Stop Spending Time with Men

วันนึ่งในขณะที่ผมเป็นเด็กเสิร์ฟอยู่ที่ร้านข้าวแห่งหนึ่งใกล้มหาลัย ก็มีลูกค้ากลุ่มหนึ่งเข้ามาทานข้าวกันในโซนที่ผมต้องดูแล ทุกอย่างปกติดีจนกระทั่งลูกค้ากลุ่มนั้นลุกออกไป ผมจึงเข้าไปเก็บโต๊ะกับเพื่อนอีก 1 คน แต่สายตาก็ดันไปเห็นกล่องสีดำใบหนึ่งตรงเก้าอี้ เป็นกล่องใส่นาฬิกา ผมจึงหยิบออกมาแล้วรีบเดินออกไปให้ลูกค้า แต่ก็ไม่เจอแล้ว เดินออกไปนอกร้านก็ไม่เจอใคร ด้วยความวุ่นวายกับการเก็บร้าน จึงทำให้ผมลืมเอากล่องนาฬิกานั้นไปให้ผู้จัดการร้าน  

ผมเลยถือวิสาสะเปิดกล่องออกมา ข้างในกล่องเป็นนาฬิกาดิจิทัลสีดำตัดกับสีเงิน ผมลองหยิบมาใส่กับข้อมือตัวเอง แล้วปรับเวลาให้เป็นปัจจุบันด้านข้างมีปุ่มอีกหนึ่งปุ่ม ผมลองกดดู มีเสียงติ๊งดังขึ้น เลขในนาฬิกานับถอยหลัง 1:30:59 … 58 57 ...