ย้อนอดีตมาร่ำรวย ปลายยุค70

ตึก ตัก ๆ  

เสียงใจเธอดังมากแทบจะกระเด็นออกมาอยู่รอมล่อ พี่หมีของเธอจะหน้าทนเกินไปแล้ว...  

“พี่ขอดูดเลือดออกให้หมดก่อน ถ้าปล่อยไว้พี่กลัวว่ามันจะทำอันตรายกับตัวเล็ก จ๊วบ...”  

ทันทีที่ชายหนุ่มพูดจบเขาก็ก้มหน้าค่อยๆลากลิ้นลงบนเลือด แล้วดูดกลืนมันลงคอ มือหนาโอบกระชับแนบแน่นกว่าเดิม  

มือข้างขวาค่อยๆเลื่อนขึ้นมาประคองแผ่นหลังช่วงบน ทำให้หน้าอกแอ่นรับกับใบหน้าของชายหนุ่ม เสียงหอบหายใจของร่างบางดังตามจังหวะการดูดกลืนของชายหนุ่ม  

เรียวลิ้นตระหวัดไปมาอยู่ทั่วบริเวณเนินอก ลากขึ้นจนถึงลำคอระหง ชายหนุ่มสูดลมหายใจเข้าลึกสุด ดอมดมกลิ่นหอมเฉพาะตัวของหญิงสาว สายตาของชายหนุ่มอ่อนเชื่อมประกายความคลั่งไคล้ในตัวเด็กสาวไม่น้อย โชคดีนักที่หญิงสาวไม่เห็นเพราะถ้าหากว่าเห็นเธอคงตระหนกแล้วถอยห่างจากชายที่ในอนาคตจะกลายเป็นคนคลั่งรักหนักจนเธอแทบขาดใจตายเชียวล่ะ 

“อ๊ะ” หญิงสาวร้องออกมาด้วยความซาบซ่าน เกิดความรู้สึกบางอย่างเหมือนในชาติก่อน  

ถึงเธอจะรู้ว่าเธอสวยมากขนาดไหน ยิ่งดื่มน้ำพิสุทธิ์เข้าไปมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งสวยงดงามมากเท่านั้น เธอทั้งดื่มทั้งอาบจะไม่ให้หลงตัวเองยังไงไหว  แม้แต่กลิ่นตัวเธอยังมีเอกลักษณ์พิเศษ เธอเพิ่งรู้จากแม่ของเธอ ว่าตัวเธอมีกลิ่นหอมมาก ขนาดแม่ของเธอยังชอบมาหอมเธอบ่อยๆเลย 

“ซูด...” เสียงสูดหายใจของชายหนุ่มดังอยู่อย่างนั้นจนเวลาล่วงเลยไปสักพัก  

“พี่หรงคะ เรากลับบ้านกันเถอะนะคะ ดึกมาแล้วค่ะ”