ระยะเวลามันไม่สำคัญหรอกว่าจะนานหรือช้าแต่ทำไมถึงถูกช่วงชิงมันได้ง่ายขนาดนี่
ง่ายจนเธอไม่ทันได้ครุ่นคิดเลยแม้แต่น้อย
วันที่เธอต้องสูญเสียคนที่สำคัญที่สุดในชีวิต
คนที่รักมากที่สุดในชีวิต
คนที่คอยอยู่เคียงเธอเวลารู้สึกเหงาหรือโดดเดี่ยว
คนที่คอยปลอบเธอเวลารู้สึกกลัว
คนที่ไม่เคยคิดจะโกรธเธอเลยถึงแม้เธอจะกระทำผิด แต่กลับเลือกที่จะตักเตือนด้วยคำพูดที่แสนอ่อนโยน
"ทำยังไงถึงจะไปหาพี่เร็วๆกันน่ะ" หญิงสาวร่างบางเงยหน้ามองดวงจันทร์ด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความทุกข์ เพราะสิ่งที่เธอรักมากที่สุดได้หายไปเรียบร้อยแล้วพี่สาวแสนดีพี่สาวที่เอาใจใส่เธอพี่สาวที่อ่อนโยนพี่สาวที่จิตใจดีคนๆนั้นไม่มีอีกแล้ว
-----------------------------------------------
นิยายแฟนฟิคเรื่องนี่จะเป็นการตีความตัวละครของไรท์เองเนื่องจากชื่นชอบเป็นพิเศษเลยแต่งขึ้นมาอาจจะเสริมเติมแต่งให้มันดูเข้าใจง่ายมากยิ่งขึ้นแล้วบวกกับข้อมูลที่ไรท์รู้มาเท่านั้นไรท์จะไม่เอาข้อมูลในนิยายมารวมด้วยแต่ถ้าไรท์ไปแต่งแล้วดันไปตรงก็บอกไปเลยว่าบังเอิญเพราะไรท์ยังไม่ได้อ่านฉบับนิยายเลยยกเว้นมังงะที่อ่านหมดแล้ว แล้วก็เนื้อเรื่องเล็กๆน้อยๆเพียงเท่านั้นก็ขอให้ทุกท่านอ่านกันอย่างสนุกสนานตอนจบยังไม่เปลี่ยนเพราะฉะนั้นดิ่งแน่นอน จะให้เห็นด้านเศร้าปมทุกข์ของชิโนบุโดยเฉพาะ อาจจะมีสนุกนิดๆหน่อยๆตอนอยู่กับสามหน่อ ส่วนตัวละครมีตัวไหนมาบ้างลองเลื่อนหาดูเนอะเพราะใส่ให้ไปแล้วเท่าที่จำได้เอาเฉพาะตัวละครหลักเท่านั้นแต่จริงๆจะใส่หมดเลยก็ได้แต่ไรท์คิดว่าตัวดำเนินเนื้อเรื่องเป็นชิโนบุเพียงอย่างเดียวเลยคิดไปว่าไม่จำเป็นต้องใส่หมดถึงเจอกันก็เจอช่วงเวลาสั้นๆแค่นั้น จบสนทนาแต่เพียงเท่านี่ ปล.ถ้ามีส่วนไหนพิมผิดอะไรยังไงสามารถคอมเม้นบอกได้ ขอแบบบอกเป็นส่วนๆเลยไรท์จะได้แก้ให้โดยเฉพาะคะ/ค่ะ ไรท์ใช้ไม่เก่งถึงจะดูไปด้วยตอนแต่งก็เถอะก็ยังใช้ไม่เก่งขอความกรุณาอย่างดุด่ากันเลยขอบคุณล่วงหน้าจ้า