ชีวิตประจำวันของคนเป็นมาเฟียคืออะไรนะ
นั่งทำหน้าโหด ตรวจสอบเอกสาร ตรวจโกดังอาวุธ คุมผับ ดูแลคาสิโนอะไรแบบนั้นใช่หรือเปล่า
ใช่ไหมนะ...
ใช่แหละ เพราะพระเพลิงก็เคยทำ
ชีวิตมาเฟียน่ะโหดร้าย อันตรายแต่โคตรสนุก คิดแล้วก็คิดถึงอยากกลับไปเป็นเหมือนเก่า ไม่ๆ อย่าเพิ่งคิดว่าเขาเป็นมาเฟียตกอับเชียวน่ะ เขายังเป็นเจ้าพ่อนักพนันขาโหดคนเดิม
เพิ่มเติมคือกลัวเมีย...
อืม อ่านถูกแล้ว กลัวเมียนั่นแหละ!
“คุณป๋า ไข่ดาวอันนี้มันสุก หนูชอบกินแบบไม่สุก”
“หนูคะ พอมันลงน้ำมันมันก็สุกแล้วค่ะ”
“ไม่! ทีร้านตามสั่งยังทำได้เลย ใครๆก็ทำได้มีแต่คุณป๋านั่นแหละที่ทำให้หนูไม่ได้!”
“งั้นให้แม่บ้านทำมา...”
“หนูอยากกินไข่ดาวฝีมือคุณป๋านี่น่า”
ก็นั่นแหละ เมียเด็กซะด้วย เจอกันตั้งแต่สมัยยังไม่ก้าวเท้ามาดูแลคาสิโนแล้ว ปิ๊งรักกันจากเฟสบุ๊ค ไม่ใช่ทินเดอร์ด้วยนะ สมัยนั้นเฟสบุ๊คกำลังมาแรงนะ คนแห่สมัครกันพรึ่บเลยลองสุ่มแอดไปมั่วๆ สรุปไปเจอเด็กเฉย
แต่เขาไม่ได้กินเด็กนะเฮ้ย เพิ่งมากินตอนพิ้งค์อายุครบสิบแปดปี
เป็นไง สุภาพบุรุษไหมล่ะ
แต่ยังไม่ต้องมาชื่นชมกันหรอก เขาไม่มีเวลามาฟังคำยกยอปอปั้น เพราะตอนนี้ต้องรีบไปทำงานสำคัญให้เสร็จก่อน
ไข่ดาวของพิ้งค์จะต้องสมบูรณ์แบบ!!
Warning
นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องในจินตนาการเท่านั้น
มีการใช้คำหยาบเช่น หีหรือควย
มีการใช้ของเล่นผู้ใหญ่ในบางฉาก
เรท18+ นะคะ
Guest
