ทะลุมิติไปเป็นเมียปากร้ายยุค60

ณ ที่ทำงานแห่งหนื่งในกรุงเทพมหานครมีหญิ่งสาวคนหนื่งเธอกำหลังทำงานอยางไม่มีเวลาพักผ่อนเธอทำงานแบบนี้ติดต่อกันมาเป็นเวลาสามวันแล้วเธอชื่อหญิ่งสาวนฤมลใจภักดีเธอเป็นเด็กกำพร้าที่ทำงานหาเงินส่งเรียนจนจบและมีงานดีฯทำวันนี้ก็เป็นอีกวันที่เธอทำงานจนดึก โอ๊ยในที่สุดก็เเสร็จสักทีเหนื่อยมาสามวันแล้วนะถ้าไม่เสร็จวันนี้มีหวังโดนหัวหน้าด่าแน่เลยพรุ้งนี้เฮ้อกลับบ้านดีกว่าพูดกับตัวเองจบเธอก็เตรียมตัวกลับบ้านแต่เธอยังเดินไม่ถึงประตูทางออกก็ล้มลงไม่ได้สติอีกเลย โอ็ยทำมั้ยฉันปวดหัวอยางนี้ แต่เอ๋จำได้ว่าเรากำลังจะกลับบ้านแล้วเราก็เป็นลมนี่นา..โอ็ยปวดหัวอีกแล้วที่นี้ที่ไหนทำมั้ยไม่เหมือนโรงพยาบาลก็เราเป็นลมก็ต้องอยูู่โรงพยาบาลสิแต่นี้มันไม่ใช่โรงพยาบาลนี้มันบ้านของใครใครมาเล่นตลกอะไรเนี่ย คงจะไม่ใช่อยางที่คิดนะ..โอ๊ยปวดหัวเหมึอนหัวจะระเบิดเลย