"ย่ำสนธยา คือช่วงเวลาไหน"
ผมตอบกลับไปว่า "เป็นช่วงโพล้เพล้ที่พระอาทิตย์กำลังตกดิน"
อคิราห์ทำน้ำเสียงตื่นเต้นตอบกลับมา "งั้นก็หมายถึงตอนนี้น่ะซิ"
ผมเงยหน้ามองดวงดาวบนท้องฟ้าที่แข่งกันเปล่งแสงท่ามกลางท้องนภาสีดำสนิท
"คุณอคิราห์แอบกินเบียร์ในแก้วพี่หนุ่ยอีกแล้วใช่ไหมครับ"ผมเอ่ยแซว
อคิราห์ส่ายหัว กอดเอวผมไว้แน่นแล้วพูดว่า "ก็ย่ำสนธยาหมายถึงช่วงเวลาที่อคิราห์ได้ลงมาอยู่กับปฐพี"
ผมยิ้มกว้างละมือข้างซ้ายจากแฮนด์มอเตอร์ไซต์มากุมมือของเขาไว้
“ถ้างั้นผมขอให้ช่วงเวลานี้คงอยู่ชั่วนิรันดร์”
ผมชื่อ ปฐพี ผมพลั้งมือใช้ปืนยิงพ่อเลี้ยงผมตาย ผมจึงหนีมาและถูกส่งมาอยู่กับป้าซึ่งทำงานเป็นหัวหน้าแม่ครัวในคฤหาสน์มาเฟีย ผมแค่อยากเริ่มต้นใหม่ และมีชีวิตที่สงบสุข แต่เมื่อผมได้พบกับ อคิราห์ ทายาทเพียงคนเดียวของตระกูลอรุโณทยา ชีวิตของผมก็เปลี่ยนไปตลอดกาล