เด็กเลี้ยงคุณภรัน #ภรันสายเปย์

" แค่เป็นเด็กดีของฉัน "

" อยากได้อะไร..ต้องการอะไร "

" ฉันจะหามาให้ทุกอย่าง..ยกเว้นตะวันกับเดือนที่ฉันเอามาให้ไม่ได้ "

" จะ รถ บ้าน หรือ คอนโด ที่ดิน ภูเขา ทะเล ..ฉันจะไปว่านซื้อมาให้แค่เอ่ยปากขอมา "

"..แค่เชื่อฟังและ ปฏิบัติตามที่ฉันบอก และนายจะได้ในสิ่งที่ต้องการ "

" ทุกอย่าง "

" ....คิ้กก~~ ได้ผมแค่ครั้งเดียวเป็นได้ถึงขนาดนี้เลยหรอครับคุณภรัณ "

คำโปรย : “ เรื่องราวของพ่อหนุ่มสายเปย์  ภรัน  ทัพปวีณ์ เจ้าของร้านเพรชกับเด็กหนุ่มนิติศาสตร์ ข้าวปุ้น สกลพัชญ์ ผู้อาภัพจะเป็นอย่างไร ด้วยเสน่ห์หานำพาคนสองคนให้มาเจอกัน เพียงความสัมพันธ์ชั่วข้ามคืน ทำให้เด็กหนุ่มนิติหน้าหวานเลื่อนสถานนะเป็นคนโปรด ชีวิตพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือจากเด็กที่อาภัพ ชีวิตกลับมีทุกๆอย่าง ภรัน ค่อย ๆ เติมเต็มในสิ่งที่ขาด จนถึงช่วงเวลานึงเพราะความรักต่างวัยทำให้สองคนถึงจุดหักเหความเข้าใจเริ่มไม่ลงรอย ฝ่ายใดฝ่ายนึงเริ่มคิดมาก เขามอบให้ได้ทุกอย่างไม่ว่าจะเป็นสิ่งของหรือความรัก แต่สิ่งที่เขาให้ไม่ได้คือ เวลา 

“ บอกว่าทำงานไม่เข้าใจหรือไง ”

“ ทำงานหรือไปหาใครกันแน่..ฮึกกก  ก่อนจะมาเจอผมคุณก็มีคนโปรดเยอะไม่ใช่หรอ ! ”

“ อย่างี่เง่าได้ไหม? นายก็รู้ว่าฉันไม่ชอบคนเอาแต่ใจ ”

ภรัณ ชายหนุ่มในวัย33ปี เป็นเจ้าร้านเพรช รายใหญ่ในประเทศ

หล่อเทห์ มาดดี นิสัยรวย จวยใหญ่มาก แต่เห็นรวย ๆ แบบนี้ยังโสดสนิท ไม่มีคู่คิดคู่ชีวิตเน้นใช้ชีวิตให้สนุก ชอบเลี้ยงเด็กเป็นชีวิตจิตใจ…คนมันรวยอ่ะนะหาคนมาช่วยใช้เงินหน่อย

----น้องยังอยู่ในขั้นตอนการร่าง

ข้าวปุ้น นักศึกษาปี 1 หน้าหวานวัย22ปี ชีวิตของไอ้ปุ้นมันน่าสงสาร พ่อแม่ไม่ได้ตายจากกันแต่ก็แยกกันไปคนละทิศคนละทางทิ้งให้อยู่กับป้าที่เปิดร้านขายขนมจีน เด็กหนุ่มโดยสาปโดนแช่งไม่เว้นแต่ละวันว่าเป็นภาระ แต่เท่าที่จำได้ข้าวปุ้นไม่เคยขอเงินป้าแม้แต่บาทเดียวขนาดเงินค่าเทอมยังหาจ่ายเองเลย รายได้หลักที่ทำให้เด็กหนุ่มมีเงินจ่ายค่าเล่าเรียนก็มาจากงานรีวิวสินค้าที่ทำอยู่และด้วยรูปร่างหน้าตาของข้าวปุ้นที่สะสวยราวกับผู้หญิง ภาพงานที่ถ่ายแต่ละอันค่อนข้างหวาบหวิบโชว์เนื้อหนัง เพราะแบบนี้รายได้ถึงดี แต่พอมาช่วงหลัง ๆ งานเริ่มลดลงเรื่อย ๆ มันเลยทำให้ข้าวปุ้นมีความคิด ที่อยากจะหาคนเลี้ยงดู อารมณ์แบบเด็กเสี่ย ถึงมันจะดูน่าอายไม่ค่อยมีเกรียติแต่เพื่ออนาคตที่ดี ไอ้ปุ้นยอม!

เปิดเรื่อง 28/12/65 🧡