ลืมรัก หักใจ ไม่อาจหวนคืน

อวี้เวินฉิง เป็นนามอันลือลั่นของเซียนอรุณผู้ตกอับอาภัพโชคไปเสียทุกด้าน นอกจากความรักข้างเดียวจะพังย่อยยับไม่เป็นท่าแล้วยังถูกส่งลงมาทำภารกิจบนโลกมนุษย์ไม่จบสิ้นอีกห้าพันปี 

ส่วนสาเหตุที่ทำให้เซียนหนุ่มจากตระกูลใหญ่ต้องมาตรากตรำเช่นนี้น่ะหรือ.. ลองถามจื่อสุ่ยจิงดูสิ! 

เมื่อหวนนึกถึงใบหน้าหญิงสาวผู้หนึ่งซึ่งมักจะทำตัวเป็นเงาตามติดอยู่ข้างหลังเสมอแล้ว ไฟแค้นก็สุมทรวงจนร้อนรุ่ม เพราะครั้งหนึ่งเคยจะปกป้องเซียนบุปผาทำให้เขาเผลอไปทำร้ายหลานรักจอมมารราตรีผู้นี้เข้าแล้วยังเป็นต่อหน้าธารกำนัลนับหลายพัน ถือเป็นการละเมิดกฎสงบศึกสองเผ่า มหาเทพจึงส่งเขาลงมาบำเพ็ญตนยังโลกเบื้องล่าง 

นั่นคือจุดเริ่มต้นที่ความเกลียดชังพัฒนามาเป็นความเคียดแค้น ส่งผลให้ร่างกายกระตือรือร้นทุกครั้งยามคิดว่านางจะต้องตามมาป่วนชีวิตเขาอีกแน่ และเขาก็จะเอาคืนนางอย่างสาสม! 

ทว่าดูเหมือนโชคชะตาจะจงใจแกล้งให้เขาต้องคลุ้มคลั่งตาย วันเวลาบนโลกมนุษย์ช่างแสนสงบเพราะจื่อสุ่ยจิงหายตัวไปแบบไม่บอกกล่าว.. 

อยากเจอก็มา เบื่อหน้าก็ไป.. เช่นนี้ใช้ได้หรือ!! 

นึกถึงคืนวันอันพังพินาศแล้วเซียนหนุ่มก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากสบถด่าพร้อมสาปส่งนางในใจ 

จากนั้น...ก็คอยเรื่อยไป แม้ไม่รู้ว่าวันไหนนางถึงจะกลับมาสร้างความลำบากให้ชีวิตอันราบรื่นของเขาอีกครั้ง 

****** 

สำหรับภาคต่อของ 'ผูกรัก ปักใจ ไม่อาจลืมเลือน' นี้.. เป็นเรื่องราวของบุคคลสุดน่าหมั่นไส้ในภาคก่อนอย่าง 'อวี้เวินฉิง' กับแม่นางมารผู้แสนร้ายกาจเมื่อภาคก่อน 'จื่อสุ่ยจิง' ซึ่งเล่มนี้ไรท์ไม่กะให้ดราม่าอะไรมาก เน้นความเรื่อยเปื่อยสบายๆ(มั้ง) มีความน่ารักในแบบที่ทุกท่านน่าจะลืมความน่าหมั่นไส้ของพวกเขาไปได้5555 

สำหรับท่านนักอ่านที่ตามมาตั้งแต่เรื่องแรก ต้องขอขอบคุณและขอฝาก 'ลืมรัก หักใจ ไม่อาจหวนคืน' นี้ไว้ในอ้อมอก และหากท่านใดพึ่งเข้ามาอ่านขอแนะนำ 'ผูกรัก ปักใจ ไม่อาจลืมเลือน' ให้ได้รู้จักและฝากติดตามผลงานของไรท์ด้วยนะ^^  

ความจริงเรื่องนี้เป็นนิยายเก่าที่เคยลงใน readawrite และมีเปิดขายเป็น e-book ใน meb มาก่อนแล้ว แต่ไรท์พึ่งเอามาลงในธัญวลัย เช่นเดียวกับผลงานเรื่องอื่นๆ ถ้าสนใจยังไงก็ติดตามผลงานของพู่กันเหล็กได้ที่เพจ facebook ของพู่กันเหล็กได้นะคะ