ทายาทมาเฟีย

โรชิเอล แบล็ควู้ดส์ อายุ 4 ขวบ  

ทายาทมาเฟียที่เกิดมาจากการอุ้มบุญ  

เจ้าของฉายา ‘เด็กนรก’ ที่พี่เลี้ยงหลายต่อหลายคนต่างพากันขนานนามให้หลังจากได้หน้าเผชิญหน้ากับฤทธิ์เดชความเกรี้ยวกราดและหยาบคายเกินเด็ก  

คาซาร์ แบล็ควู้ดส์ อายุ 35 ปี 

แด๊ดดี้เฮงซวยของโรชิเอล  

มาเฟียผู้ร่ำรวยมั่งคั่งทั้งเงินตรา ชื่อเสียง อำนาจ และบารมี ถึงอย่างนั้นในอดีตตระกูลของเขาก็เคยอยู่ในยุคตกต่ำ  

ด้วยเหตุนี้เองจึงทำให้คาร์ลบ้างาน แต่ก็ไม่เท่ากับการที่เขาเกลียดเด็กแต่อยากมีทายาทเอาไว้สืบสกุลเพราะไม่อยากมีพันธะแต่งงานหรอก  

เมโลดี้ สราญวิจิตภักดี อายุ 20 ปี  

ลูกสาวเจ้าของร้านคาเฟ่หนังสือแห่งหนึ่งในกรุงเทพ  

เป็นผู้หญิงที่มีกิริยาเรียบร้อย มารยาทงาม พูดจาไพเราะอ่อนหวาน ยิ้มสวย ใจเย็น และมีรูปร่างหน้าตาที่เลอโฉมจนเตะตาทายาทมาเฟียตัวน้อยเข้าอย่างจัง   

***** 

**โปรยเนื้อหาบางส่วน** 

“หนูน้อย” 

“ลามปาม!!” โรชิเอลสวนกลับเสียงแข็งทันควัน 

ยัยผู้หญิงคนนี้กล้าดีมาจากไหน เรียกทายาทมาเฟีย ‘หนูน้อย’ ที่บ้านเธอไม่มีคนอบรมสั่งสอนหรือไงว่าต้องเรียกคนมีอำนาจและรวยกว่าด้วยสรรพนามนอบน้อมแบบไหน 

ไม่ได้การละ เห็นทีต้องสั่งสอนให้รู้จักที่ต่ำที่สูงกันหน่อยแล้ว 

ทว่าหญิงสาวนิรนามนั้นกล้าดีกว่าที่คิดเอาไว้ซะอีก ร่างบอบบางเหมือนจะแตกสลายได้ง่ายๆ หากแตะต้องรุนแรงเดินเข้ามาใกล้พร้อมรอยยิ้มที่โรชิเอลไม่เคยเห็นมาก่อนในชีวิตจนเผลอไผลจ้องมองตาค้างไปชั่วขณะ กระทั่งมือเรียววางลงบนศีรษะและลูบเบาๆ จึงได้สติ 

ยัยผู้หญิงคนนี้ ...ฮึ่มๆ!! 

เห็นทีจะปล่อยเอาไว้ไม่ได้จริงๆ หากไม่จัดการอะไรเธอสักอย่าง คิดได้ดังนั้นมือเล็กพลันปัดมือหญิงสาวนิรนามออกและมองตาขวางอย่างเอาเรื่อง 

“อย่ามาลูบหัวฉันนะ ไม่รู้เหรอว่าฉันเป็นลูกใคร หัดรู้จักที่ต่ำที่สูงซะบ้างสิ” 

“ขอโทษค่ะ คงเพราะพี่อดใจต่อความน่ารักของหนูไม่ไหวเลยเผลอเสียมารยาท ขอโทษจริงๆ นะคะ” 

หนูน้อยยกมือขึ้นกอดอกก่อนจะสะบัดหน้าเชิดไปทางด้านข้าง 

“พี่ชื่อ ‘เมโลดี้’ หนูล่ะชื่ออะไร” 

“ยังจะมีหน้ามาถามชื่ออีก” 

“ถ้าหนูไม่บอกชื่อของตัวเองพี่ก็จะไม่รู้ว่าหนูเป็นใครนะคะ” 

“โรชิเอล” 

“คุณพ่อคุณแม่ของโรชิเอลล่ะคะ” 

“ไม่มีแม่ มีแต่แด๊ดดี้เฮงซวยคนเดียว” 

**********