เสน่หาลูกจันทร์

บทนำ 

ไตรภพ ลิ้มวัฒนกุลเกียรติ หนุ่มนักธุรกิจเจ้าสำราญ ผู้ผลิต นำเข้า จำหน่ายเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทุกชนิดและยังมีธุรกิจอื่น ๆ อีกมากมาย และอีกหนึ่งธุรกิจที่ร่วมลงทุนกับเพื่อนสนิทคือการเปิดคลับหรูใจกลางกรุง ที่ไม่มีใครสามารถเข้าได้หากเงินไม่ถึงพอสำหรับการสมัครสมาชิกของคลับ เพราะเขาต้องการให้ลูกค้าที่มาที่นี่ประทับใจในเรื่องของคุณภาพเครื่องดื่มต่าง ๆ ที่บอกได้เลยว่าถ้าไม่ดีจริงเขาไม่นำมาขายที่คลับแน่นอน แต่สำหรับคนธรรมดาก็มีเพราะเขาแยกโซนภายในคลับไว้อย่างชัดเจนระหว่างคนมีเงินและคนธรรมดาที่อยากเข้าคลับดี ๆ แต่ว่าทุกคนก็ต้องสมัครเป็นสมาชิกถึงจะสามารถเข้าคลับได้และการเข้าทุกครั้งจะ ต้องมีการแสดงบัตรกับเจ้าหน้าที่ที่หน้าคลับก่อนเข้าทุกครั้ง 

มาวิน เกษมสันต์ เขามีบุคคลิกเงียบขรึม พร้อมบวกเพื่อเพื่อนได้เสมอ ชอบทำหน้าไร้อารมณ์ไม่ค่อยแสดงออกพูดน้อยต่อยหนักนั้นคือฉายาของเจ้าตัว เป็นเจ้าของบริษัทนำเข้ารถหรูทุกชนิดที่ถูกกฎหมายและยังเป็นลูกชายนักธุรกิจระดับ ประเทศ  

อนุรักษ์ โยทิน มีนิสัยรักสนุก ขี้เล่น เฮฮาชอบอยู่กับเพื่อน ๆ สนุกสนาน เข้ากับคนง่าย ไม่ชอบความกดดัน ไม่ชอบความเครียด และยังเป็นถึงลูกชายเจ้าของโรงพยาบาลใหญ่สุดหรูเป็นลำดับต้นๆของประเทศ ทั้งสามคนเป็นเพื่อนสนิทกันและร่วมลงทุนในการเปิดคลับแห่งนี้ขึ้นมาในเวลาว่างก็นัดเจอกันที่นี่ The moths club 

“เชิญครับสาว ๆ เชิญมาบริการพวกเราในเติมที่เลยครับ” อนุรักษ์หนุ่มขี้เล่นพูดกับสาวบริการที่จ้างมาเพื่อมาคอยดูแลเอาใจใส่พวกเขาสามคนในคืนนี้  

“คุณมาวินครับช่วยทำหน้าในมันดี ๆ หน่อยไม่ได้รึไง” เอยแซวหนุ่มมาดขรึมที่นั่งทำหน้านิ่งตลอดเวลาเหมือนคนไร้อารมณ์ 

“ช่วยดูคุณไตรเป็นตัวอย่างหน่อยก็ไม่ได้” พูดแซะเพื่อนอีกคนที่ตอนนี้นั่งกอดจูบกับสาวนมโตบนตักอย่างไม่สนใจเพื่อน ๆ เพราะมันเป็นเรื่องปกติของพวกเขาอยู่แล้วที่จะนัดกันมาคลายเครียด 

“นายยังไม่ชินหรือไงรักษ์” ไตรภพถอนจูบสาวสวยแล้วหันมาพูดกับเพื่อนแล้วหันไปจูบคลอเคลียกับสาวสวยบนตักต่อมือก็ลูบ บีบ ขยำอยู่ที่สะโพกอวบนั้นอย่างมันมือ 

“เสือก” มาวินหันไปด่าเพื่อนเสร็จแล้วก็กระชากหญิงสาวที่นั่งอยู่ข้างตนมาบดจูบอย่างหื่นกระหายโดยไม่สนใจว่าหญิงสาวบนตักจะรู้สึกอย่างไร 

ถัดมาที่โซนAเป็นสำหรับลูกค้าทั่วไปมีพักงานหญิงแต่งตัวอยู่ในชุดยูนิฟอร์มของคลับกำลังทำหน้าที่อย่างขะมักเขม้น สาวน้อยหน้าตาน่ารักเป็นที่ชื่นชอบของหนุ่ม ๆ ในคลับแต่ว่าสาวน้อยผู้นี้กลับไม่สนใจใครเพราะเธอต้องตั้งใจทำงานเพื่อหาเงินมาเลี้ยงตัวเอง 

“ลูกจันทร์ ช่วยอะไรเราหน่อยสิเราอยากเข้าห้องน้ำแต่ต้องเอาของไปเสิร์ฟ VIP0 น่ะ” 

 ลูกจันทร์ จิตรวารี นั้นคือชื่อของสาวน้อยน่ารักจิตใจดีชอบช่วยเหลือเพื่อนร่วมงาน ที่ตอนนี้ต้องไปทำหน้าที่บริการแทนเพื่อนเป็นการชั่วคราว 

“จะดีเหรอฝนลูกจันทร์มีหน้าที่ดูแลโซนเอนะ” พนักงานทุกคนต้องอยู่บริการแค่ในส่วนที่เป็นความรับผิดชอบเท่านั้นมันคือกฎของคลับแห่งนี้ และลูกจันทร์เองเพิ่งได้เข้ามาทำงานได้ไม่นาน แต่ชอบช่วยเหลือคนอื่นอยู่เสมอแต่ก็ต้องอยู่ในขอบเขตของตัวเอง 

“ลูกจันทร์รู้จักพี่พีชใช่ไหม” คุณพีชเป็นผู้จัดการคลับและเป็นเลขาคนสนิทของไตรภพที่คอยทำงานให้เจ้านายหนุ่มทุกอย่างไม่มีขาดตกบกพร่องต่อหน้าที่ ทำงานด้วยความซื่อสัตย์และมีน้องสาวอยู่หนึ่งคนนั้นคือน้ำฝนที่เป็นเพื่อนสนิทของลูกจันทร์ 

“พี่พีชจะอยู่หน้าห้องแจ้งได้เลยเพราะพี่พีชเป็นคนตามให้เราองไปเสิร์ฟเราไม่ไหวแล้วปวดท้องหนักเราไปก่อนนะฝากด้วยลูกจันทร์คนน่ารัก” น้ำฝนบอกเพื่อนจบแล้ววิ่งออก ไปทันที 

“ฝนนะฝน ก็คุณพีชเป็นพี่ชายฝนก็พูดได้สิ เห้อ” บนเพื่อนตามหลังแล้วถอนหายใจพร้อมกับยกของขึ้นไปที่ห้องVIP0ทันที ห้องนี้เป็นห้องสำหรับสามหนุ่มเท่านั้นคนนอกห้ามเข้าถ้าไม่ได้รับอนุญาตซึ่งลูกจันทร์รู้กฎข้อนี้ดี 

“คุณพีชค่ะ คือว่าฝนให้หนู มาเสิร์ฟแทนคะ” พีชหันมามองตามเสียงที่เรียกเขาตกใจเล็กน้อยว่าทำไหมเป็นคนอื่นมาแทนน้องสาว 

“แล้วฝนไปไหน ทำไมให้เรามาแทน” 

“ฝนปวดท้องค่ะเลยขอไปเข้าห้องน้ำ”  

“เดี๋ยวรอก่อน” พีชเคาะประตูเพื่อส่งสัญญาณให้เจ้านายรับรู้ก่อนจะเปิดประตูให้เธอเข้าไป 

“ขออนุญาตค่ะ” ลูกจันทร์ตกใจเล็กน้อยก่อนจะรีบเก็บอาการแล้วขออนุญาตก่อนจะเข้าไป ลูกจันทร์รู้สึกเขินอายจนหน้าแดงที่เข้ามาเห็นอะไรแบบนี้ ทุกคนภายในห้องกำลังนัวเนียกอดจูบลูบคลำกันจนเสื้อผ้าหลุดลุ่ย เธอรีบวางเครื่องดื่มชั้นดีลงบนโต๊ะด้วยอาการมือสั่น วางเสร็จแล้วกำลังหันกลับเพื่อเดินออกไปจากห้อง แต่กลับมีเสียงเรียกเธอไว้นะก่อน 

“เดี๋ยว!”