"ฉันเกลียดพี่ที่สุด ความโลเลมักง่ายเอาแต่ได้ของพี่มันทำให้ชีวิตของฉันชิบหายแค่ไหนพี่รู้หรือไม่!" ฉันตะโกนใส่หนุ่มหล่อที่มีชื่อเสียงเรียงนามขึ้นชื่อเรื่องของความเจ้าชู้ เจ้าพ่อไสยศาสตร์ และอื่นๆอีกมากมายนับไม่ถ้วน คนไทยในยุคฉันก็ต่างรู้จักชื่อนี้เป็นอย่างดี 'ขุนแผน' ...
"เจ้าว่ากระไร ข้าไม่เข้าใจเจ้าเลยแม่วัน พี่ทำให้เอ็งขุ่นเคืองใจเรื่องใดรือบอกพี่ให้เข้าใจด้วยเถิด" ขุนแผนทำหน้าตาใส่ซื่อใส่ฉัน ขณะที่ฉันกำลังจะด่ากราดเขาชุดใหญ่ เขาก็เอื้อมมือมาคว้าตัวของฉัน มันเลยทำให้ใบหน้าของฉันเข้าไปซุกอยู่ที่อกเขาพอดิบพอดี นี่เขากำลังกอดฉันอยู่หรอไอ้บ้านี่!!!!
"ปล่อยฉันบัดเดี๋ยวนี้ พี่จะทำกับฉันอย่างนี้ไม่ได้!" ฉันเงยหน้ามองขุนแผนอย่างเอาเรื่อง ถ้าเป็นในยุคฉันป่านี้ฉันคงจะตะกุยหน้าหล่อๆของเขาจนเสียโฉมแล้วล่ะ!
"เอ็งใจร้ายกับพี่เหลือเกินนะแม่วัน ตอนเด็กๆเอ็งยังร้องเรียกชื่อข้าด้วยท่าทางนวลลอออยู่เลย เอ็งลืมหมดสิ้นแล้วรือ" ขุนแผนก้มหน้าเข้ามาใกล้ฉัน จนปลาจมูกของเขาคลอเคลียอยู่ที่แก้มข้างขวาของฉัน สะอิดสะเอียนที่สุด! ทำไมผู้ชายไทยสมัยโบราณถึงเป็นชายมักง่าย มือไว วาจาชวนอ้วกขนาดนี้?!? แล้วอะไรแม่วันทองดันไปหลงรักผู้ชายแบบนี้จริงๆน่ะหรอ ฉันละอยากจะบ้าตาย ฉันจะไม่ยอมถูกบั่นคอแบบแม่วันทองตามวรรณคดีไทยแบบที่ฉันร่ำเรียนมาหรอกนะ ฉันจะเป็น 'แม่วันทอง' สาวไทยยุคใหม่ที่ขุนแผนต้องยอมอยู่ใต้อาณัติฉันเท่านั้น!!!!!
Guest
