แนะนำเรื่อง
"จำปีเอ็งออกไปห่าง ๆ สิ" มือหนาผลักดันหัวจำปีออก แต่มีหรือคนที่ตั้งใจยั่วจะยอม เธอไม่หนีห่างแต่ยังกดหน้าให้แนบชิดเข้าไปอีกจนได้ยินเสียหายใจติดขัดของอกคนนั้นแหละเธอถึงยิ้มออก
"เฮีย" มือที่พยายามดันหัวซุกซนออกออกหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงเรียก
"อะไร" เสียงทุ่มแหบพร่าถามออกมาสั้น ๆ
"หนอนเฮียมันขยายตัวจนแข็งแล้วอ่ะ"
".....!"
ผลั่ก!
ตุบ! จากที่ตอนแรกสิงห์แค่ดันตัวคนอ้วนออก แต่พอได้ยินประโยคนี้ของจำปี ร่างสูงก็ไม่รอช้ายกเท้าขึ้นถีบสาวน้อยร่างใหญ่ตกเตียงไปเลย....
"โอ้ยยยย เฮีย เจ็บนะเนี่ยถีบมาได้ไง อูย" จำปีที่ถูกลูกถีบของสิงห์ถีบจนกลิ้งตกเตียง ครางโอดโอยน้ำตาเล็ดอยู่ข้างเตียง สองตาที่คลอหน่วงไปด้วยน้ำตามองค้อนใส่คนที่รวบผ้าห่มบนเตียงมาปิดส่วนสงวนของตัวเองไว้
"ก็ใครบอกให้เอ็งทะลึ่ง เป็นผู้หญิงแท้ ๆ พูดออกมาได้ไง ไม่อายหน่อยเหรอ!" ผู้ชายตัวใหญ่ หน้าตาหล่อเหล่าคนนี้กำลังหน้าแดงจัดจนลามไปถึงใบหูและลำคอ
"ก็แค่แซวเล่นไหม อูย ถีบมาแบบนี้สะโพกหักแล้วมั้ง" จำปีประคองตัวเองกลับขึ้นมานั่งบนเตียง มือก็ยังกุมบั้นเอวที่ตกลงไปกระแทกพื้นเมื่อครู่ที่ยงคงความเจ็บไว้อยู่
"สมน้ำหน้า" จำปีมองคนพี่ที่เอาผ้าห่มมาห่อตัวเองไว้ไม่ต่างอะไรกับดักแด้ก็นึกขำในใจ สรุปนี้เธอมานอนค้างบ้านผู้ชายทั้งที่เธอควรจะเป็นคนหวงเนื้อหวงตัวแต่กลับเป็นผู้ชายตัวใหญ่คนนี่เสียนี่ที่ทำหวงตัวเป็นสาวน้อยไปแล้ว
"ชริ สรุปยังไงคืนนี้ยังไงหนูก็จะนอนที่นี่" จำปีไม่สนว่าอีกคนจะคิดยังไง เพราะยังไงคืนนี้เธอก็จะเอาความหน้าด้านเข้าสู้จนกว่าจะได้นอนที่นี่นั้นแหละ
"เอ็งนี่นะ เออ ๆ แต่มีข้อแม้ เอ็งต้องนอนพื้น แล้วห้ามขึ้นมาบนเตียงเฮียเด็ดขาดเข้าใจไหม" สิงห์ไม่อยากต่อล้อต่อเถียงเพราะถ้าเถียงสู้กับคนอย่างจำปี ยังไงเขาก็แพ้ ดังนั้นการไม่ดันทุรังเถียงต่อไปจึงเป็นทางออกที่ดีที่สุด แต่การที่จะนอนห้องของเขามันก็ต้องมีกฎการอยู่ร่วมกัน เพื่อป้องกันเหตุไม่คาดฝันที่อาจจะเกิดจากตัวเขาหรือไม่ก็คนตัวอ้วนที่กำลังยืนกอดอกฟังเขาอยู่ตอนนี้
"ก็ได้ เอาแบบนี้ก็ได้"จำปีตอบรับอย่างง่ายดาย อย่างน้อยการได้นอนร่วมห้องกับอีกคนก็ทำให้เธอได้ทำภารกิจการ "อ่อย" อีกคนได้ง่ายมากขึ้น มีไม่ได้เธออาจจะฟลุ๊คได้สิงห์เป็นผัวคืนนี้เลยก็ได้
หุหุ คิดแล้วมันก็สุขใจสาวอ้วนคนนี้เสียจริง
***