VERRINTON | ตำแหน่งอยู่ไม่นาน แต่ตำนานเกิน 'ผมไม่รอ'

ยอมรับว่าเป็นคนเหล่ท่อ 'หล่อเท่' พอสมควร ทั้งสูงยาว เข่าดีมากมีความสามารถเป็นถึงอันดับหนึ่งในวงการค้ายา 'ถุ้ย!!!' วงการนักฆ่าไร้สังกัดที่มีโค้ดเนมว่า'ไนท์แมร์' เเต่จะมาตกม้าตายเพราะส้มตำร้านเจ้จอยก็ใช่เรื่องเถอะ

หลังจากจบงาน เขาได้เเวะพักกินส้มตำที่ตนห่อมาจากร้านเจ้าเด็ดเจ้าดังที่ขึ้นชื่อว่ารอคิวโคตรนานเเละเผ็ดโคตร ๆ ในป่าระหว่างทางขากลับ

แต่กรรม..กินอีท่าไหนก็ไม่รู้ เสือกสำลักพริกกับเส้นมะระกอที่เข้าไปติดหลอดลมจนดับอนาถตายคาป่า

เเค่คิดก็ปลงตก รู้ถึงไหนอายถึงนั่น ฉายา:ฝันร้ายที่สะสมมา ดันแตกพ่ายเพราะเส้นมะละกอ

"ข้าคือพระเจ้า"

" No No No ท่านต้องพูดว่า เจ้าเชื่อเรื่องพญานาคบ่ จังซี่เเม้ หยังหวา"

"..." ถึงกับกุมขมับกันเลยทีเดียว

คำเตือน: -หากไม่ชอบ Y หรืออื่น ๆ กดออกได้เลย

-สถานที่ในเรื่องส่วนมากอาจไม่มีอยู่จริง

-บางทีในเรื่องนี้ก็ไม่สมเหตุสมผล เเทบจะไบโพล่าตามคนเเต่งนิยายก็ว่าได้

-ภาษาอาจมีผิดบ้าง แต่จะพยายามให้ผิดน้อยที่สุด

-มีมาม่าเป็นอาหารเช้าเเน่นอน

-ไรท์เป็นนักเขียนมือใหม่มาก ๆ ติได้เเต่อย่ารุนเเรงมากนักเลย เพราะจิตใจไรท์บอบบางยิ่งกว่าปลาพระอาทิตย์ (มีใครเก็ทไหม)

-นิยายเรื่องนี้เคยเปิดมาแล้วรอบหนึ่ง แต่เนื่องจากมีปัจจัยอะไรหลาย ๆ อย่างจึงทำได้กดปิด กดลบไป จนเมื่อเห็นสมควรดีแล้ว จึงได้กลับมาเปิดขึ้นอีกครั้ง

-หากมีข้อผิดพลาดประการใดก็ขออภัย ณ ที่นี้ด้วยนะครับ สามารถให้คำแนะนำได้นะครับ