บิดาทิ้งพินัยกรรมไว้ให้ 'ธาวิน' ผู้เปรียบเสมือนอสูรร้ายต้องมาแต่งงานกับ 'สิรินดา' หญิงสาวไร้เดียงสาผู้อ่อนต่อโลกที่รักและบูชาเขายิ่งกว่าสิ่งอื่นใด เขาจึงต้องหาทางผลักไสให้เธอออกไปจากชีวิตและเอาทุกอย่างที่เป็นของเขาคืนมา
"ให้เป็นเมียดีๆไม่ชอบ ก็เป็นนางบำเรอไปแล้วกัน!" คำพูดหยาบคายของเขาทำให้สิรินดาเจ็บแสบสะท้านไปทั้งทรวงอก น้ำตาไหลพรากออกมาแทบจะเป็นสายเลือด ร่างบางพยายามขัดขืนด้วยความไม่พอใจแต่ก็ถูกเขาตรึงร่างเอาไว้กับที่ด้วยเรี่ยวแรงมหาศาล ดวงตากลมโตแดงก่ำสบตาเขาด้วยความกรุ่นโกรธ ก่อนจะเบือนหน้าหนีอย่างไม่อยากจะเห็นหน้าคนใจร้าย
"อย่าหันหน้าหนีอีกเป็นครั้งที่สอง!" ธาวินคำราม แล้วเอื้อมมือข้างหนึ่งไปบีบคางเธอให้หันกลับมารับจูบดุดันจากเขา ริมฝีปากบดขยี้กลีบปากอิ่มสวยรุนแรงจนบวมเจ่อ ลิ้นอุ่นชื้นสอดเข้าไปเกี่ยวกระหวัดแทบสูบลมหายใจของสิรินดาจนร่างบางเกือบจะหมดแรงตายคาอกเขา