Born to be..เลือกเกิดไม่ได้ ก็ขอเลือกที่จะเป็น 18+ (แก้ไข้ วรรคตอน เรียบร้อยแล้วจ้า

Y

Born to be..เลือกเกิดไม่ได้ ก็ขอเลือกที่จะเป็น 18+ (แก้ไข้ วรรคตอน เรียบร้อยแล้วจ้า

Born to be..เลือกเกิดไม่ได้ ก็ขอเลือกที่จะเป็น 18+ (แก้ไข้ วรรคตอน เรียบร้อยแล้วจ้า

shurong

Y

5
ตอน
7.39K
เข้าชม
86
ถูกใจ
0
ความคิดเห็น
39
เพิ่มลงคลัง

ดีน หรือ ภูมินร์ บินกลับไทย หลังจากสำเร็จการศึกษา จาก มหาวิทยาลัย โคลัมเบีย กลับมาพร้อมกับหัวใจที่แหว่ง วิ่น เมื่อ เพื่อน นศ. สาวชาว เวียดนามบอกเลิก อย่างไม่ใยดี เพียงเพราะเธอ ต้องกลับไป ลงสมัครประกวดนางงาม เธอบอกว่านั่นมันเป็นฝันอันสูงสุดของสาวๆเกือบค่อนโลก เมื่อเธอมีโอกาส เธอเองจำต้องคว้ามันไว้ แต่เปล่าหรอก มันเป็นแค่ข้ออ้างที่เธอทิ้งเขาไปคบ คนใหม่ เงินบาท หรือจะสู้ เงินดอลล่าร์ได้ เพื่อนชายชาวจีนพูดกับเขาแบบนี้ มันเกี่ยวกับค่าเงินบาท เงินหยวน ด้วยหรือไง วะ เพื่อนเขาได้แต่ตบ บ่า เบาๆ แล้วเดินไปพร้อมกับ แฟนสาว ผมบอลด์ เมิงก็เป็นไปกับเธอด้วยหรอ เพื่อนชาย ส่งยิ้มให้เขา พร้อมกับเอ่ยว่า

กลับเมืองไทยเมื่อไหร่ เดี๊ยวจะไปส่ง...
แม่ครับ ผมถึงเมืองไทยแล้วนะ แล้วนี่ผมจะไปนอนที่ไหนครับ บ้านเรา ยังอยู่ที่เก่ารึเปล่า อะไรนะ ปล่อยเช่าไปแล้ว

ดีน เดิน วนไปวนมาขณะที่คุยสาย กับแม่

ได้คับ เดี๊ยวผมรอ ครับแม่

คุณยินส์ คะสายนอก ค่ะ เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นภายในห้องทำงาน

ครับ อ้อครับ คุณน้า สิงค์โปรเป็นไงบ้างครับ อืม.. ได้ครับ ผมเลิกงานพอดี คุณแม่ ยังครับ ยังสอนอยู่ ได้ครับเดี๋ยวผมจัดการให้ ไม่เป็นไรครับ พี่โย ไม่ได้เจอมาพักแล้วครับ เห็นบอกกับแม่ว่า มี บรรยายพิเศษ ครับเรียบร้อยแล้วเดี๋ยว ยินส์ โทรกลับ

ขอบคุณมากครับพี่ อืม ไม่เป็นไรหรอก อ่ะนี่กุญแจ

ดีน ลากกระเป๋าใบใหญ่เข้าห้องทันทีเมื่อเปิดประตู ห้องเพิ่งทำความสะอาดไปเมื่อเดือนที่แล้ว

ดีน นายอยู่ได้มั้ย..

ชายหนุ่มเดินไปรูดผ้าม่าน เปิดรับแสง ได้ครับ ยินส์ แอบมอง เด็กหนุ่ม

นี่เราใช่ลูกคุณน้า ปทุมจริงหรอ เคยเห็นนายตอน ตัวแค่เนี๊ยะ

ชายหนุ่ม ทำมือระดับเอว

โห่... พี่ก็เกินไป แต่ผมเกือบลืมพี่ไปแล้วนะ จำได้ลางๆ เอาเหอะ

ไม่ต้องนึกหรอก เก็บของแล้วก็พักผ่อนได้แล้ว

เออพี่ครับ ผมจะไปกินข้าวได้ที่ไหน..

ยินส์พาเด็กหนุ่ม ออกมาทานข้าว ร้านอาหารในห้างสรรพสินค้าที่อยู่ใกล้ๆ คอนโด

แม่นายตกใจมากนะ นายกลับมาก่อนหรอ ตกลงเรียนจบ..

จบสิพี่ ไม่ได้เกรียตินิยม ก็จบนะ

แล้วทำไมไม่อยู่รับปริญญา

ดีน รวบช้อนทันที

จะอยู่ทำไมอ่ะ..ครับ

ยิ่งนึกถึงสาวเวียดนามที่ทิ้งเขาไปก็ยิ่งปวดใจ

อ้าวทำไมหล่ะ ยินส์ถามต่อ

ชั่งเหอะพี่ อืมแล้วนี่เรามีเงินใช้รึเปล่า ดีน

เด็กหนุ่มนั่งมอง มือถือ เขาลืมนึกไปว่าเลิกกับแฟนสาวแล้ว และที่นี่ก็กรุงเทพฯ

ครับพี่ ดีน เงยหน้า พี่ว่าไงนะ

พี่ถามว่ามีเงินใช้รึเปล่า กลับมาแบบนี้

ผมมีเงินเหรียญ ติดตัวอยู่บ้างครับ อือ พี่ครับ ...

อะไร ยินส์มองหน้า แต่แล้วเด็กหนุ่ม ก็เงียบไปอีก

ค่าตั๋วไปเวียดนามนี่แพงไหม ไปกี่วัน มีที่พักแล้วรึยัง ชั่งเหอะ พาผมไปเปิดบัญชีเงินฝากหน่อยสิพี่ ผมจะได้แลกเงินด้วย

ทั้งคู่จึงพากันไปยัง ธนาคารภายในห้างฯ


หลังจากทั้งคู่เดินออกจากธนาคาร มา ก็เจอเข้ากับ ชายหนุ่มอีกคน

ขอโทษนะครับ มีเวลาให้ผมสักครู่ไหม

มีอะไรหรือครับ ยินส์เอ่ย

ชายหนุ่มคนดังกล่าส่งนามบัตรให้กับ ยินส์ และ ดีน

สกาย ไฮนด์ โมเดลลิ่ง ครับ ขอผมคุยกับคุณสัก 5 นาทีได้มั้ย ผมหรอ

ดีน มองหน้า ยินส์ ผมเห็นคุณทั้งสอง ตั้งแต่ในร้านอาหารแล้วครับ สนใจจะมาร่วมงานกับเรามั้ย

ผมเนี่ยนะ...

คืออย่างนี้ครับ.. ยินส์พูดตัดบทปฎิเสธไป แล้วพา ดีน เดินจากมา

ทำไมหล่ะพี่ยินส์..

กลับเถอะ พวกต้มตุ๋น หน่ะหากินกันแบบนี้ ดีนยังคง หันกลับไปมองชายหนุ่มที่เขาเดินจากมา



คืนนั้น ยินส์นั่งนึกถึงเรื่องราวในอดีต ที่เขาได้มาเจอกับดีน คุณพ่อของดีนเลิกกับแม่ น้าประทุมเลยพาดีน มาฝากไว้ที่บ้านเพราะ คุณแม่ของยินส์เป็นครู แม่ดีน ทำงานเป็นพนักงานบริษัท ตำแหน่งเลขา ต้องเดินทางตามเจ้านายไปทำงานด้วย โดยทิ้งดีน ไว้ที่บ้านเขาบ่อยๆ ยินส์เลยต้องสอนการบ้าน ดีน เกือบทุกวัน เด็กน้อยเลยกลายเป็น น้องเล็กสุดของบ้าน ดีนห่างกับ ยินส์ 5 ปี โตเป็นหนุ่มแล้วหรอเนี่ย น้องเล็ก เสียงมือถือของชายหนุ่มดังขึ้น ครับน้า น้องเข้าห้องไปแล้วครับ ทุกอย่างเรียบร้อยดี โตขึ้นมากจนผมจำแทบไม่ได้ครับ ถ้าไม่ได้รูปที่น้าส่งไฟล์มาให้คงแย่ อืม ไม่เห็นพูดถึงเลยนะครับ ได้ครับผมจะบอกให้ ยินส์เดินมาเห็นสมุดเงินฝากของ ดีนที่วางอยู่บนโต๊ะ

อ้าว.. นี่เราหยิบติดมือมาหรอเนี่ย

เสียงกริ่งที่หน้าประตูห้อง ดีนเดินไปเปิดประตู แล้วเข้ามาจัดการกับแชมพูที่อยู่บนศีรษะในห้องน้ำ

ดีน พี่เอาสุมดเงินฝากนายไปหน่ะ เอานี่ พี่เอามาคืน..

ผมสระผมอยู่พี่ เดี๊ยวออกไปคุย..

ยินส์แอบมองรอดประตูห้องน้ำที่เปิดแง้มไว้ เห็นแผ่นหลังของเด็กหนุ่ม เขาจึงรีบเดินผ่านไปอย่างรวดเร็ว

ทำไมไม่ปิดประตูห้องน้ำ ยินส์เอ่ย

ปิดทำไม อยู่ที่โน่น ประตูห้องน้ำ ผมไม่มี..

ยินส์เบิกตาโพรง กลืนน้ำลายก้อนโตทันทีที่ได้ยิรชายหนุ่มพูดอย่างนั้น

ประตูห้องมีแล้ว ประตูห้องน้ำไม่จำเป็นอ่ะ

เด็กหนุ่มเดินเอาผ้าเช็ดหัวออกมายืนอยู่ข้างหลัง ยินส์ได้กลิ่นแชมพูอ่อนๆ โชยมา เขารีบ เขยิบห่างออกไปทันที ดิน เปิดกระเป๋า ลื้อเอาเสื้อผ้าออกมาใส่ แล้วเขาก็ใส่มันตรงหน้า

ชายหนุ่ม เห้ย นี่ ...

อ้าว ตกใจอะไรพี่..

พร้อมกันสะบัดผมแรงๆ ไล่น้ำที่เปียกอยู่ออก ดีนมองหน้าชายหนุ่ม

พี่ครับน้ำห้องผมไหลไม่แรงเลย

งั้นหรอ เดี๋ยวแจ้ง ช่างให้มาดู

คอนโดนี่แม่ผมซื้อไว้นานรึยังอ่ะ

เกือบปีแล้วมั้ง.. แล้วนี่เรียนจบแล้ว คิดไว้รึยังว่าจะทำอะไร

ดินทิ้งตัวนอนลงที่โซฟาตัวยาว ยังอ่ะ ขี้เกียจ พร้อมกับเอ่ยไปว่า

เรียนจบแล้ว ขอพักยาวๆซัก เดือน สองเดือนก่อน

นานไปรึเปล่าห๊ะยินส์เอ่ย

ผมอยากเที่ยวกรุงเทพ เมืองไทย จากไปตั้งแต่ 6 ขวบ พี่ แค่นี้ไม่นานหรอก ผมอยู่นั่น สิบกว่าปีนานกว่านี้อีกนะ

อ่ะกุญแจรถ นายมาก็ดีแล้ว เก็บไว้ให้ดีหล่ะ รถของคุณน้า ซื้อเอาไว้เวลามาพักที่กรุงเทพ ไม่ค่อยได้ใช้ คุณแม่นายฝากให้พี่เก็บไว้ให้ อ้าว หลับก็ไม่บอก

หันไปอีกที ดินลับคาโซฟาไปแล้ว ดีนครับ ดิน ชายหนุ่มเรียก

ไม่ไปนอนในห้องหล่ะ..

ไม่เอาอ่ะตรงนี้กำลังสบาย

ก่อนชายหนุ่มเดินออกจากห้อง ยินส์จับศีรษะเด็กหนุ่มเอาหมอนหนุน แล้วดึกผ้าห่มคลุมให้ก่อนจะก้าวออกจากห้องไป

ครับแม่ ลูกคุณน้า บินกลับมาแล้วครับ นอนอยู่ห้องมั้งครับแม่

ดูน้องเขาด้วยนะ ช่วงนี้ใกล้จะสอบแม่ต้องคุมเด็ก ไว้สอบเสร็จพาน้องมาบ้านเรานะลูก โทรหา พี่โย กับ แยม ด้วยนะ แล้วเป็นไข้ หายดีรึยัง

หายแล้วครับ แม่ก็พักผ่อนบ้างนะ คุณพ่อโทรหาผมเมื่อ 2 3 วันก่อน ฝากบอกแม่ว่าไม่ต้องห่วง ผมมีสายเข้าครับแม่ น้องเล็กโทรมา แค่นี้ก่อนนะครับ

อ้อ ว่าไงดิน .. ห๊ะ แล้วนายเป็นอะไรรึเปล่า นายรอพี่อยู่ตรงนั้นนะวางสายจากเด็กหนุ่มแล้ว ก็รีบขับรถไปหา ดินทันที

จะเป็นอะไรรีเปล่าน้า... ชายหนุ่มได้แต่คิด พร้อมกับเหยียบคันเร่งให็เร็วขึ้น

ไม่ช้า ยินส รีบบึ่งรถมาหา ดีนทันที ริมถนนสาย ย่านธุรกิจสายหนึ่ง ดิน ขับรถชน ดีที่ไม่มีคนเจ็บ ยินส์กวาดสายตา มองหาเด็กหนุ่ม ตำรวจเข้ามาบอกให้เลื่อนรถไปจอดริมฟุตบาธ

ดิน นายเป็นอะไรรึเปล่า บาดเจ็บตรงไหนมั้ย ชายหนุ่มเอ่ยอย่างร้อนรน

ไม่ครับ พี่

แล้วมันเกิดอะไรขึ้นเล่าให้พี่ฟังสิ ดิน

คือผมสับสน ซ้ายขวานิดหน่อยครับ เด็กหนุ่มตอบ

หลังจากที่ ยินส์จัดการธุระ เรื่องรถ เรื่องประกันเรียบร้อยแล้ว

เดี๋ยวรบกวนคุณช่วยขับรถไปอู่ซ่อมให้ด้วยนะครับ มีอะไรติดต่อผม ตามนามบัตรนี้นะครับ

ไปดินขึ้นรถ ยินส์เอ่ย

ดีนขึ้นรถอย่างว่าง่าย

อ่ะใบขับขี่นาย พี่ว่านายต้องเปลี่ยนมาใช้ใบขับขี่ของบ้านเราแล้วหล่ะ

แล้วผมต้องทำยังไงอ่ะพี่

อืม.. เอาไว้ว่างๆพี่จะพานายไปทำ ชื่อดิน หรอ

อ้อ ครับ ไปอยู่ที่โน่น เลยเปลี่ยนสระ อิ เป็น อี

อืม ก็เพราะดี พี่เรียกนาย น้องเล็กๆ จนลืมไปเลยว่านายชื่อ ดิน จี้นั่น นายยังเก็บไว้อยู่หรอ

เด็กหนุ่มก้มมองจี้ห้อยคอเหล็กอันเล็กๆ ที่ยินส์จะทักตั้งแต่เมื่อคืนก่อน

แล้วพี่อ่ะ โยนมันทิ้งไปแล้วดิ่ ใช่มะ

ยินส์ พับแขนเสื้อเชิ้ตข้างซ้ายขึ้น เผยให้เห็น สายหนังที่คล้องจี้ J D

แล้วนี่นายออกมาก่อเรื่องนี่จะไปไหน..

ผมจะไปหาเพื่อนครับมาจากไต้หวัน มันว่าบินมาเที่ยวเมืองไทย เลยอยากจะไปแจมกับมันด้วย

ทำซ่าส์นะ ไม่ได้อยู่ไทยตั้งสิบปี อยู่ๆกับ ทะลึ่งขับรถ พรวดพราด มาเฉี่ยวชนแบบนี้

แหมม พี่ กูเกิ้ล แมพ มีไว้ทำไม

เห้ย.. พี่ว่า ชิวิตอย่า ติด แอพ ให้มากเลย พึ่งพาอะไรไม่ได้หรอก มาจะไปไหน เดี๊ยวพี่จะไปส่งนายเอง

ดีน เที่ยวกรุงเทพ กับ อี้ฟ่านเพื่อนชาวไต้หวัน กันตลอด อาทิตย์ ขึ้นเหนือ ลงใต้ จนมา จบทริปที่ กรุงเทพ ในผับ คืนก่อนส่งเพื่อนกลับไต้หวัน ดีน บังเอิญมาเจอกับ ชายหนุ่มคนที่ให้นามบัตรเขาไว้เมื่อหลายวันก่อน อ้าว พี่ ชายหนุ่มหน้าตาดี อีก 4 5 คน หันมอง

ว่าไงครับน้อง นั่งด้วยกันสิ

อ้อ..ไม่หล่ะครับพี่ ขอบคุณ.. ผมมากับเพื่อน

น้องนี่ มีเพื่อน มีพี่หน้าตาดี แบบนี้เยอะมั้ย

อี้ฟ่านเอ่ยถาม อะไรๆ แปลๆ

เห้ยย นี่น้อง พูดจีน ได้หรอ

ดีนพยักหน้า ก็พอได้ครั..

บ อี้ฟ่าน กระตุกแขน ให้ดีน เดินไปตรงกลุ่ม สาวๆที่นั่งมองคนทั้งคู่อยู่

ดูโน่นๆๆ ไปโน่นเหอะหว่ะ สาวเพียบ

หมับ ใครคนนึงคว้าแขน ดีนไว้ นั่งคุยด้วยกันก็ได้ครับ

ดีนตกใจ เอ่อ คือพี่ครับ

เขาพยายามแกะมือที่กำแขนเขาจนแน่นออก

ชื่ออะไรครับ ผม น๊อต

ดิน ครับ

ปล่อยน้องเขาไปกับเพื่อนเถอะ ถ้าสนใจก็ติดต่อมาคุยกันครับ พี่ เบส ยินดีที่ได้รู้จัก ชายหนุ่มส่งยิ้มให้

พี่ไปเจอ ที่ไหนอ่ะ หน้าตาดีมากเลยนะ

เจอในห้างฯ กินข้าวอยู่กับเหมือนจะพี่นะ เห็นเรียกพี่ๆ ทุกคำ

เด็กใครรึเปล่าพี่เบส

ไม่น่าจะใช่ เพิ่งกลับมาเมืองไทย ได้ยินตอนคุยกันในร้านอาหาร

ขนาดแสง สลัวๆ ออร่า ยังเจิดขนาดนี้ เจอกันกลางวันนี่ ใจผม พังแน่พี่

เห้ย นายก็พูดเกินไปรึเปล่า ...

แต่ก็นั่นแหล่ะ เด็กคนนี้ก็น่าสนใจจริงๆ ชายหนุ่มคิด

เสียงโทรศัพท์ ปลุกให้ ยีนส์ตื่นมากลางดึก รปภ ต้องพยุงร่าง ดีนมาส่ง และโทรให้ชายหนุ่ม มาเปิดประตูห้องให้ ดีนกลับมาในสภาพ เมาปลิ้นจน แทบประคองตัวไม่อยู่ รปภ เล่าว่า มีเพื่อนมาส่ง แต่เพื่อนคุณ ดิน พูดจีน เออ คงจะคุยกันรู้เรื่อง ก็ดูสภาพสิ

ขอบคุณมากครับ ยินส์เอ่ยหลังจาก รปภ เดินออกจากห้องไปแล้ว

ดิน.. นายรู้สึกตัวรึเปล่า ยินส์เขย่าตัวเด็กหนุ่มแรงๆ หลายที ไปนอนที่ห้องนะ ยินส์ ผลักประตูห้อง

เห้ย ดีๆสิ ดินผลักชายหนุ่มออก ทำให้เขาและ ดินเซล้มลงบน เตียง เอ๊ะ แล้วนี่อะไรชายหนุ่ม หยิบที่รองแก้วเหล้า 4 5 ใบ มีเบอร์โทรด้วย น๊อต เจท บัส เชน เขามองไปที่ เด็กหนุ่มตรงหน้า ดินดึงผ้าห่มขึ้นคลุม

พี่.. ออกห้องแล้วปิดประตูให้ผมด้วยนะ เด็กหนุ่มเอ่ยด้วยเสียงอ้อแอ้ เต็มที

แล้วนี่นายจะไม่อาบน้ำหรอ

อาบพรุ่งนี้ทีเดียวเลย

แล้ว ยินส์เหลือบมองไปเห็นรองเท้าผ้าใบที่ยัง คาเท้าเด็กหนุ่มอยู่ เขาจึงถอดมันออก ความรู้สึกเดิม มันหวนกลับมาอีกครั้ง เมื่อตอนดินยังเด็ก แม่ยินส์ รับงานสอนพิเศษตามบ้าน จึงทำให้ต้องกลับบ้านดึก โย พี่ใหญ่ จึงมีหน้าที่ พาน้องๆเข้านอน เนื่องจาก โยโตเกินกว่าที่จะนอนรวมกับน้องได้ และแยม ก็เป็นเด็กผู้หญิง โยและแยมจึงต้องแยกห้องนอนกัน ส่วน ดินกับยินส์ นอนรวมกันที่ห้องคุณแม่ วันนี้คุณแม่กลับดึกนะ เราเข้านอนกันเหอะ ดินกับน้องเล็กนอนที่เตียงอีกมุมของห้อง

พี่ยินส์ครับ ไม่ต้องปิดไฟนะ ผมกลัว ดินไม่ชอบความมืด เสียงเด็กน้อยเอ่ยแล้วโย พี่ชายคนโต ก็เปิดประตูเข้ามา

นอนกันได้แล้วนะ พี่จะปิดไฟ..

พรึ่บ.. แสงสว่างในห้องพลันดับลง ดินรีบวิ่งขึ้นที่นอนทันที

พี่ๆๆ ผมกลัวๆมันมืดๆๆเปิดไฟๆ..

ยินส์ตรงไปที่หัวเตียงนอนของแม่ทันทีแล้ว เปิดโคมไฟเล็กๆ

อ่ะ ..ทีนี้เราก็นอนกันได้แล้วนะ พี่ชายหันไปปลอบโยนน้องพร้อมกับ พากันเข้านอน

ภาพที่น้องเล็ก นอนกอดก่ายพี่ชายตอนนั้น มันเป็นภาพที่ ยินส์ไม่เคยลืมเลย ถึงแม้ว่าในทีสุด ในเวลาต่อมา ดิน ต้องถูกส่งไปเรียนเมืองนอก โดยคุณพ่อที่เลิกกับแม่ของดินไป มาพาน้องเล็กจากเขาไป ในตอนนั้น ดินร้องไห้ งอแง ไม่ยอมไป

พี่ครับ ผมไม่อยากไปๆ ฮือๆๆ พี่ยินส์ครับ ฮือๆๆ...

คุณพ่อดินอุ้มดินไว้แทบอก โดยที่คุณแม่ของยินส์เองก็ทำอะไรไม่ได้

พี่ ครับ ขอบคุณมากที่พี่ช่วยดูแลลูกชายผม

เด็กยังเล็กอยู่เลย เธอจะหอบพาเขาไปลำบากอยู่ต่างบ้านต่างเมืองทำไม หล่ะ ภูว์

ลูกเป็นของผม ยังไงผมทิ้งเขาไว้ที่นี่ไม่ได้หรอก

แม่ครับๆ น้องไม่ไปไม่ได้หรอครับแม่ น้ำตารื้นขึ้นเต็มหน่วยตา ยินส์

ให้น้องอยู่กับเราไม่ได้หรือครับแม่ นะครับน้า เด็กหนุ่มเอ่ย

ฮืออๆๆ ผมไม่ไป ดินไม่ไปดินจะอยู่กับป้า..ไม่ไปๆ

ไปอยู่กับพ่อนะลูก ขอบคุณ คุณพี่มากครับ ชายหนุ่มเอ่ย

แล้ว ปทุมรู้เรื่องนี้รึเปล่าภูว์

ผมบอกเธอไปแล้วครับว่าจะพาลูกไป ถ้าเธอจะแต่งงานใหม่ลูกต้องไปอยู่กับผม

จนใจที่แม่ของยินส์จะพูดอะไรอีกต่อไปได้อีก มือน้อยๆที่ยื่นมาหา ให้พี่ชาย

พี่ๆ พี่ยินส์ ช่วยผมด้วยผมไม่ไป..

ดินดิ้นอยู่ในวงแขนของพ่อ ยินส์เองก็มองหน้ามารดา แม่ครับ... เด็กหนุ่มเอ่ยพร้อมกับน้ำตานองหน้าแล้ว ไม่มีเสียงร้องมีเพียงน้ำตาเท่านั้น เขาต้องยืนมอง น้องน้อยจากเขาไปแล้วจริงๆหรือ

น้องต้องไปอยู่กับพ่อแม่ของเขานะยินส์ อยู่กับเราไปตลอดไม่ได้หรอกลูก

ยินส์ยกมือปาดน้ำตา จนเวลาผ่านมา เขาเกือบลืมน้องน้อยคนนี้ไปซะแล้ว นายกลับมาแล้ว ยินส์เอ่ยเบาๆก่อนเดินออกจากห้องไป

 

พ่อยินส์เป็น นายทหารชั้นผู้ใหญ่ ระดับนายพล แต่ไม่ได้อยู่กับแม่ มาหลายปีเหตุเพราะแยกไปอยู่กับครอบครัวใหม่ แต่บิดาเขาก็ยังคงแวะเวียนมาหาอยู่เรื่อยๆ ซึ่งแรกๆคุณแม่ของยีนส์ นั้นเสียใจมาก ยินส์แอบเห็นแม่ร้องไห้อยู่บ่อยๆ

แม่ครับ.. เมื่อยินส์เอ่ย เขาก็โผตรงเข้าสวมกอดแม่ เหมือนทุกครั้ง พี่ ชายเป็นนายแพทย์ ใหญ่ ต้องประจำอยู่ที่ รพ นานๆจะกลับบ้านมาซักครั้ง สองครั้ง ส่วนพี่สาว น้าประทุม พาเธอไปทำงานด้วยอยู่ที่ สิงค์โปร จะโทรคุยกับแม่อยู่บ่อยๆ ยินส์เองก็แยกออกมาอยู่ข้างนอกได้ไม่นาน เพราะมันสะดวกใกล้ที่ทำงาน แต่เขาก็กลับบ้านบ่อย กว่าพี่ชายซะอีก แม่ปาดน้ำตาแล้วเอ่ยถามว่า

อยากกินอะไรลูก เดี๊ยวแม่จะไปตลาด โทร ตามพี่โย ให้แม่ที แม่ไม่ได้คุยกับพี่เขานานมากแล้ว

ครับเดี๋ยวผม โทรหาพี่โย คืนนี้ผมนอนห้องแม่นะครับ

มารดายิ้ม อ่อนโยน

โตป่านนี้แล้ว เตียงนั่นก็ไม่ยอมให้แม่ทิ้งไปซะที จะเก็บไว้ทำไมกันลูก

ผมอยากเก็บความทรงจำดีๆเอาไว้ครับแม่

แม่ครับ ผมหิว อีกเสียงเอ่ยขึ้น

อ้าว โย มายังไงลูก..

ยินส์โทรหาตั้งแต่เมื่อวานครับ ผมว่าง 2 3 วัน

ลูกชายคนโตเข้าสวมกอดมารดา

มาก็ดีแล้วลูก ขับรถให้แม่หน่อยสิ ไปตลาดกัน

เออ.. ยินส์ แอร์ที่ห้องแม่ ไม่เย็นนะลูก

ครับ เดี๊ยวผมดูให้

ขาดยัย แยม.. มารดาเอ่ย

น้องโทรหาผม บอกงานยุ่งๆครับ เคลียร์งานได้ จะรีบบินกลับมา แม่เป็นไงบ้าง ไปตรวจสุขภาพมารึยังเนี่ย เสียงลูกชายคนโตคุยกับแม่พร้อมกับพากันเดินออกจากบ้านไปตลาด

ภาพท่านวาดท่านนายพล ยังคงแขวนอยู่ที่ผนังห้อง มีแต่ภาพที่อยู่ที่บ้าน ยินส์ได้แต่ส่ายหน้า รู้สึกไม่ดี ที่เห็นแม่ต้องร้องไห้แบบนี้ เขาทำได้ก็แค่สวมกอดมารดา ยินส์มาหยุดอยู่ในห้องนอนของมารดา เหมือนกับวันเก่าๆมันหวนกลับมาอีกครั้ง

ดินนี่ ถุงเท้านาย ใส่ซะ..

ยินส์ต้องหันมาจัดการสวมเสื้อผ้าให้น้องเล็กพร้อมกับกางเกง

เสร็จกันรึยังหล่ะ คุณแม่ กับพี่ รออยู่นะ เสียงพี่สาวตะโกนบอก

ไปเร็วๆเลย พี่แยมเรียกแล้ว อ่ะกระเป๋านาย ยินส์ดันตัวเล็กให้ออกวิ่งนำหน้าไปที่รถ

ทุกคนในบ้านพอได้เห็นหน้า ดินก็อดขำไม่ได้ ฮ่าๆๆๆ

ใครทาแป้งให้น่ะ ดูซิ มันไปกองรวมกันที่ตาหมดแล้ว ไปๆขึ้นรถ กันลูกเดี๊ยวสาย

ชีวิตเด็กใน กรุงเทพฯ บนโลกนี้มันช่างอยู่ยากเหลือเกิน ยินส์นั่งป้อนข้าวเหนียวหมูปิ้งให้ ดิน คนอื่นก็จัดการข้าวเหนียวหมูปิ้ง เป็นมื้อเช้าที่เร่งรีบมากในของทุกๆวันของ นักเรียนที่ต้องใช้ชีวิตหมดไปกว่าครึ่ง ในรถบนท้องถนนที่ การจราจรติดขัดอย่างนี้

แม่ครับ ผมว่าคราวหน้าเป็นโจ๊กบ้างนะแม่ ผมติดคอ โยพี่ชายคนโต เอ่ย

อ้อได้จ้าลูก

อ่ะ น้ำ โยส่งขวดน้ำให้น้อง ดินยกขึ้นดื่มทันที

ดินจ๊ะ เดี๊ยววันนี้คุณแม่เธอจะมารับเธอกลับบ้านนะ

ยินส์มองหน้าน้องน้อยทันที วันศุกร์ น้าประทุมจะมารับ ดินกลับไปอยู่บ้าน ชั่งเป็นศุกร์ที่ ยินส์ไม่ชอบเอาเลย อ่ะพี่ ดินส่งไม้หมูปิ้งให้ กินเถอะ พี่อิ่มแล้ว..

บนโต๊ะทานข้าว
ไหนๆ เอารูปน้องเล็กมาดูหน่อยสิ โยเอ่ย

โตขึ้นมากเลยหรอยินส์ ครับ 20 แล้วนะแม่

โห มันหล่อนะแม่ ดูสิ

อืม หล่อเหมือนพ่อของเขาจริงๆน่ะ ว่างๆพามาบ้านสิยินส์ มารดาเอ่ย

ครับ เสียงเปิดประตู ทุกคนหันมอง

คุณพ่อ ทำไมไม่บอกผมครับ จะได้ขับรถไปรับ โยเอ่ย

ยินส์รวบช้อนวางลงทันที

อิ่มแล้วหรอยินส์

ครับแม่ ผมจะขึ้นไปดูแอร์ที่ห้องแม่นะครับ

ทานข้าวนะครับพ่อ ทานข้าวค่ะคุณ

ท่านนายพลรู้ดีว่า ยินส์ อึดอัดที่ต้องเจอหน้า ยินส์เคยโทรไปหา ท่านนายพล ตอนท่านอยู่ บ้านเล็ก บอกว่าทำไมพ่อต้องทำให้แม่ร้องไห้ แม่ร้องไห้ทุกวันเพราะพ่อ พ่อคงมีความสุขดีนะครับ อย่ามาบอกให้ผมต้องทำนั่นทำนี่ เป็นนั่นเป็นนี่อย่างที่พ่อต้องการ มีเพียงลูกชายคนโตเท่านั้นที่เข้าใจ ท่านนายพล

เป็นไงบ้างลูก งานที่ รพ ทำเอาไม่กลับบ้านเลยหรอโย

เป็นอาจารย์หมอแล้วครับ แล้วยุ่งมากเลยครับพ่อ

แล้ว ลูกสาวพ่อหล่ะไปไหน

แยมบอกจะกลับมา สิ้นเดือนครับพ่อ พ่อครับ ยาก่อนอาหาร ต้องทานประจำนะ อืมๆ ยาหมดเมื่อไหร่ โทรบอกผมด้วย

ทานข้าวค่ะคุณ บิดายังคงมองขึ้นไปชั้นบน

ว่าไง แอร์ซ่อมได้รึเปล่า .. โยเอ่ยพร้อมกับยืนมองน้องชายที่อยู่บนบันไดเปิดดูเครื่องปรับอากาศอยู่

ไม่ได้ก็ซื้อใหม่สิพี่ แอร์นี่เก่ามากแล้ว แม่ก็ยังทนใช้ให้กินไฟอยู่ได้

นายยังเป็นอย่างนี้อีกหรอ ทำไมไม่พูดกับพ่อ

พี่ส่งไขควงให้ผมหน่อย..

ชายหนุ่ม ไม่สนใจที่พี่ชายถาม

เรื่องมันก็มาจนขนาดนี้..

พี่มันลูกรักพ่อนี่

อ้าว นี่นาย..

พี่เข้าข้างพ่อ ผมไม่อยากฟัง ไปตามพี่แยม มาเลย

ยัยแยมก็อีกคน พ่อเขาก็แค่แยกไปนอนอีกบ้าน หน้าที่ของพ่อก็ยังทำเหมือนเดิม บางทีคนรักกัน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องอยู่ด้วยกันนะ พี่ชายเอ่ย

แล้วจะรักกัน ทำไม ยินส์กล่าว

พี่จะมาค้างกี่วัน2 3 วัน ใช่มั้ย

งั้นดีเลย ไปเที่ยว ต่างจังหวัดกันหน่อยดิ่ ผมจะได้ชวน น้องเล็กมาด้วย

เอางั้นหรอ MD อย่างนายว่างเป็นด้วยหรอ

ว่างสิ ผมว่างกว่าพี่อีกนะ

งั้นพี่เปิดตัวแฟนเลยได้มะ

เห้ย จริงดิ่ พามาเลยๆ ยินส์เอ่ยยุ

แต่พี่ขอดูอีกสักพักก่อนนะ ยังไม่ค่อยแน่ใจเลยหว่ะ

คุยอะไรกันอยู่ลูก

แม่ๆ พี่โยจะพาสาวมาไหว้แม่ หน่ะ

จริงหรือโย

โธ่ ...แม่ไปฟัง ไอยีนส์

รู้จักกันยังไงเล่าให้แม่ฟังหน่อยสิ

แม่อย่ามาห่วงผมเรื่องนั้นเลย ไปห่วงลูกรักแม่เหอะ ตั้งแต่โตมา ไม่เห็นมันจะพูดถึงสาวคนไหนเลยนะแม่

สายข้อมือยินส์ อยู่ๆก็หลุด

โอ๊ย!!! ...อะไรลูกเป็นอะไร ไหน ลงมาดูหน่อยสิ

เลือดไหล โย

ครับ แม่เดี๊ยวผมไปเอาน้ำเกลือมาล้างแผลก่อน

ยินส์ตรงไปเก็บสายคล้องจี้ใส่กระเป๋ากางเกงทันที

บาดลึกด้วยเป็นอะไรของนาย ใจลอยอะไรทำไมปล่อยให้มันบาดนายได้

คุณพ่อกลับไปแล้วหรอครับ

อืมม กลับไปแล้ว บอกจะมาอีกทีตอนแยม กลับ

พี่โย มีเวลาก็กลับมาอยู่บ้านบ้างเหอะ

เออๆ พี่รู้ ก็หาเวลาอยู่

รพ ก็อยู่แค่นี้เอง..

เออๆๆ รับปากก็ได้จะกลับบ้านบ่อยๆ อ่ะ อย่าเพิ่งโดนน้ำหล่ะ เดี๊ยวยามันจะออกหมด


คืนนั้น ยินส์นอนที่ห้องเดิม คุณแม่ นอนอยู่เตียงข้างๆ

นอนนะ ยินส์ แม่จะดับไฟแล้ว

ครับแม่ ยินส์ดึงหมอนหนุนมากอด นายกลับมาหาฉันแล้วจริงๆใช่ไหม ในมือกำจี้ JD ไว้แน่น



ดิน เดินออกจากผับ กำลังโบกแท๊กซี่เพื่อจะกลับบ้าน มีรถยนต์คนนึงมาตัดหน้าเขา รถคันนั้นจอดแล้ว กดกระจกลง

บ้านอยู่ไหนครับดิน.. เดี๊ยวพี่ไปส่ง

ดินปฏิเสธ เพราะกลัวจะเป็นเหมือนคราวก่อน เขาเดินห่างออกไปอีก จะโทรหา พี่ยินส์ ก็นึกขึ้นได้ว่าพี่ยินส์กลับไปนอนบ้าน นี่ก็ดึกแล้วด้วย เลยไม่โทรหา

ไปเหอะพี่ เสียงในรถเอ่ย

นายรอพี่ก่อนนะ

เบส ตัดสินใจลงจากรถตรงไปหาเด็กหนุ่มแต่ ดินเดินหนี

พี่ขอโทษที่ หลายวันก่อนทำให้ ดินกลัว แต่พี่ชอบดินจริงๆนะ ดินฟังพี่ก่อน ชายหนุ่มพยายามยื้อ ตัวดินไว้ ดิน อายคนที่เดินผ่านไปมาแถวนั้นจริงๆ

อะไรกันวะเนี่ย ปล่อยผม พี่พูดบ้าอะไรหน่ะ เมาก็กลับไปนอนซะ

ฟังพี่ก่อน เบส จับแขน ดินไว้อีก

เห้ยพี่.. ปล่อยผม คนมองกันใหญ่แล้ว อย่ามายุ่งกับผมได้มั้ย ผมไม่ได้ชอบผู้ชาย ไปห่างๆเลย ชายหนุ่มตะโกนโวยวาน ทำเอาเบสรู้สึกอายและสะอึกจุกจนพูดไม่ออก

แล้ววันนั้นหละ เบสเอ่ย

วันไหน วันนั้นหรอ ผมไม่รู้นี่ว่าพี่เป็น...

พี่พอเหอะหว่ะ ไปๆๆ ขึ้นรถเดีี๋ยวนี้ น๊อตเอ่ยพร้อมกับลงจากรถมาลากเอาร่างของ เบส

ผมอายคนเขามากเลยพี่ เป็นเกย์ มันต้องมีศักด์ิศรี ด้วยดิ่วะ

น๊อต ลงจากรถมาลาก ชายหนุ่มไปทันที พร้อมกับมองเหยียด

ดิน นายหน่ะ คงยังไม่รู้ตัวสินะ กำลังสับสนอยู่หรอ

สับสนอะไรวะพี่..

หึ หึ ไม่รู้สิ กำลังค้นหาตัวเองอยู่รึไง อย่านานหล่ะ..


เสียง ซุบซิบ รอบๆทำเอา ดินเกือบจะประสาทกิน นั่น

คู่เกย์เขารักกันแรงๆอย่างนี้หรอ โห้ยย น่ากลัวโคตร เลย หน้าตาดีนะ ไม่น่าเกิดมาเป็นอย่างนี้เลย เสียดายของหว่ะมึงว่ามะ



เช้าวันหนึ่ง ยินส์มากดกริ่งที่ห้องของดิน เมือเขาเข้ามาในห้องก็ต้องตกใจกับภาพที่เห็น ผู้หญิงนุ่งผ้าเช็ดตัว เดินกลับเข้าไปในห้องน้ำ เสื้อผ้า กางเกงใน ชุดชั้นใน กองอยู่ที่พื้นห้อง ดินเปิดประตูห้องนอนออกมาเจอ จึงเอ่ยถาม

ใครมา อ่ะ อี้จื้อๆ เขาส่งภาษาจีนให้กับ ผู้หญิงที่อยู่ในห้องน้ำ

เห้ย.. พี่ยินส์มาได้ยังไง

ดินโวยวายใหญ่ใส่สาวจีนชุดใหญ่

ทำไมไม่บอกว่า มีคนมาวะ อี้จื้อ หูเธอแตกหรือไง

อี้จื้อ ออกจากห้องน้ำมา แล้วจะเข้ามาในห้องนอน ดิน ชายหนุ่มจับตัวหล่อนเหวี่ยงออกไป

ท่าจะยังไม่สร่าง โน่น ๆๆ ไปโน่นเลย

เสียงกริ่งดังขึ้น อีก ดินเดินไปเปิดประตูด้วยตัวเอง

มึงไปไหนวะ อี้ฟ่าน ดินเอ่ยอย่างหัวเสีย

เพื่อนชายโชว์ซองบุหรี่ พร้อมกับเอ่ยว่า

ไปซื้อบุหรี่มาดิ่ นี่ไง

มึงมาจัดการกับผู้หญิงของมึงเลย เมายาหรือเมาเหล้าวะ ทำไมไร้สติอย่างนี้

เออๆ เดี๊ยวกูจัดการเอง

อีฟ่านเดินผ่าน ยินส์ไป

เห้ยย นั่นพี่กู หวัดดีรึยังมึง ดินเอ่ย

เออ... อี้ฟ่านก้มศรีษะให้เป็นการทักทาย สวัสดีครับ

โอยย หัวกูจะระเบิด แล้วพี่ยินส์ มีอะไรรึเปล่าครับ

ยินส์ตื่นจากภวังค์ทันที อ้อ เอาเอกสารของแม่นายมาให้ เรื่องกรรมสิทธิ์ห้องชุดนี้

ยินส์ยังคงมองหนุ่มสาวบนโซฟาที่กำลังนัวเนียนกันอยู่ จน ดินหยิบหมอน ปาใส่

พอได้แล้วๆ ไม่ใช่โรงแรมนะเฟร้ยย อี้ฟ่าน มึงรีบออกไปจากห้องกรูด่วนเลย

หนุ่มสาวทั้งคู่จึงต้องสวมเสื้อผ้า ทันที ทำเอายินส์นั่งหน้าแดงก่ำ

พี่ครับ..อย่าไปมองมัน มาคุยกับเรื่องนี้ดีกว่า

ดินชี้ไปที่เอกสาร ชายหนุ่มมองหน้าดิน เหมือนต้องการคำตอบ

นายใช้ชีวิตแบบนี้ ตอนอยู่ที่โน่นหรอ

ดินพยักหน้า หงึกๆ อี้จื้อ กล่าวลา พร้อมกับ จูบ ดิน แต่ชายหนุ่มผลักออก

แหย่เล่นนิดหน่อย ก็โกรธด้วยหรอ หญิงสาวยิ้มยั่ว

ยังๆ ยังไม่มาเอาเมียมึงไปอีกอี้ฟ่านดินเอ่ยกับอี้ฟ่าน

มาเหอะอี้จื้อ ดินมันโกรธมากแล้ว ไปก่อนนะ

เออๆ ไปซะ เป็นเพื่อนกับมึงนี่ชีวิตกรูตกต่ำมากเลย

ดินเดินออกมาส่ง อี้ฟ่านที่ประตู โดนอีฟ่านโน้มคอ ชายหนุ่ม มาจูบ ดินเอามือยันหน้าเพื่อนไว้

ไปซะก่อนที่กูจะเลิกคบมึง ไปซะอี้ฟ่านเออๆ ไอนี่ ขี้เล่นทั้งผัวทั้งเมีย

ยินส์ขอตัวกลับห้องทันที

สงสัยตรงไหน ไว้ถามพี่อีกทีนะ พี่กลับห้องก่อน

อ้าว เดี๊ยวสิพี่.. ดินคว้ามือ ชายหนุ่มไว้

นายทำตัวแบบนี้จริงๆหรอ ตลอดเวลาที่อยู่ที่โน่นฮ๊ะดิน..

อืม ทำไมพี่รับไม่ได้หรือ  พี่คิดมากนะ ผมไม่ได้ติดยาซะหน่อย บุหรี่ก็ไม่สูบ แล้วที่พี่เห็นนี่ ไม่ใช่อย่างที่พี่คิดนะ ผมนอนในห้อง เพื่อนผม มันนอนตรงนั้น

ยินส์ทำตัวไม่ถูก จะโกรธ หรือจะหึง เขาเองก็ยังสบสนบอกไม่ถูก ผู้หญิงก็รูปร่างหน้าตาดี ผู้ชายก็หล่อมากด้วย

เล่นพิเรนๆ แบบนี้บ่อยหรอไง ยินส์เอ่ย

อะไร จูบอ่ะหรอ เห้ย ไม่อ่ะ มันเมาผมก็บอกอยู่ ดินเอ่ยพร้อมกับมองดูเอกสารที่ชายหนุ่มส่งให้

แล้วถ้าพี่เมาจะทำแบบนั้นกับนายบ้างได้มะชายหนุ่มพูดพรางจ้องมองคนตรงหน้า

ได้สิ.. ดินกำลังดูเอกสารในมือตอบไปโดยไม่ทันได้คิด

ก็พี่..ห๊ะเดี๊ยวๆก่อน ทำแบบนั้น แบบไหน

แบบนี้ไง.. ยินส์ผลักร่างดินจนชิดผนัง ลำตัวทั้งคู่แนบชิดกัน แล้วดินเบี่ยงหน้าหลบไปอีกทาง แต่ยินส์รั้งเขาไว้

ไม่เอาหล่ะถ้าเป็นแบบนี้ ผมว่า ผมกลับไปอยู่กับพ่อดีกว่าดินเอ่ย

ไม่นะ อย่านะ อย่าไปนะ พี่คิดถึงดินมากนะ ยินส์เอ่ย

ชายหนุ่มจ้องมองดูจี้ที่ห้อยคอเด็กหนุ่มแล้วค่อยๆก้มลงจูบ ที่จี้เหล็กเล็กๆนั่น หัวใจเด็กหนุ่มเต้นโครมคราม ยินส์รวบตัว เด็กหนุ่มมากอดไว้แน่น เขาอยากทำแบบนี้ตั้งแต่วันแรกที่เจอกับดินแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่า ดินจะคิดยังไง เด็กหนุ่มได้แต่ยืนนิ่งอยู่อย่างนั้น รับรู้ความรู้สึกทั้งหมดที่ชายหนุ่มมีให้มาช้านาน แต่เขาก็ต้องเก็บ และกดมันไว้จนลึกสุดหัวใจ

เราอยู่กันแบบนี้ไม่ได้หรอกครับ ดินเอ่ย

พี่รอนายมาตอลด นานแค่ไหนก็จะรอ แค่นายอยู่ข้างๆพี่ พี่ขอแค่นี้ได้มั้ยดิน เด็กหนุ่มมองหน้าพร้อมกับเอ่ย

ผมชอบผู้หญิง นอนกับผู้หญิงนะพี่ก็รู้พี่จะทนได้หรือครับ

ชายหนุ่มพยักหน้าทันที ได้สิ ได้พี่ทนได้

ไม่นะผมว่าเท่าที่ผมเห็น แค่วันนี้ผมเห็นแบบนี้แล้ว พี่ไม่น่าจะทนมันได้หรอก

งั้นพี่รักนายได้มั้ย ขอรักนายแบบนี้ได้มั้ยดิน ชายหนุ่มกอดร่างของน้องน้อยจนแนบแน่น

ผมไม่อยากทำให้พี่ต้องเจ็บอ่ะดิน ดันร่างตัวเองออกทำเอายินส์น้ำตาไหล

พี่ร้องไห้หรือครับ เห็นน้ำตาชายตรงหน้าแล้วทำให้เขาเองก็ไม่สบายใจ

น้ำตาพี่ก็ไหลตลอดอ่ะ นายไม่เคยเห็นเอง

ดินเองก็รู้สึกแปลกๆ เมื่อเห็น ยินส์กำลังเดินหันหลังจะออกจากห้องไป

ความรู้สึกเมือครั้งที่พ่อเขามารับตัวไปอยู่ด้วยมันก็ย้อนกลับมา มือเล็กๆของเขาที่เอื้อมออกไป พยายามไขว่คว้า คนตรงหน้าไว แต่แล้ว ร่างนั้นก็หันหลังกลับแล้วก็เดินห่างเขาออกไปทุกทีๆ

พี่...ยินส์ เขาสวมกอดชายหนุ่มจากด้านหลังแล้วพูดสิ่งที่อยู่ในใจของเขาออกมาว่า

อย่าทำแบบนี้กับผมอีก อย่าหันหลังให้ผมแบบนี้แล้วทิ้งผมไปอีก

ยินส์รวบมือเด็กหนุ่มไว้

ถ้าเราเป็นแบบนี้แล้วครอบครัว พ่อแม่ ของเราหล่ะครับ

เด็กหนุ่ม ยังคงโอบชายตรงหน้าไว้ ยินส์หมุนตัวกลับมา

ตอนที่ท่านอยู่ก็ทำตัวอย่างที่ท่านต้องการ ทำหน้าที่ ลูกที่ดี ท่านอยู่กับเราไม่นานหรอกนะ ชายหนุ่มจูบเบาๆที่มือของ ดิน และหันกลับไปประทับ

จูบเบาๆอีกครั้งอย่างถนุถนอมที่หน้าผาก น้องน้อย

ผมนอนกับผู้หญิงด้วยนะ พี่รับได้หรือครับ

รับได้สิ ถ้านอนกับผู้ชาย ต้องเป็นพี่แค่คนเดียวแล้วก็เวลาไปนอนกับสาวก็อย่าลืมใส่ถุงด้วย

อืมม.. แล้วพี่จะไปนอนกับผู้ชายคนอื่นมั้ย

พี่ก็ทำได้แค่กับเรา..แค่นายคนเดียว นายก็รู้นี่ ว่าทำไมพี่ถึงบินไปหาเราบ่อยๆที่โน่น

อืม.. หิวข้าวอ่ะ ไปหาข้าวกินเหอะ ยินส์จูบปากดินเบาๆ ขอกินเราก่อนได้ป่ะ..

แสดงเพิ่มเติม

รีวิว (0)

เรื่องนี้ยังไม่มีรีวิว