ก่อนจะต้องกะพริบตาถี่รัว เมื่อฝ่ามืออุ่นร้อนที่โอบอยู่ตรงเอวบางของตัวเองนั้น เริ่มลูบไล้ไปมาคล้ายต้องการจะกลั่นแกล้ง
“พี่บอกว่าอะไรนะครับ”
“...”
“บอกว่าให้ผมคืนสร้อยเส้นนี้เหรอ”
เขาถามเจ้าของใบหน้าสุกปลั่งด้วยน้ำเสียงทุ่มต่ำ พลางเคลื่อนเจ้าตัวการที่ทำให้ทั้งคู่ต้องมาอยู่ในสภาพเช่นนี้ไปตรงหน้าหญิงสาว
“เอาคืนมา..” อีกคนเอ่ยกลับมาเสียงเบาราวกับว่าเป็นคนละคนกับเมื่อครู่
“พี่เป็นเจ้าของสร้อยเส้นนี้เหรอครับ?” คนเจ้าเล่ห์เลิกคิ้วถามยิ้ม ๆ ก่อนจะขยับเข้าไปกระซิบเสียงหวานปนกระเส่าที่ข้างใบหูขาว “แต่ผมเก็บสร้อยเส้นนี้ได้บนเตียง...ในโรงแรมที่เคยไปสนุกกับผู้หญิงคนหนึ่งนะครับ”
........................
สวัสดีค่าา
ฝากเนื้อฝากตัวและขอฝากคุณนักอ่านทุกท่านแวะเข้ามาเยี่ยมชมนิยายของเราด้วยนะคะ
...เฌอมารินทร์...
Guest
