สมัยก่อน...บางคนอาจรู้สึกว่าการอ่านวรรณคดีเป็นเรื่องน่าง่วงเหงาหาวนอนและพาลเบื่อไปเลย โดยหารู้ไม่ว่าในวรรณคดีแต่ละเรื่องนั้นถือเป็นบทประพันธ์อันเอกอุ และได้รับการยอมรับว่าเป็นเลิศแล้วมาตลอดทุกยุคทุกสมัย
ในที่นี้จึงขออนุญาตหยิบเอาบุคลิกของตัวเอกในวรรณคดีบางเรื่องมากล่าวในมุมมองของโลกยุคปัจจุบันบนสไตล์เบาๆสบายๆ ชวนหัวบ้าง สุข เศร้า เหงา รัก แบบปกิณกะคดีสไตล์ "ศ.พรายอักษร" โดยมิบังอาจล่วงเกินความเป็น "ครู" ที่อยู่ในตัวละครนั้นๆเลยแม้แต่น้อย
ทั้งหมดเป็นจินตนาการที่อยู่บนพื้นฐานดั้งเดิมแต่ครั้งโบราณกาล เพียงแต่นำมุมมองบางอย่างมากล่าวให้เข้ากับยุคสมัย โดยเจตนารมณ์คือการเชิดชูวรรณคดีที่ถือเป็นสุดยอดแห่งตำนานให้คงอยู่คู่สังคมไทยตลอดไป
ศ.พรายอักษร