***โปรยปราย***
“ลืมไปแล้วเหรอว่าคุณขายที่แปลงนี้ให้ผม คุณมีโฉนดใช่ไหม ผมก็มีเหมือนกัน นอกจากโฉนดผมยังมีลายเซ็นและบัตรประชาชนของคุณอีกด้วย ความจำเสื่อมหรือปัญญาอ่อนกันแน่!” เมื่อถูกใส่มาเป็นชุด ต้นหมื่นก็ไม่ยอมเช่นกัน
“พูดบ้าอะไร! ที่ดินอะไร ใครขาย!”
“คือแบบนี้ครับคุณแสน...” วิชัยทำท่าจะอธิบาย แต่ถูกแสนรักขัดขึ้น
“หยุดพูดไปเลย ฉันจะคุยกับคนที่ชื่อต้นหมื่นคนเดียวเท่านั้น รวมหัวกันใช่ไหม ได้ งั้นก็เข้าคุกไปหมดนี่แหละ ที่แปลงนี้เป็นของฉัน ฉันเป็นเจ้าของที่ถูกต้องตามกฎหมาย รีบขนของออกไปดีกว่า”
“ปัญญาอ่อนจริง ๆ ด้วย ว่าแล้วเชียวทำไมถึงรีบขาย ผมซื้อที่แปลงนี้ไว้นานแล้ว ป้าคุณเป็นคนเอามาขายให้ผม จะดูเอกสารไหม ไหนล่ะโฉนดของคุณ คุณมีผมก็มี เอามาเทียบกันเลยดีกว่าว่าของใครจริง ของใครปลอม!”
“ไอ้บ้า! พูดอะไรของคุณ ป้าฉันไม่มีทางทำอย่างนั้น ท่านไม่เอาที่ของฉันมาขายแน่นอน เลวที่สุดใส่ร้ายแม้กระทั่งคนแก่ อยู่มานานใช่ไหมคิดจะใช่ช่องโหว่ของกฎหมายยึดที่ฉันใช่ไหม หน้าด้านที่สุด”
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
นิยายเรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของนักเขียน ชื่อตัวละครในเรื่องถ้าไปสอดคล้องกับท่านใด ต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วยนะคะ
@สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ ไม่อนุญาตให้แสกน ทำซ้ำ ดัดแปลง หรือคัดลอกเนื้อหาของหนังสือ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของลิขสิทธิ์เท่านั้น
ติดต่อมณีภัทรสรได้ที่
Facebook: somtawin Yunan
เพจ : มณีภัทรสร สไบนาง นามปากกา
Guest
