แผลใจเมียในทะเบียน

เพราะเหตุการณ์อุบัติเหตุในครั้งนั้นทำให้มาร์วินท์ต้องรับเด็กหญิงอายุ 10 ปีคนหนึ่งมาดูแลและให้สถานะเธอเป็นน้องสาวบุญธรรม แต่เพราะความสนิท ความรัก และความเอ็นดูที่ชายหนุ่มมอบให้ กลับทำให้เด็กหญิงนั้นหลงรักเขาโดยไม่รู้ตัว แม่ของชายหนุ่มก็รักหญิงสาวมากจนอยากให้ทั้งสองแต่งงานกัน แต่ชายหนุ่มรักหญิงสาวแบบน้องสาวเท่านั้น และชายหนุ่มกับหญิงสาวก็มีอายุต่างกันถึง 15 ปี อีกอย่างเขาก็มีคนรักอยู่แล้วด้วย

สุดท้ายจึงเกิดเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด เพราะเมื่อหญิงสาวเจอสถานการณ์หลายๆ อย่างมาทับถมจิตใจของเธอ คนที่เธอรักบังคับให้เธอต้องแต่งงานกับชายอื่นเพื่อต้องการผลักดันเธอออกไปจากชีวิต จึงทำให้เธอเสียใจมาก และยังต้องสูญเสียความทรงจำไปอีกด้วย

คำสั่งของมารดา 

“หากผู้หญิงคนนั้นยังยืนกรานหรือคิดที่จะอยู่กับมาร์วินท์ต่อไป ก็คงต้องอยู่ในฐานะเมียน้อยได้เท่านั้นแหละ เพราะอย่างน้อยทรัพย์สินก็ยังเป็นของหนูอยู่บ้างนะ ฮารุ แบบนี้แม่ถึงจะตายตาหลับ” 

“ก็ได้ค่ะ หนูจะแต่งงานกับคุณอา หนูรับปากคุณแม่ค่ะ” 

มาร์วินท์โมโหแม่ตัวเองมากจึงไปดื่มเหล้าแก้เครียด ทำไมแม่ของเขาถึงต้องบังคับให้แต่งงานกับน้องสาวด้วย มันเป็นไปไม่ได้เลย มันจะทำให้น้องสาวของเขาต้องเจ็บปวดไปเสียเปล่า 

“ริสา” มาร์วินท์เอ่ยเสียงยานเพราะความเมา 

“วินท์ นี่คุณดื่มมาเหรอคะ” 

“ผมขอโทษ” ชายหนุ่มเอ่ยและกอดหญิงสาวคนรักเอาไว้แน่น 

“ขอโทษริสาทำไมคะ” 

“ผมแต่งงานกับคุณไม่ได้แล้ว” 

“ไม่เห็นเป็นไรเลยค่ะ ริสารู้ว่าคุณแม่คงจะไม่ตกลงเป็นแน่ เพราะริสาเคยทำให้ท่านต้องขายหน้ามาแล้วครั้งหนึ่ง เราไม่ต้องแต่งงานกันก็ได้ค่ะ อยู่กันไปแบบนี้ก็ได้ แค่นี้ริสาก็มีความสุขมากแล้วค่ะ” 

“ผมสัญญาว่าผมจะไม่มีใคร ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้แต่งงานกัน แต่ผมสัญญาว่าผมก็จะมีคุณในใจเพียงคนเดียวเท่านั้น” 

“ขอบคุณมากนะคะที่รักริสา” 

มาร์วินท์ก้มจูบริสาและพากันไปที่เตียงหลังใหญ่ มาริสารู้สึกอุ่นใจขึ้นมากเมื่อได้ยินมาร์วินท์เอ่ยคำนี้ออกมา เธอดีใจมากที่กลับมาครั้งนี้ยังทำให้มาร์วินท์รักเธอได้เหมือนเดิม เพราะหากตอนนี้มาร์วินท์เลือกที่จะทิ้งเธอไปอีกคน เธอก็คงไม่เหลือใครในโลกนี้ที่จะช่วยเหลือเธอได้แล้ว 

“ผมต้องการคุณเหลือเกิน… ริสา” มาร์วินท์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า พลางยกมือขึ้นลูบไล้เนินเนื้อนวลนุ่มของสาวเจ้าเบาๆ ก่อนจะใช้นิ้วแกร่งสอดแทรกเปิดทางออกช้าๆ 

“อ๊ะ! อืม” มาริสาครางด้วยความเสียวซ่าน เธอแอ่นรับการรุกรานที่ชายหนุ่มละเลงนิ้วลงไปบดคลึงเม็ดเสียวของเธอ จนทำให้เธอต้องยกสะโพกขึ้นรับจังหวะรัวเร่งของนิ้วและลิ้นของเขาที่กำลังดีดดิ้นอยู่ตรงจุดสงวนที่ชุ่มฉ่ำ 

เสียงครวญครางของหญิงสาวทำให้ไฟปรารถนาของชายหนุ่มมันจุดปะทุขั้นมาจนแทบแผดเผาเขาให้มอดไหม้ได้เลยทีเดียว 

“ซี๊ด วินท์..อืม..วินท์ขาาาาาา ริสาเสียวเหลือเกิน อ้า..ริสาต้องการคุณค่ะ อืม..วินท์” ริสาหายใจอย่างอิดโรยเพราะความเสียวซ่านที่ชายหนุ่มมอบให้ 

มาร์วินท์ไม่รอช้า เขารีบลุกขึ้นถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกและจับขาทั้งสองข้างของหญิงสาวให้อ้าออก ก่อนจะพามังกรทะลวงแหวกว่ายเข้าไปในถ้ำแคบ 

“อืม..ผมรักคุณนะริสา อยู่กับผมไปตลอดนะ” ชายหนุ่มเอ่ยน้ำเสียงกระเส่า 

“ค่ะ ริสาก็รักคุณค่ะ ริสาจะอยู่กับคุณตลอดไปค่ะ” 

เมื่อเล่นบทสวาทกันผ่านไปแล้ว 1 ชั่วโมงก็เป็นอีกครั้งที่มาร์วินท์ต้องระเบิดน้ำรักด้วยการปลดปล่อยมันเข้าไปในตัวหญิงสาว ซึ่งไม่ได้ป้องกันไว้ด้วย 

“วินท์คะ คุณไม่ป้องกันแบบนี้ แล้วหากว่า…..” 

“ผมอยากให้คุณท้อง” 

มาริสาพูดยังไม่ทันจบ มาร์วินท์ก็พูดแทรกเข้ามาก่อน 

“วินท์คะ” มาริสาเอ่ยทั้งน้ำตา ไม่คิดว่าชายหนุ่มจะพูดแบบนี้ออกมา เพราะช่วงนี้เธอและเขามักจะเจอกันแทบทุกวัน และก็มีความสัมพันธ์กันมาตลอดโดยที่เขาไม่เคยป้องกันเลย 

“ผมรักคุณ ผมอยากมีลูกกับคุณ ผมจะดูแลคุณให้ดีไปตลอดชีวิตของผม ริสา” 

1 เดือนผ่านไป 

ฮารุกับมาร์วินท์ได้จดทะเบียนสมรสกันเป็นที่เรียบร้อย 

“เธอก็รีบกินข้าวและรีบขึ้นไปพักผ่อนได้แล้ว เดี๋ยวพี่ต้องออกไปแล้ว มีอะไรก็โทรมาได้” 

“ไม่รบกวนให้คุณอามาเป็นห่วงแล้วค่ะ” 

“หมายความว่ายังไง?” มาร์วินท์ข้องใจกับคำพูดของหญิงสาว 

“หนูเจอคนที่จะแต่งงานด้วยแล้วค่ะ” 

“ใคร? หรือไอ้เด็กหนุ่มที่พาเธอไปหมดสตินั่น” 

“ค่ะ หนูจะแต่งงานกับไนท์ค่ะ” 

“ไม่ได้! พี่หาคนดีๆ ให้เธอแต่งงานไว้ด้วยแล้ว หน้าที่การงานมีครบทุกอย่าง” 

“ดีของคุณอา แต่มันไม่ใช่สำหรับหนูไงคะ” 

“ฮารุ! อย่ามาขึ้นเสียงกับพี่นะ พี่คงตามใจเธอมากเกินไปใช่ไหมถึงได้ทำตัวเอาแต่ใจแบบนี้ พูดหรือบอกอะไรไม่เคยฟังกันเลย” 

“ทำไมคะ คุณอาก็แค่อยากให้หนูแต่งงานออกไปแค่นั้นไม่ใช่เหรอคะ แค่หนูแต่งงานออกไปแล้ว หนูก็จะเซ็นใบหย่าให้คุณอาไงคะ แค่นี้มันก็จบแล้วไม่ใช่เหรอ แล้วทำไมหนูถึงไม่มีสิทธิ์เลือกคู่แต่งงานของหนูได้ล่ะ” 

ว่าแล้วหญิงสาวก็เอามือกุมท้องไว้แน่น และใบหน้าก็เริ่มขาวซีดขึ้นจนต้องล้มตัวลงไปนอนบนพื้นเพราะความเจ็บปวด มาร์วินท์เห็นแบบนั้นก็รีบวิ่งเข้ามาอุ้มร่างของฮารุขึ้นมาและพาไปบนห้องทันที เพราะเขาพอจะรู้ว่าอาการที่เธอเป็นตอนนี้คืออะไร 

“อ่ะ กินยาซะ” ว่าแล้วก็ยื่นยาและเทน้ำให้หญิงสาว 

“ขอบคุณค่ะ” 

“เรื่องคู่แต่งงาน ฉันได้จัดการไว้ให้เธอแล้ว อย่าได้ขัดคำสั่งฉันอีก” 

“งั้นก็ฆ่าหนูให้ตายเถอะค่ะ เพราะยังไงหนูก็ไม่มีวันแต่งงานกับคนที่คุณอาเลือกให้” 

“ฮารุ!” 

“หนูจะนอนแล้วค่ะ ออกไปจากห้องของหนูได้แล้ว” หญิงสาวเอ่ยทั้งน้ำตาด้วยความเสียใจ 

(รีไรท์สำเร็จ 31/07/68)