"เธอก็น่าจะรู้ดี ว่าจุดยืนของตัวเองอยู่ตรงไหน"
เขาตอบกลับมาด้วยท่าทางเฉยชาเเบบที่เคยทำกับฉัน
"เพราะว่าฉันไม่ใช่มันใช่ไหม เพราะว่าฉันไม่มีดีเท่ามัน ไม่สวยเท่ามัน พี่ก็เลยไม่เเยเเสฉันสะเเบบนี้ใช่ไหมคะ" ฉันตอบกลับไปด้วยท่าทีหยิ่งยโสเเบบที่เป็นตัวของฉัน ไม่มีเเม้เเต่คำอ้อนวอนขอความเห็นใจ
" หึ เธอก็รู้ดีนิ ว่าเเค่หน้าเธอฉันยังไม่อยากจะมอง
คนอย่างเธอ มันก็มีดีเเค่อำนาจ ความจริงใจสำหรับเธอมันคงหาไม่ได้จากโลกนี้ "
ทำไมนะ ทำไมถึงมองกันด้วยสายตาเกลีดยชังขนาดนี้ ทั้งที่ฉันก็เต็มที่เพื่อพี่เขามาตลอด
"อ่อ.. เเล้วก็นะ ใช่เธอมันไม่มีอะไรเทียบกับธารน้ำได้เลย ดูตั้งเเต่ล่างจรดบน ฉันรักเเค่ธารน้ำ ต่อให้เธอจะยอมตายเพื่อฉัน ฉันก็คงรักเธอไม่ลง"
อีกเเล้วสินะ คำว่าไม่รัก จากปากผู้ชายคนนี้ ทำไมนะฉันไม่เคยยอมก้มหัวให้ใคร เเต่ทำไมเเค่นึกถึงเขา ฉันกลับยอมทุกอย่าง เเม้ต้องให้เขาเกลียดก็ตาม
" นั้นสินะคะ555+ ทำไมฉันพึ่งคิดได้นะ
ไม่รักก็ไม่เป็นไรค่ะ เเต่ว่าา..ก็จะไม่มีอีหน้าไหนได้ใจพี่ไปครองเหมือนกัน จำไว้นะคะ ถ้าพี่ไม่อยากญาติดีกับฉัน งั้นเราก็คงต้องสู้กันให้ตายไปข้างนึง" ฉันหันไปกระซิบที่ข้างหูเขาด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย ไม่มีทางทีที่เสียใจ คนอย่างฉัน
ไอวริณ อติวัฒน์อัครเดช ไม่มีวันยอมก้มให้ใคร
พัสกร พิบูลย์วัฒนา (ภีม)
"คนเราถ้าจะรักก็รักเอง ไม่ใช่มาบงการเเบบเธอเพื่อบังคับเอาใจฉันไป ต่อให้โลกนี้จะมีเเค่เธอ ฉันก็ขอยอมตายดีกว่า"
ธารน้ำ พิศพักตร์ (ธารน้ำ)
" ทำไมล่ะ ทำไมต้องมาเเทรกระหว่างธารน้ำกับพี่ภีม ทำไมต้องมากีดกันทำร้ายธารน้ำเเบบนี้"
ไอวริณ อติวัฒน์อัครเดช (ไอริส)
"อะไรที่ฉันอยากได้ ฉันต้องได้ ถ้ามีอำนาจเเล้วใช้ไม่เป็นเเล้วจะมีไปทำไมล่ะ ฉันอยู่เหนือทุกอย่าง ถ้าฉันไม่ได้ ก็ไม่มีใครได้ ต่อให้ต้องโดนเกลียด ฉันก็จะสู้จนตัวตาย ไม่ว่าจะเรื่องงาน อำนาจ หรือเเม้เเต่เขารักขอฉัน...."
ตัวละครเพิ่มเติมอีกเยอะนะคะ ออกมาตามเนื้อเรื่อง
Guest
