นายสิงห์โต ลูกเจ้าพ่อไร่ชาที่จังหวัดเชียงใหม่ แต่ผันตัวเองมาทำสนามแข่งรถเพื่อสนองความชื่นชอบของตนเองที่ชอบความเร็วเป็นชีวิตจิตใจ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไรที่เกี่ยวกับความเร็วเขาคิดว่าเอาอยู่
แต่....ความเข้าใจของเขาก็ผิดเมื่อเขามาเจอกับความเร็ว ความไหลลื่นของเลโอ ลูกชายเพื่อนพ่อที่เป็นถึงเจ้าสัวใหญ่ที่ปกครองพนักงานได้เป็นพัน ๆ คน แต่ควบคุมลูกชายคนเล็กอย่างเลโอไม่ได้ จนเลโอขอออกจากคฤหาสน์หลังใหญ่มาอยู่คอนโดคนเดียว โดยเลโอบอกว่าโตแล้ว
เลโอ เสือน้อยในกรงทอง เมื่อเขารู้สึกว่าการเป็นนักศึกษามหาวิทยาลัยคือการโตแล้ว การจะอยู่ในกรงทอง ก็อายเพื่อนแย่สิ เพราะฉะนั้นจึงขอป่ะป๋าออกมาอยู่ที่คอนโดคนเดียว โดยที่จะต้องทั้งข่มขู่ ทั้งออดอ้อน สุดท้ายเขาก็ได้มาอยู่คอนโดแล้ว เย้ๆๆๆ
เลโอเพิ่งรู้ว่าโลกภายนอกมันสวยงามขนาดไหน การที่เดินไปเที่ยวโดยที่ไม่มีคนเดินตามมันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ลั้นลา..กับเพื่อน ๆ ได้ แต่อยู่ดี ๆ ไอ้พี่เสือขี้เก็กที่เข้ามาควบคุมชีวิตของเขา...เลโอจะยอมดีไหมนะ???
" ถ้านายจะยังจะไปร้องเพลงที่นั่น ฉันจะไปปิดมันเอง" สิงห์บอกด้วยความโมโห
" ไม่ ผมจะไปร้องเพลงที่นั่น ผมชอบร้องเพลงและที่นั่นก็เป็นร้านพี่ชายเพื่อนผม เฮียสิงห์ไม่มีสิทธิ์มาห้ามผม" เลโอเถียง แม้ว่าตอนนี้ฉี่จะราดแล้ว เพราะสายตาดุดันนั่น
" นายต้องเลิกไปร้องเพลงที่นั่น" นายสิงห์ตะคอกเสียงดัง
" ไม่ แล้วถ้าผมบอกว่าให้เฮียสิงห์เลิกแข่งรถล่ะ เฮียสิงห์ทำได้ไหมล่ะ ถ้าทำได้ผมจะเลิกร้องเพลง" เลโอลอยหน้าลอยตาตอบ
" นายไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน" นายสิงห์พูดเสียงดังกว่าเดิม
" เฮียสิงห์ก็ไม่มีสิทธิ์มาสั่งผมเหมือนกัน" เลโอเถียงกลับอย่างไม่กลัวเกรง
ทันใดนั้น คนคนหนึ่งใน 2-3 คนที่นั่งอยู่ที่พูดขึ้นเสียงดังอย่างอดไม่อยู่
" โอ๊ย รำคาญว่ะ ไอ้สิงห์มึงก็เปิดผับใหม่ไปเลยสิวะ เลโอก็ไม่ต้องเลิกร้องเพลง พวกเราก็จะได้มีที่เมาด้วย วิน-วิน ทั้งสองฝ่าย ตามนี้นะ พวกกูจะแดกเหล้าต่อ รำคาญฉิบ..."
Guest
