วัยสิบห้าหนาวอวิ๋นซือขึ้นเกี้ยวเเดงที่ใช้แปดคนหามเข้าสู่จวนสามี พร้อมตำเเหน่งฮูหยินใหญ่ ภรรยาเอกที่ตบเเต่งอย่างสมฐานะ
หลันชิงเจ้าบ้านสกุลหลันที่เเผ่อำนาจทางการค้าไปทั่วเเคว้น อายุยี่สิบปีเขารับนางเข้าจวนในฐานะฮูหยินใหญ่ตัวเองตามคำของมารดา
นางใช้ฐานะฮูหยินใหญ่ดูเเลเรื่องราวภายในจวน เขาใช้สถานะความเป็นสามีมอบทุกสิ่งที่นางปรารถนา
ทว่าทุกสิ่งที่มอบให้นั้นไร้หัวใจ หนึ่งเดียวที่มิอาจให้ได้คือความรัก
เเม้มีตำเเหน่งภรรยาเอกก็ไร้ค่าราคา หากฐานะในใจผู้เป็นสามีไร้เงานาง อวิ๋นซือในวัยสิบเจ็ดจึงก้าวออกจากจวนพร้อมหนังสือหย่าในมือ
สิ้นรักตัดวาสนาสะบั้นสายใยสามีภรรยาเพียงเท่านี้
หลันชิงเอ๋ย เเต่งให้ท่านชาตินี้คือชดใช้เวรกรรมที่เคยมีร่วมกันมา นับจากนี้เราสองสิ้นเยื่อไม่เหลือใย วาสนาไม่อาจบรรจบ
เเม้ภายหน้าพบพานก็อย่าได้ทักทายกันเลย...
สวัสดีค่ะ ทักทายทุกท่านนะคะ เนื่องจากปีที่แล้วมรสุมจากโควิทหนักหน่วงมาก ทำให้ไรท์หายหน้าไปไม่ได้เขียนงานเลย
มาตอนนี้ชีวิตเริ่มโอเค รอดตายแถมยังมีชีวิตอยู่ ที่ป่วยก็หาย ที่เรื้อรังก็รักษากันไป เริ่มกลับมาเขียนงานได้ แต่งานที่ดีลกับสนพ.ไปตอนนี้คือภาคสองของฮูหยินค่ะ โดยจะป็นเรื่องราวของอี้ฮองเฮา ซึ่งน่าจะได้อ่านกันช่วงเลยเมษาไปแล้ว
เรื่องนี้มีอีบุคนะคะ ถ้าใครสนใจอ่านรวดเดียวจบสามารถกดซื้ออีบุคได้ค่ะ ช่วงนี้มีโปรลด27%จากหน้าเว็บอยู่
เหลียนฮวาสีชมพู
Guest
