ตอนอยู่โรงเรียน ผม 'โนริ' ได้ฉายาว่า'เจ้าชายน้อย' ฉายานี้ได้มาเพราะใครๆก็พูดกันว่าโนริน่ารัก สุภาพ เรียบร้อย เรียนเก่ง แถมยังก็เป็นที่รักของเพื่อนๆ รุ่นพี่ รุ่นน้อง และคุณครูทุกคน
ผมได้รับการปฏิบัติที่ดีเสมอมา จนกระทั่งสามเดือนก่อนหน้ากำหนดการบินไปเรียนต่อที่มหาลัยในอเมริกา
ชีวิตของโนริก็ถึงคราวซวย..
"เอ้าๆ ชักช้า เร็วๆดิน้อง ยืนจ้องอยู่ได้ วันนี้จะเสร็จมั้ยเนี่ย"
"รู้แล้วๆ ไม่เห็นต้องเสียงดังใส่โนริเลย โนริก็ยืนอยู่ใกล้แค่นี้เอง"
"รู้แล้วก็เร็วๆ พี่ไม่ได้มีเวลามายืนดูน้องทั้งวันนะครับ"
'พี่จิ๊บ' อริคนแรกและคนเดียวตลอดการมีชีวิตอยู่มา18ปีของโนริ
ถ้าคุณป๊ากับคุณม๊าอยากอัพสกิลการช่วยเหลือตัวเองของผม ก็แค่ส่งผมไปแบคแพคหรือไปเป็นครูอาสาอะไรก็ได้มั้ย ทำไมต้องส่งโนริมาอัพสกิลชาวสวนที่มารีฟาร์มด้วย!
"น้องครับ ถ้ามัวแต่ยืนกลัว ไม่คิดจะพยายาม ก็ไปนั่งนู่น พี่ทำเอง"
"ไม่! โนริจะทำ!!"
อย่ามาดูถูกโนรินะ แล้ววันนึงพี่จิ๊บจะเสียใจที่ทำแบบนี้กับโนริ คอยดูเถอะ!!!
-------
เจ้าจิ๊บตัวเล็กจิ๋ว จาก #เจ้านัมเบอร์oneของผม ในวันนั้นโตขึ้นมาเป็น คุณจิ๊บ ทายาทมารีฟาร์มคนต่อไป อายุ25พี่แกก็คุมทุกอย่างแทนพ่อจ๋าหมดแล้ว ก็จะเข้มๆโหดๆหน่อยๆ
พอมาเจอกับน้องโนริ นายเอกแนวคุณหนู(แต่ไม่น้อง) ที่เพิ่งจบมัธยมมาหมาดๆเรื่องวุ่นวายเลยเกิดขึ้น
รับประกันความป่วนและความฮาในมารีฟาร์มได้เลยยย :)
Twitter : @cloudberryeiei
Guest
