เวย์ไทม์
เพราะเคยทำร้ายเธอ จึงอยากเป็นคนที่ปกป้องเธอ
“อืม อยากเกลียดแค่ไหนก็เกลียดไป แต่ถึงยังไงเฮียก็จะปกป้องมีนจนกว่าพ่อมีนจะกลับมาแก้ไขปัญหาพวกนี้แล้วมีนปลอดภัย เฮียถึงจะไป”
มีนา
เพราะเธอเคยเจ็บ เธอจึงไม่เต็มใจรับสิ่งที่เขาให้
“มีนไม่ต้องการไง!” เธอตะคอกกลับเสียงดังจนน้ำตาหยดออกมาอย่างน่าสมเพช “เฮียจะไปก็ไม่เคยบอกมีน อยากกลับมาก็ไม่คิดจะถามมีน เฮียก็เอาแต่คิดถึงเรื่องของตัวเองฝ่ายเดียวแค่นั้น!”
ชญาดา
เพราะเธอเคยได้ จึงไม่เต็มใจจะให้เขาทำกับคนอื่น
“เมื่อก่อนเฮียก็รักเฌอจะเป็นจะตาย แล้วตอนนี้ต้องไร้เยื่อใยขนาดนี้เลยหรอ!” ชญาดาถามอย่างไม่พอใจ “เฮียจำได้ไหมว่าตอนนั้นเฮียบอกเฌอว่าเฮียไม่ได้รักอีนี่ ถึงยังไงเฮียก็เลือกเฌอ”
Intro…
“ปล่อยมีนออกไปจากความรู้สึกผิดของเฮียได้ไหม ให้มีนหนีไปจากที่นี่โดยไม่มีเฮียในชีวิต” เธอขอร้องเขาเป็นครั้งแรก ขออย่างเว้าวอนต่อสิ่งที่เธอต้องการที่สุด
“เฮียทำแบบนั้นไม่ได้” ไม่ผิดเลยสักนิดกับสิ่งที่เธอเคยพูดไว้ ว่าคนสารเลวอย่างเขาต้องมีสักวันที่ต้องชดใช้
การถูกเมินเฉยต่อความรักจากเธอ ความรู้สึกที่เธอพยายามผลักไสอย่างไม่ยินดีรับเลยสักอย่าง
“ฮึก!” มีนาสะอื้นออกมาอีกครั้งกับคำปฏิเสธของเธอ การเหนี่ยวรั้งไว้อย่างเอาแต่ใจเหมือนกับตอนที่ผลักไสในตอนที่ไม่ต้องการ
“เฮียขอร้อง” เขาเอ่ยขึ้นอย่างเว้าวอนและดึงเธอมากอดอย่างเนืองแน่นจากความกลัวที่จะเสียเธอไป “ให้โอกาสเฮียได้ปกป้องมีนเถอะนะ ไม่ว่ามีนจะเกลียดเฮียยังไงแต่ช่วยอยู่อย่างปลอดภัยในการดูแลของเฮียเถอะ”
เวย์ไทม์ขอร้องเธอขึ้นอีกครั้งอย่างทนไม่ไหวที่จะเสียเธอไปไม่ว่าจะทางใดก็ตาม
เขายอมวุ่นกับวายกับคนพวกนั้นที่ต้องการตัวเธอ ยอมเสียหายจากการปกป้องเธอทุกครั้ง เขายอมทุกอย่างให้เธอปลอดภัยและทำได้ทุกอย่างเพื่อให้เธออยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลา
“เพราะผู้หญิงคนนั้นทิ้งเฮียใช่ไหม เฮียถึงกลับมาหาคนโง่อย่างมีน” มีนาถามออกมาอย่างที่คิด เขาบอกว่าเลิกกับผู้หญิงคนนั้นซึ่งเธอมั่นใจว่าต้องเป็นผู้หญิงคนนั้นที่เลิกกับเขาแน่ เพราะเขาดูรักผู้หญิงคนนั้นมากถึงขั้นยอมทุกอย่างกระทั่งย้ายไปอยู่กับเธอ “ถ้าผู้หญิงคนนั้นยังรักเฮียและไม่เลิกกับเฮีย ตอนนี้เฮียก็คงไม่ได้อยู่ที่นี่ใช่ไหม”
มันไม่ใช่คำถาม แต่มันเป็นสิ่งที่เธอเชื่อไปแล้วแค่บอกให้เขารับรู้
“ไม่ใช่ทั้งหมด”
“ก็เท่ากับว่ามีสิ่งที่ใช่” มีนาสวนกลับไปกับคำตอบของเขา ไม่ใช่ทั้งหมดที่เธอพูดก็แปลว่ามีส่วนที่ถูก
นั่นก็คงหมายถึงผู้หญิงคนนั้นเลิกกับเขา เขาไม่เหลือใคร และนั่นก็เลยกลับมาที่คนโง่และรักเขาอย่างไม่โงหัวอย่างเธอ
“เฮียกับเธอมีปัญหากันมาตลอดอยู่แล้ว แต่ครั้งนี้เป็นเฮียที่ถอยออกมาเอง” เขาอธิบายให้เธอได้รับรู้และเข้าใจ
อดีตเขาทิ้งเธออย่างเจ็บปวดแต่สุดท้ายกลับพึ่งรู้ตัวว่าคิดถึงเธอ ปล่อยมือเธออย่างมั่นใจเพื่อคว้าคนที่คิดว่าใช่ แต่สุดท้ายคนๆนั้นกลับเล่นกับความรู้สึกและความเชื่อใจของเขานับครั้งไม่ถ้วน
แต่เขาไม่ได้คิดถึงมีนาเพราะอีกคนเมินเฉยเขา เขาไม่ได้รักมีนาเพราะผิดหวังกับคนที่ตัวเองเลือก เพียงแต่สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเขาอยู่ต่างประเทศพวกนั้นคือตัวเร้าที่ทำให้เขาได้รู้ใจตัวเอง ได้รู้ความรู้สึกจริงๆและคนที่เขาต้องการจริงๆ
เขาเริ่มจากการให้คนใกล้ตัวคอยสืบเรื่องของเธอเพื่อบอกเล่าต่อเขา เขาคอยรับฟังเรื่องของธอมาตลอดจนรู้ทุกอย่าง กระทั่งเขาได้รับรู้เรื่องหนี้สินที่พ่อเธอก่อจากพี่ชาย รู้ว่าพ่อเธอได้หายตัวไปเป็นเวลาหนึ่งเดือน นั่นเลยทำให้เขาเริ่มกังวลถึงความปลอดภัยของเธอ และสุดท้ายเขาก็ทนไม่ไหวและกลับมาเพื่อปกป้องเธอแบบนี้
“เฮียไม่ได้กลับมาเพราะไม่เหลือใคร แต่เฮียตั้งใจกลับมาหามีน” นี่คือความจริงที่เขาคิดและทำ
“แต่มีนไม่ได้รักเฮียแล้ว ไม่ต้องการความรักจากเฮียด้วย” เธอมองสบตาเขาแล้วยืนยันความรู้สึกออกไปอย่างหนักแน่น “สิ่งที่มีนต้องการคือการไม่มีเฮียในชีวิตเหมือนหนึ่งปีที่ผ่านมา นั่นคือความสุขของมีน”
ความสุขที่ไม่ต้องถูกเขาหลอกหลอนตอกย้ำความผิดพลาดและเจ็บปวดในอดีตอย่างที่เป็นตอนนี้
“ตอนนี้เฮียยอมมีนได้ทุกอย่าง แต่เฮียปล่อยมีนไปไม่ได้จริงๆ”