แม้ว่ารักของเธอกับเขา อาจจะเรียกได้ว่าข้ามขั้นกันมาอย่างรวดเร็วและรุนแรง หากเป็นบันไดก็คงเริ่มที่ขั้นแรก แล้วก้าวขึ้นไปขั้นสุดท้ายเลย รู้จักแล้วแต่งเลย ยังไม่ได้รัก ยังไม่ได้ทำความรู้จักอะไรกันทั้งสิ้น
จากเพื่อนร่วมงานที่ไม่เคยรู้จักกันเป็นการส่วนตัว สู่คู่ชีวิต
จากคนที่ไม่คิดจะรัก สู่คนที่รักจนไม่รู้จะรักยังไง
---------------
E BOOK วางขายแล้วนะคะ
จัดโปร 14 วัน ถึงวันที่ 8-11-2565
ลิ้งก์ด้านล่างค่ะ
https://www.mebmarket.com/web/index.php? action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTM4NTEyMCI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjIxNDg3MyI7fQ
ฝากด้วยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
---------------
“ว่าแต่ขวัญเถอะ ถ้าพี่เป็นแผลเป็นเต็มหน้าจะยังรักอยู่หรือเปล่า”
ถึงเขาจะแกล้งถาม แต่ก็ยังรอฟังคำตอบด้วยใจระทึก ชอบฟังเหลือเกินเวลาเมียบอกรักนี่
“ขวัญรักพี่อิฐที่หน้าใสๆ หรือไงคะ”
เธอย้อนถามกลับไปบ้าง เขาฟังแล้วก็ยิ้มกว้าง แต่ก็ยังอยากรู้ต่อไปอีก
“แล้วรักพี่ที่ตรงไหนล่ะครับ”
พาขวัญนิ่งคิด เธอไม่เคยคิดเลยว่ารักเขาเพราะอะไรกันแน่ รักตั้งแต่ตอนไหนก็คิดไม่ค่อยออก แต่อยู่ๆ กันมา ก็รักกันไปเองโดยธรรมชาติ รักที่เขาเป็นเขา รักที่เขาเอาใจใส่ดูแลเธอกับลูกเสมอมา
“ก็รักที่พี่อิฐเป็นพี่อิฐไงคะ ไม่ว่าวันข้างหน้าพี่อิฐจะรูปร่างหน้าตาเปลี่ยนไปยังไง ขวัญก็ยังรักพี่อิฐเหมือนเดิมนั่นแหละค่ะ”
คนฟังอุ่นวาบที่หัวใจ เดินอุ้มลูกที่ซบหน้าลงกับบ่าพ่อเข้ามาหอมแก้มเธอเป็นรางวัลไปหนึ่งที
“พี่ก็รักขวัญแบบนั้นเหมือนกัน จะรักตลอดไปด้วย”
--------