ผมเป็นตัวร้ายนะคุณพระเอก (Mpreg)

#เกริ่นนำ# 

ไม่รู้จะเรียกว่าซวยหรืออะไรดี กินลูกชิ้นอยู่ดีๆไหง่มาโผล่ในนิยายได้เนี่ย! ให้ดีควรให้ผมเป็นแค่ตัวประกอบสิ ทำไมถึงให้ผมมาเป็นตัวร้ายที่ต้องตายตั้งแต่เริ่มฉากไม่กี่ตอนกันด้วยเล่า! พาผมกลับออกไปจากนิยายเฮงซวยนี้เดี๋ยวนี่!!! 

#ตัวละคร# 

น้ำพีช ชายหนุ่มวัยใส(?)อายุ25ปีที่วันๆเอาแต่อ่านนิยายวายเป็นชีวิตจิตใจ แต่อยู่ระหว่างกลับมาจากร้านลูกชิ้นและกำลังเดินกินลูกชิ้นอยู่นั่น จู่ๆก็มีรถขับข้ามเลนมายังบนถนนคนเดิน ทำให้น้ำพีชต้องตายแบบงงๆและมาในโลกนิยายที่ตัวเองเพิ่งอ่านแบบงงๆ 

ลูกพีช พีรยะ เวศาโรจน์ ตัวร้ายที่มีฉากจะต้องตอนเริ่มไม่กี่ตอน น้ำพีชตื่นเข้าในร่างของตัวร้ายอย่างงงๆ ก่อนจะพยายามทำตัวให้จืดจางเพื่อความอยู่รอดของตัวเอง 

อิน อินธร เทวารินทร์ พระเอกในนิยายผู้แสนดี เป็นคนมีเหตุผลและสุภาพบุรุษที่หนึ่ง 

รัก ต้องรัก พรพรรษ นายเอกในนิยาย 

เมล่อน เมธาวิน เวศาโรจน์ พี่ชายของลูกพีช พระรองในนิยาย