เพลิงแค้นซ่อนปม

"คุณปล่อยฉันเถอะคะ ฉันไม่รู้เรื่องอะไรกับพวกคุณสักนิด ฉันไม่รู้ว่าคุณเสียใจเรื่องแฟนคุณ แต่ฉัน มะ....ไม่" อัคนีไม่ปล่อยให้เธอพูดจบ เขาใช้ปากประกบปากเรียวเล็กของสายขิมทันทีโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัว

เธอได้กลิ่นเหล้าจากตัวเขาเต็มไปหมด เขาบดขยี้ริมฝีปากของเธออย่างรุนแรง จนได้กลิ่นคาวเลือดจากริมฝีปากของเธอ เธอพยายามดิ้นเพื่อให้หลุดจากตัวของอัคนี แต่ยิ่งดิ้นเท่าไหร่ก็ยิ่งแน่นขึ้นเท่านั้น

เธอใช้แรงเฮือกสุดท้ายผลักเขาออกไปเต็มแรงพร้อมกับฝากรอยฝ่ามือไว้แก้มขวาของเขา

"เพี้ยย!!!! หยุดนะ หยุดสักที " หน้าของเขาหันไปตามแรงตบของเธอ สายขิมมองดูปฏิกิริยาเขาสักพักหนึ่ง ก่อนจะหันหลังเพื่อจะรีบเดินจากไปก่อนที่เขาจะพูดพล่ามใส่ร้ายเธออีก แต่เขากลับคว้าข้อมือเรียวเล็กของเธอและลากเธอมายังเตียงนอนขนาดหกฟุต

"รู้ไหมว่าหน้าฉัน มีราคามากกว่าตัวของเธออีก"

เธอถูกผลักลงบนเตียงนอนภายในห้อง เธอรู้สึกเจ็บหลังของเธอเนื่องจากหลังกระแทกเข้ากับขอบเตียงนอนอย่างแรง

"โอ๊ยย คุณอัคนี คะ ..คุณจะทำอะไร คุณมีสติหน่อยสิคะ ฉันไม่เกี่ยวอะไรด้วยเลย คุณควรไปคุยกับแฟนของคุณหรือเพื่อนของคุณ ไม่ใช่ฉัน!!!!" สายขิมตะโกนให้เขามีสติก่อนที่เขาจะค่อยๆก้าวขึ้นมาบนเตียงและทับร่างของเธอไว้ในที่สุด

"คุณอัคนี ปล่อยฉันนะ ฮื่อๆ คุณเมามาก ปะ...ปล่อย"เธอร้องไห้ออกมา ตอนนี้เธอยอมรับว่าเธอรู้สึกกลัวเหลือเกิน เธอไม่ได้มีเจตนาทำร้ายใคร แต่ทำไมเธอต้องมาเจออะไรเช่นนี้กัน 

ห้ามนำนิยายเรื่องนี้ไปเผยแพร่ก่อนได้รับอนุญาตรวมถึงปรับปรุงดัดแปลง คัดลอก เนื่องจากเป็นลิขสิทธิ์ทางปัญญา หากเจอจะดำเนินการทางกฏหมายทันที