Intro
" ซันเปย์ลูก เมื่อไรจะมีลูกสะใภ้ให้แม่สักทีล่ะ แม่อยากอุ้มหลานจะตายอยู่แล้ว " เสียงหญิงวัยกลางคนพูดบอกกับลูกชายคนเดียวของเขา
" ผมยังไม่ได้คิดเรื่องที่จะมีแฟนเลยครับแม่ถ้าผมมีแฟนแล้วสาวๆของผมก็ต้องผิดหวังสิคร้าบคุณแม่ ผมไม่พร้อมที่จะดูแลใครตอนนี้หรอกครับ " ลูกชายหัวแก้วหัวแหวนพูดบ่ายเบี่ยงการมีคู่ซึ่งทำเอาคุณหญิงมีน้ำโหออกมานิดๆ
" แล้วลูกคิดจะมีตอนไหน จะมัวเอาแต่แม่ผู้หญิงที่ทำงานบริการแบบนั้นรึไง แม่ต้องการผู้หญิงที่มีหน้าที่การงานมั่นคง มีชาติตะกูล อีกไม่กี่ปีลูกก็จะ 30 อยู่แล้วน่ะ กว่าจะแต่งงานมีลูกแม่ไม่ตายก่อนรึไงแม่ยังอยากเห็นหน้าหลานอยู่น่ะ! " คุณหญิงพูดด้วยน้ำเสียงโมโหนิดๆ
" แม่ครับ ผมขอเวลาก่อนน่ะครับ เมื่อถึงเวลาผมจะมีครอบครัวตามที่แม่หวังแน่นอน แต่ที่แน่ๆไม่ใช่ตอนนี้ " ชายหนุ่มหันมาพูดกับแม่ด้วยสีหน้าที่จริงจังเพื่อหวังให้แม่ของเขายอมเลิกคุยเรื่องนี้
" แม่ให้เวลาลูกอีกแค่สามเดือนเท่านั้น ถ้าลูกยังไม่มีแฟน ลูกต้องไปดูตัวกับลูกสาวของเพื่อนแม่ " คุณหญิงพูดด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด
" คุณแม่คร้าบบบ ไม่เอาแบบนั้นสิคร้าบบ ขอเวลาให้ผมหน่อยน่ะ " ชายหนุ่มเดินเข้าไปกอดแถมยังพูดด้วยน้ำเสียงอ้อนๆ เพื่อที่จะให้แม่ของเขาใจอ่อนไม่จับคู่ให้กับตน
" ไม่รู้แม่ไม่ได้ยิน เอาตามที่แม่ว่า สามเดือนนั้นถือเป็นเวลาของลูกที่จะต้องหาแฟน แต่ถ้าหลังจากนั้นลูกยังไม่มีล่ะก็เตรียมตัวดูตัวกับลูกสาวเพื่อนแม่ได้เลย!! " คุณหญิงยื่นคำขาดก่อนที่จะเดินออกจากห้องนั่งเล่นไปปล่อยให้ชายหนุ่มยืนหัวฟัดหัวเหวี่ยงอยู่กลางห้อง
" แล้วกูจะทำไงดีว่ะเนี่ย!!!!! "