“ฉันของถามหน่อยเถอะแม่คุณ จะร้องไปทำไมล่ะ ก็ในเมื่อบนเครื่องเธอยั่วฉันขนาดนั้น”
“ยั่ว ฉันไปยั่วนายตอนไหน”
“ก็-” เมอัยเริ่มลังเล เขาผุดตัวลุกขึ้นนั่ง แล้วขยับมาทางหญิงสาวอย่างรวดเร็ว
“เออ ไม่ใช่นี่ แล้วเธอมาได้ไงกัน” เขาเกาหัวอย่างหัวเสียสุดๆ นี่แสดงว่าเหตุการณ์เมื่อคืนเป็นเรื่องเข้าใจผิดอย่างนั้นหรอกหรือ
การลักพาตัวผิดพลาด แล้วแม่คนนี้มาได้อย่างไร?!
“อ๊าย!!! ไอ้บ้า ไอ้สารเลว ไอ้-”
แล้วอำพันก็สาธยายความสารเลวของผู้ชายตรงหน้าออกมาอีกชุดใหญ่ พร้อมกับจิกทึ่งผ้าปูที่นอนอย่างหนักด้วยความโกรธจัด
“แกทำลายพรหมจรรย์ของฉัน ไอ้สารเลว ไอ้โรคจิต ไอ้คนบ้ากาม ไอ้โหด เถื่อน ทารุณ ฉันจะฟ้อง...จะฟ้องกรมแรงงาน เอ้ยไม่ใช่ ฉันจะฟ้องศาล ให้ศาลตัดสินประหารชีวิตนาย ไอ้บ้า สารเลว”
“โว้ย!!!” เมอัยเป็นฝ่ายร้องขึ้นบ้าง รู้สึกสับสนต่อเรื่องที่เกิดขึ้น
แม่แอร์ฯ สาวคนนั้นรอดตัวไป ในขณะที่เขาต้องมานั่งฟังคำบ่นของ "เหยื่อ" สาวคนสวยที่ร้องโวยวายไม่ยอมหยุด
อะไรมันจะบรมซวยขนาดนี้...
ปล.เรื่องนี้มี NC เนื้อหาอาจรุนแรง ขออภัยมา ในที่นี้ด้วย