ตีสามสามสิบสาม

 ญาณินหญิงสาวที่ไม่เคยหลับสนิท 

๑ปีที่ผ่านมาเธอจะต้องตื่นตอนตีสามสามสิบสามนาทีทุกคืน 

. 

. 

"ร้อยปีที่ผ่านมา ทับทิมตามหาท่านมาตลอด บัดนี้ได้พบท่านแล้ว  

แม้ว่าท่านจะอยู่ในร่างของแม่หญิง บ่าวก็ยังจะขอรักท่านมิเสื่อมคลายเจ้าค่ะ" 

"ท่านเจ้าคุณ ช่วยเมียด้วย" 

เสียงแหบพร่าที่ฝืนเอ่ยออกมาอย่างเจ็บปวด ที่ญาณินได้ยินมาตลอด๑ปี 

"เสียงนั้นคือเธอใช่มั๊ยทับทิม" 

. 

. 

***แจ้งข่าว 

ไรท์ไม่ได้หายไปไหนค่ะ แต่พ่อไรท์ป่วยเข้าออกรพ.บ่อย เลยยังไม่ได้อัปตอนใหม่ ประกอบกับอยากรีไรท์จากเรื่องเดิม ไรท์อ่านแล้วหงุดหงิดใจ ขาดๆเกินๆมาก เพราะเป็นเรื่องที่สองที่ไรท์เขียนโดยไม่มีประสบการณ์ค่ะ 

จึงขอปิดอันเก่า และรีไรท์ใหม่ ใส่ปกใหม่ พร้อมทำอีบุ๊คไปเลยแล้วกันนะคะ  

ฝากติดตามด้วยนะคะ  

ขอบคุณค่ะ🙏