“ว๊ายยย” ผีๆๆๆ พอล้มตัวลงนอนก็สัมผัสได้ถึงร่างคนที่นอนอยู่ก่อนแล้ว
“ Hey~” คิลเลอร์ เขาเข้ามาในห้องได้ยังไง แถมนอนบนเตียงอีก เขารู้รหัสได้ยังไง หรือจะมีคีย์การ์ด
“ เข้ามาได้ไงเนี้ย” ถึงจะตกใจอยู่บ้างแต่รู้จักกับเขามาตั้งแต่เด็ก เลยไม่กลัว พร้อมผูกมิตรเสมอ แต่ท่าทางและสายตาของเขาเหมือนไม่คิดแบบฉันนะ
“มันตายแล้วสินะ หึ” ร่างกำยำลุกขึ้นในสภาพที่สวมเสื้อเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมสองสามเม็ดเผยให้เห็นแผงอกชัดเจนและกางเกงขายาวสีดำ
“ ใคร?” ฉันถามด้วยความงุนงงว่าเขาพูดถึงใคร ขณะที่คนตัวสูงหยิบบุหรี่ขึ้นมาจุดสูบในห้อง
“ พ่อเธอไง เวรกรรมมันตามทันจริงๆ แต่น่าเสียดายที่ช้าไปหน่อย” คิลเลอร์พ่นควันออกมาอย่างสบายใจสายตาเยือกเย็นราวเสือที่จ้องเหยื่อกำลังมองมาที่ฉันตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า
“หมายความว่าไง?”
“ ก็หมายความว่า”
" คนสารเลวอย่างพ่อเธอ มันน่าจะตายไวกว่านี้!!"
เพี๊ยะ
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~สวัสดีค่าา
ขอฝากตัวไรด์ตาดำๆคนนี้ด้วยน้าาค้าบบ สัญญาจะพยายามเขียนนิยายพัฒนาฝีมือตัวเองให้ดีขึ้นเรื่อยๆ ขอขอบคุณทุกคนที่กดเข้ามาอ่านน้าา
เรายอมรับว่าไม่สามารถแต่งนิยายได้ถูกใจทุกคนนะคะ บางคนชอบแบบนี้บางคนไม่ชอบแบบนั้น ฉะนั้นหากไม่ชอบไม่ถูกจริต สามารถกดออกได้นะคะ ไม่บั่นถอนกันน้าา เราใจบ๊างบางง ปลิวง่ายT^T
หากผิดพลาดประการได้กราบขออภัยด้วยน้าาค้าบบบ ขอให้มีความสุขนะคะ><
Guest
