รักร้อนซาตานร้าย

"พี่ชายเราไม่เข้ามาดูงานเลยเหรอ"เสียงผู้เป็นลุงเอ่ยถาม

"ไม่ครับ"ราเชนตอบ

"อืม แล้วหนูลลิลล่ะ"

"น้องก็ดูปกติครับ แถมออกจะบ้างานด้วยซ้ำ ข้าวปลาก็ทานไม่ค่อยตรงเวลา"

"พี่ชายเราจะปล่อยเขาไปได้จริงเหร๊อ" ราเชนยิ้มก่อนจะตอบลุงกลับว่า

"ถ้าผมเป็นลลิลผมก็คงไม่เลือกคนของเราเหมือนกันครับ ข่าวพาดหน้าหนังสือพิมวันเว้นวัน คู่ควงแต่ละคนนี้ก็ใช่ย่อย รู้สึกว่าอยากจะมาเป็นสะใภ้คุณลุงเหลือเกิน"ผู้เป็นลุงหัวเราะกับคำพูดของหลานชาย

"แถมเมื่อวานยังควงหมอของขวัญไปกินข้าว บังเอิญผมก็พาลูกน้องไปกินข้าวร้านเดียวกันอีก เลยต้องนั่งทานด้วยกันเพราะเหมาร้าน หวานกันต่อหน้าลลิลขนาดนั้น ผมเองก็หมดทางจะลุ้นแล้วครับ"

"นั้นสินะ รึเกมส์นี้ลุงจะแพ้เจ้าบี๋"ผู้เป็นลุงพูดขำๆ

"โถ่คุณลุงไม่ยอมจัดการขั้นเด็ดขาดซะทีนี้ครับ"ราเชนโอดครวญ

"ทำไม คิดถึงสาวที่โน้นจนอยากจะบินกลับแล้วรึไงเรา"ผู้เป็นลุงดักคอ

"นั้นก็ส่วนหนึ่งครับ แต่ถ้าลลิลเขาป่องขึ้นมาแล้วนึกอยากจะหาพ่อของลูกสักคน แต่คนคนนั้นดันไม่ใช่พี่บี คุณลุงทำใจยอมให้หลานในไส้เรียกผู้ชายคนอื่นว่าพ่อได้เหรอครับ" ราเชนบอกพร้อมกับยิ้มขณะที่ยื่นซองเอกสารบางอย่างให้ผู้เป็นลุง

"ชัวร์งั้นเหรอ"ผู้เป็นลุงถามพร้อมกับรอยยิ้ม

"วันก่อนน้องเป็นลมผมเป็นคนอุ้มไปส่งโรงพยาบาลเองครับ"ราเชนตอบพร้อมกับเดินออกไปจากห้อง

เจบีที่กำลังก้าวออกจากห้องเพื่อจะไปงานเลี้ยงในครอบครัวของมาร์ค เท้าเขาก็ต้องสะดุดกับซองเอกสารที่ถูกวางไว้บนโต๊ะหัวเตียง เขาเปิดออกดู เจ้าตัวถึงกับหลับตากำหมัดแน่น

"โธ่โว้ย" เขาโยนเอกสารในมือทิ้ง มือเท้าสะเอวเดินไปเดินมาในห้อง ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะพลาดทั้งๆที่เขาเองก็เซฟทุกทางแล้วไม่ให้เกิดเรื่องนี้ขึ้น เขาไม่อยากเอาเด็กที่ไม่รู้เรื่องอะไรมาผูกมัดใครไว้ทั้งนั้น