"นิยายเฮงซวย!!" ปาหนังสือในมือทิ้ง
ก๊อกๆ
"ขออนุญาตเข้าห้องครับ"
"ว่าไง"
"เรื่องหาแม่อุ้มบุญได้ตรงตามที่ป๋าต้องการแล้วนะครับ"
"ดีมาก เดี๋ยป๋าให้รางวัลหลังจบงาน"
"ขอบคุณครับป๋า"
"แล้วนี่ป๋ามีงานอะไรอีกไหม"
"ไม่มีแล้วครับ"
"งั้นพาป๋าไปหาหนูๆของป๋าหน่อย"
และด้วยความที่มีหนูหลายคน ทำให้ป๋ากันต์คนนี้ต้องโดฟยาช่วย เพราะไม่อยากให้หนูๆเสียใจ ไอเขาก็อยากจะจริงจังกับใครอยู่หรอก แต่เด็กๆที่เข้ามาหามีแต่เขามาปอกลอกทั้งนั้น จะว่ายังไงดีละ พ่อแม่ก็ปล่อยป๋าไปตามชะตากรรมแล้ว อยากชอบผู้ชายก็ชอบไป ถึงจะยังไม่แกก็อยากมีรักดีๆเหมือนในนิยายที่ป๋าชอบอ่านอยู่เหมือนกัน แต่จนแล้วจนรอดก็ไม่มี อยากมีลูกกับคนรักก็ทำไม่ได้ด้วยว่าตนชอบผู้ชาย ผู้ชายที่ไหนจะมีลูกได้กันละ อยากจะไปอยู่โลกโอเมก้าเวอร์ก็ดูจะเพ้อฝันไปซักหน่อย ทำได้แค่หาแม่อุ้มบุญเท่านั้นแหละ
จากการโดฟยาเป็นเวลานานและบ่อยเขา ป๋าก็ไปไปปรโลกในที่สุด ยังไม่ทันจะได้เห็นหน้าลูกเลยตายซะแล้ว
แต่จะไม่อะไรเลยถ้าไม่มาโผล่ในนิยายน้ำเน่าที่ป๋าพึ่งจะด่าไป มาอยู่ร่างใครก็ไม่อยู่ ดันมาอยู่ร่างตัวร้ายที่ชื่อเหมือนกัน แต่สันดานแตกต่าง ไอ้นี่มันครั่งรักนายเอกมากทำทุกอย่างเพื่อนายเอก ทั้งที่มีเมียอยู่แล้ว ทำดีกับนายเอก แต่กับเมียตัวเองมันกลับตบตีเมียตัวเองซะงั้น เอาเมียตัวเองเป็นตัวบังกระสุนจนเมียตาย ไอ้บัดซบ ไม่น่ามาใช้ชื่อเดียวกับป๋าเลย ตัวป๋าแม้จะไร้รักแบบจริงจัง แม้แต่มดป๋ายังไม่ยอมให้มากัดเด็กๆของป๋าเลย นี่มันทำร้ายเมีย ป๋าอยากจะสั่งเก็บแต่ก็ทำไม่ได้เพราะมาอาศัยร่างมันอยู่ ไม่เป็นไรเมียเอ็งป๋าจะดูแลให้ดีๆเอง ครอบครัวรอป๋าอยู่
*********************************************
นิยายเป็นเพียงจิตนาการของผู้เขียนเท่านั้น ไม่มีใครดีหรือเลว100%
เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้าาาา จะพยายามแต่งให้ดีที่สุด
นิยาย feel good ไม่ต้องหวังดราม่าจากไรท์นะคะ เน้นอ่านเรื่อยๆนะทุกคน
†*****************************************************
บางส่วนในเนื้อเรื่อง
โต๊ะอาหาร
"คุณรักเธอทำเองเลยนะคะคุณกันต์"
"มาใกล้ๆหน่อยมา"
ยกมือขึ้น!
"คุณกันต์!!!" ร้องขึ้นมาทั้งบ้าน
"แค่จะลูบหัว ร้องเสียงดังลั้นบ้านทำไมกัน"
"เก่งมากเลยคนดี"
"ป้าเอียดไปบอกลุงขสุกเอารถออก"
"ไปไหนของเอ็ง"
"ไปโรงบาล!! สมองคุณกันต์น่าจะกระทบกระเทือนยังไม่หายแน่ๆ"
*********************************
"เรียกป๋าได้ไหม ฟังแล้วลื่นหูมากกว่าคำว่าคุณเยอะเลย"
"ตะ แต่รักอายุมากกว่าคุณกันต์นะครับ"
"อย่าดื้อสิครับหนูรัก"
*********************************
"เรามามีลูกกันเถอะหนู"
"ห๊ะ!!"
"ป๋าพูดจริงๆ"
"แต่ คุณกันต์เกลียดรัก ทะ ทำไมถึงอยากจะมีลูกกับรักละ"
"ป๋าบอกให้เรียกว่ายังไงหื้มมม แล้วก็อย่าพูดว่าป๋าเกียดหนู มันเจ็บกระดองใจ ป๋าไม่ได้เกียดหนู ไอ้เหี้ยกันต์ต่างหาก"
"นั่นมันก็คุณไม่ใช่หรอครับ!" รักมองตาแทบถลนออกจากเบ้า
" ลุงสุขเอารถออก ไปโรงบาล!!!!"
Guest
